บทที่30 อดทนสูงจนน่ารำคาญ
คุยกันเรื่องแข่งแล้วก็วกกันมาคุยเรื่องเรียนและงานที่อาจารย์สั่ง
“ว่าแต่รายงานพวกมึงทำกันเสร็จบ้างแล้วเหรอยังวะ”
“แล้วที่ถามนี่มึงทำเสร็จยังไอ้ไค”
“กูยังทำไม่เสร็จไงก็เลยถามพวกมึงดู กลัวจะไม่ได้ส่งรายงานอยู่คนเดียวนะสิ”
“กูทำไปบ้างแล้วแต่ก็ยังไม่เสร็จ” เกรทบอก
“ของกูเสร็จแล้ว ส่งอาจารย์เรียบร้อย” มาวินตอบเพื่อน ๆ ต่างพากันทำตาโตไม่อยากจะเชื่อถึงแม้มาวินจะเป็นคนที่เรียนเก่งอยู่แล้วแต่งานส่วนใหญ่ก็จะรอส่งพร้อมกับเพื่อนไม่คิดว่าจะเอารายงานไปส่งอาจารย์ก่อน
“ทำไมรอบนี้มึงส่งงานเร็ววะ” ออสตินถามเมื่อรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของเพื่อน
“ทำเสร็จแล้วก็ส่งมันแปลกมากเลยรึไงทำไมพวกมึงต้องสงสัยกูทุกเรื่อง” ตอบเพื่อนแต่มือหนาเอื้อมไปแตะที่หน้าผากของเกลเพื่อเช็กอาการว่ามีไข้รึเปล่า
“เออ ไม่แปลกเลยมั้ง” ออสตินกระแทกเสียงตอบ
นั่งดื่มกันอยู่จนดึกดื่นกว่าที่เพื่อนจะยอมกลับกั
