bc

คลั่งรักแค่เธอ (มาวิน x อบิเกล)

book_age18+
931
FOLLOW
7.0K
READ
HE
playboy
heir/heiress
childhood crush
friends with benefits
like
intro-logo
Blurb

คำโปรย

ความพลาดพลั้งเพียงแค่ครั้งเดียว ชีวิตที่แสนอิสระและสงบสุขก็อันตพาลหายไปเมื่อมีเขาเข้ามาเป็นเงาตามตัว

ปากบอกไม่รักไม่ชอบ แค่ของเล่นที่ยังไม่เบื่อแต่ตามติดเป็นเงาแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรกัน

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

แนะนำตัวละคร

เกล อบิเกล แลนเวอร์ เป็นลูกครึ่งไทย อเมริกา Abigail

เธอสวย เพียบพร้อมและสมบูรณ์แบบไม่ว่าจะฐานะและรูปร่างหน้าตาที่สวยแบบไร้ที่ติ เธอมีทุกอย่างบนเรือนร่างที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝันและทุกมีอย่างที่ทำให้ผู้ชายคลั่งไคล้

• อายุ 20ปี ส่วนสูง 169 ซม. เรียนคณะวิศวกรรมชีวการแพทย์ ปี2 พวงท้ายด้วยตำแหน่งดาวมหาลัย

• นิสัย ร่าเริงสดใส ไม่ยอมคน (แต่ต้องยอมผู้ชายที่ชื่อมาวิน)

• ครอบครัวทำธุรกิจโรงพยาบาลเอกชนมีสาขาอยู่หลายแห่งและธุรกิจนำเข้า-ส่งออก

• เพื่อนสนิท แคท คารีน่า หญิงสาวหน้าหวานแต่นิสัยไม่หวานเหมือนหน้าตา / ริช ราชัน หรือ ริชชี่(เพื่อนชายแต่ใจหญิง)

• พี่ชาย พาเดลและมาเวล

*************************************************************

มาวิน โรแวนด์ ลูกครึ่งไทย - จีน – เยอรมัน ลูกชายคนเล็กของตระกูลดัง

ใบหน้าหล่อติดเย็นชา ทรงเสน่ห์และมีดาเมจรุนแรงต่อเพศตรงข้าม (ยกเว้นกับเธอ)

• อายุ 20ปี ส่วนสูง 189 ซม. เรียนคณะวิศวกรรมโยธา ปี2 พวกตำแหน่งวิศวะตัวท็อปของมหาลัย (อยู่นิ่ง ๆ เฉยก็ดังยิ่งกว่าเดือนมหาลัย)

• นิสัย เอาแต่ใจและเผด็จการ เจ้าชู้ ดุโหด

• ครอบครัวทำ ธุรกิจอสัหาริมทรัพย์ โรงแรมและห้างสรรสินค้า ทั้งในและนอกประเทศ และเบื้องหลังทำธุรกิจสีเทามากมาย

• เพื่อนสนิท ออสติน บรูซ ไคโร เกรท

• พี่สาว มาตา

บทนำ

“เกล” เสียงเอ่ยเรียกสั่นกระเส่า

พอได้แนบชิดติดตัวกันครั้งแรกหลังจากที่เขาเฝ้ารอมานาน กลิ่นกายของเธอหอมฟุ้งจนเขาต้องโน้มใบหน้าหล่อเข้าไปที่ซอกคอขาวแล้วสูดดมกลิ่นกายหอมเฉพาะตัวที่ทำให้ความเป็นชายของเขาตื่นตัวเพียงแค่ได้กลิ่นกายหอมก็ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงได้อย่างหน้าประหลาด

“อื้ออ รู้จักเราเหรอ” ใบหน้าสวยดวงตาหวานเยิ้มเงยหน้าขึ้นไปสบประสานสายตากับนัยน์ตาคมที่ฉายชัดถึงความต้องการบางอย่างออกมา

“จำเราได้ไหม มาวินไง” เขาใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียอยู่ที่พวงแก้มขาวเนียนแล้วกระซิบเสียงแหบพร่าเอ่ยถามให้ลมหายใจร้อน ๆ เป่ารดใบหน้าสวยจนร่างสวยขนอ่อนลุกชู่ด้วยความสยิวขึ้นมา

“อื้ออ มาวินไหนฉันจำไม่ได้หรอกแต่ว่านายหล่อจัง อิอิ” เสียงหัวเราะคิกคักจากคนเมาพร้อมกับมือเล็กที่ยกขึ้นลูบไล้เข้าที่ใบหน้าหล่อทำให้ใบหน้านิ่งขรึมเผลอยกยิ้มออกมา

“หล่อแล้วชอบไหม อยากได้รึเปล่า” เขากำลังล่อลวงคนเมาด้วยคำพูดพร้อมกับมือหนาที่ลูบไล้ตรงสะโพกผายแผ่วเบา

“อืมม ตัวหอมจัง” เสียงบ่นพึมพำแล้วซบหน้าเข้าที่หน้าอกกำยำของเขาแล้วปิดเปลือกตาหลับไปกลางอากาศ ดีที่เขาโอบประคองร่างของเธอเอาไว้ไม่งั้นได้นอนกองอยู่ที่พื้นแล้ว นี่เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเขาไม่ได้มางานนี้ด้วยไม่รู้ตอนนี้เธอจะถูกใครหิ้วไปแค่คิดก็รู้สึกโมโหที่ร่างบางไม่คิดระวังตัวเองสักนิด

---------------------------------------------------------------------------------------------

chap-preview
Free preview
บทที่1 บทนำ1
บทที่1 บทนำ1 งานเลี้ยงฉลองดาวเดือนมหาลัยของคณะ การประกวดดาวเดือนมหาลัยสิ้นสุดลงและปีนี้คณะวิศวะได้ตำแหน่งทั้งดาวและเดือนทำให้วันนี้รุ่นพี่ปิดโซนVIPที่ผับเพื่อเลี้ยงฉลองให้น้อง ๆ และทีมงานทุกคนได้มาร่วมสนุกกัน “ไอ้วินมึงเอาจริงเหรอวะ” ออสตินมองหน้าเพื่อนแล้วก็ต้องถามย้ำอีกครั้ง “กูเคยพูดเล่นรึไง มึงก็รู้ว่ากูอยากได้” สายตาคมฉายแววเจ้าเล่ห์มองไปที่เป้าหมายที่เล็งไว้มานานแล้ว “กูรู้ว่ามึงอยากได้ อยากได้มากแต่แบบนี้มันจะ..” “กูจะไม่บังคับฝืนใจเธอ” เขาพูดตัดบทเมื่อรู้ว่าเพื่อนสนิทจะพูดอะไรต่อ “ตามใจมึงแต่มึงพูดแล้วจะไม่ฝืนใจเธอ” ออสตินรู้ว่ามาวินสนใจผู้หญิงคนนี้มากแล้วก็รู้ด้วยว่ามันเล็งเป้าเอาไว้เนิ่นนานแล้วและพยายามเสนอตัวไปให้เขาเห็นอยู่บ่อย ๆ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ได้สนใจหรือเล่นด้วยกับมันเหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่แค่มันปลายหางตามองก็แทบจะคลานเข่ามาถวายตัวให้กับมันแล้วแต่กับเธอคนนี้ไม่ใช่ “อืม” มาวินขานรับในลำคอสั้น ๆ “มึงเฝ้าให้ดีล่ะระวังคนอื่นจะหิ้วเธอไปก่อน” ออสตินบุ้ยปากให้มาวินดูเป้าหมายที่ตอนนี้กำลังเริ่มเมาได้ที่แล้วและไม่ได้มีแค่มาวินคนที่เดียวที่กำลังล็อกเป้าเธออยู่ มีหนุ่ม ๆ อีกหลายคนที่กำลังมองเธอตาเป็นมันไม่ต่างจากเขา สายตาคมจดจ้องมองไปที่ร่างบางที่อยู่กับกลุ่มเพื่อนของเธอที่กำลังวาดลวดลายพลิ้วไหวได้อย่างน่าหลงใหลชวนให้หนุ่ม ๆ หลาย ๆ คนพากันน้ำลายหกไปตาม ๆ กัน เธอสวยและโดดเด่นจนยากที่จะหาใครเทียบเธอได้ติดไม่ว่าจะเป็นรูปร่างและหน้าตาที่มาพร้อมกันได้อย่างสมบูรณ์แบบอย่างไร้ที่ติ “เกลชนแก้วหน่อย” รุ่นพี่ไม่ว่าชายและหญิงต่างพากันผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้ามาชนแก้วกับดาวมหาลัยที่พึ่งได้รับตำแหน่งมาหมาด ๆ ความสวยจากเดินก็เปล่งประกายเจิดจ้าอยู่แล้วยิ่งพ่วงตำแหน่งดาวมหาลัยยิ่งเฉิดฉายเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า “so hot จริง ๆ เพื่อนกู” ริชชี่กระแซะไหล่เพื่อนสาวคนสวยที่คืนนี้เรียกว่าเป็นดาวเด่นของงานได้เลย “ธรรมดา นี่ใครดาวมหาลัยนะยะ” เชิดหน้าขึ้นยอมรับได้อย่างน่าหมั่นไส้พร้อมกับเต้นยั่วบดใส่เพื่อนสาวไปหนึ่งกรุบ “จ้าแม่คนสวย” คารีน่าเบะปากชมแล้วยื่นแก้วเครื่องดื่มไปชนแก้วกับแม่ดาวมหาลัยคนสวยดังแกร๊ง ต่อจากนั้นเพื่อนซี้ทั้งสามคนก็ยกดื่มไม่พักอย่างไม่มีใครยอมใครยิ่งดึกก็ยิ่งสนุก เพื่อนรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ก็ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเข้ามาพูดคุยและชนแก้วไม่พักจนตอนนี้แม่ดาวมหาลัยคนสวยตาลายและแทบจะทรงตัวไม่อยู่ “อีเกลมึงไหวไหมเนี่ย” ริชชี่ที่ดูจะครองสติได้มากที่สุดแล้วประคองตัวเพื่อนคนสวยเอาไว้ไม่ให้โอนเอนไปมา “ไหวอยู่แต่ตอนนี้กูอยากเข้าห้องน้ำวะ” เอนตัวไปซบไหลเพื่อนสาวแหงนหน้ามองทำตาปริบ ๆ “ไปกับกู กูกำลังอยากไปห้องน้ำพอดี” คารีน่าบอก ยัยคนนี้ก็สภาพไม่ได้ต่างจากแม่ดาวมหาลัยคนสวย “กูพาพวกมึงไปเอง ไปกันสองคนสวย ๆ แบบพวกมึงโดนลากไปกินแน่” ริชชี่มองเพื่อนทั้งสองอย่างกลัดกลุ้มตัดสินใจลุกขึ้นเข้าประคองแม่ดาวมหาลัยขี้เมาก่อนคนแรกก่อนที่จะหันมาคว้าแขนยัยขี้เมาหน้าหวานให้ลุกขึ้นอีกคน ด้วยรูปร่างสูงใหญ่ของริชชี่ไม่ได้เป็นปัญหาที่จะประคองร่างทั้งสองสาว เขาประคองได้อย่างสบายเพราะจริง ๆ ริชชี่อยู่ในร่างชายแต่หัวใจหญิงเต็มร้อย “ริช ๆ มาทางนี้หน่อย ไอ้ก๊าชมันอยากชนแก้วกับเธอ” เพื่อนรุ่นเดียวกันเดินเข้ามาสะกิดบอกริชชี่ ก๊าชหนุ่มหล่อในคณะอีกคนที่ริชชี่ออกตัวปลื้มชายหนุ่มอย่างออกนอกหน้าแล้วนี่เป็นโอกาสท้องที่ริชชี่จะได้ใกล้ชิดกับก๊าช ห่วงเพื่อนก็ห่วง ผู้ชายก็อยากได้ยืนลังเลไม่รู้จะไปทางไหนดี สุดท้ายก็ต้องยอมตัดใจจากผู้ชายเลือกพาสองสาวไปห้องน้ำมากกว่าเพราะรักเพื่อนมากกว่าผู้ชาย หมับ! สองมือเล็กจับเข้าที่แขนของริชชี่ สบตากันด้วยดวงตาที่หวานเชื่อมด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ “โอกาสทองของมึงมาแล้วอีริช” แม่ดาวมหาลัยขี้เมาสบตาเอ่ยบอก เข้าใจเพื่อนสาวที่หมายตาหนุ่มหล่อคนนี้ตั้งแต่เข้ามหาลัยแรก ๆ และโอกาสแบบนี้ไม่ได้มีมาบ่อย ๆ “อีริช โอกาสดี ๆ แบบนี้ไม่ได้วิ่งมาหาบ่อย ๆ นะเว้ย” คารีน่าพยักหน้างึก ๆ เห็นด้วยกับอบิเกล “แต่กูห่วงพวกมึง มึงรอกูสักห้านาทีได้ไหม พวกมึงทนไหวรึเปล่า” ริชชี่หัวใจพองโตขึ้นสายตาระริกระรี้มองไปที่โต๊ะชายหนุ่มในดวงใจ “พวกกูไม่ได้เมาขนาดนั้นไหมวะ ยังเดินได้สบาย ๆ แล้วอีกอย่างพวกกูไปด้วยกันสองคนรับรองปลอดภัยหายห่วง” คารีน่าตบหัวไหล่ริชชี่สามทีแล้วขยับไปกอดคออบิเกลเดินออกจากโต๊ะ อบิเกลหันมายกกำปั้นชูขึ้นส่งสัญญาณให้ริชชี่ สู้ ๆ ริชชี่มองท่าทางของเพื่อนด้วยรอยยิ้มแล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ หมุนตัวเดินเข้าไปหาชายหนุ่มในดวงใจที่โต๊ะ สองสาวขี้เมาก็กอดประคองกันเดินเซซ้ายเซขวากว่าที่จะเดินมาถึงห้องน้ำ “มึงเสร็จแล้วรอกูหน้าห้องน้ำนะ” คารีน่าบอก “อืม มึงก็เหมือนกัน” จากนั้นก็แยกกันเข้าห้องน้ำ อบิเกลทำธุระเสร็จก็ออกมายืนรอคารีน่าอยู่หน้าห้องน้ำ เธอเดินมายืนอิงผนังกำแพงที่อยู่หน้าห้องน้ำแล้วนวดขมับเบา ๆ แล้วค่อย ๆ ปิดตาลงอาการมึนเมาที่มาจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่เข้าไปสู่ร่างกายในปริมาณมากทำให้เธออยากจะหลับไปในตอนนี้แต่ก็ยังพยายามฝืนตัวเองประคองตัวเองเอาไว้ “คนสวยเมาเหรอครับ” หนุ่มตี๋หน้าหล่อ เขาเล็งเป้ามาที่เธอตั้งแต่เห็นเธอเดินเข้ามาที่ผับแห่งนี้แล้ว “อื้อ..ใครคะ” อบิเกลค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมองไปที่เจ้าของเสียงที่กำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาโลมเลีย “เมาขนาดนี้สนใจไปสนุกด้วยกันไหมครับ” หนุ่มตี๋หน้าหล่อไม่ได้สนใจคำถาม เขาถือวิสาสะจับเข้าที่ข้อมือเล็กของเธอแล้วออกแรงดึงให้ตัวของเธอเข้ามาหาตัว สวยหยาดเยิ้มขนาดนี้ใครปล่อยให้หลุดมือก็โง่ตายชักยิ่งเมา ๆ แบบนี้ยิ่งเข้าทาง “ปล่อย ๆ อย่ายุ่งกับฉันนน” อบิเกลพยายามยื้อข้อมือตัวเองให้ได้มากที่สุดเท่าที่แรงเธอมีในตอนนี้แต่มันก็ไม่เป็นผลเพราะร่างกายของเธอแค่ทรงตัวให้ยืนได้ก็แทบจะแย่แล้วนี่ต้องมาสู้แรงกับผู้ชายยังไงก็ไม่มีทางสู้ได้ ความรู้สึกหวาดกลัวก่อตัวขึ้นเมื่อร่างกายของเธอเริ่มหมดแรง

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook