คำโปรย
ความพลาดพลั้งเพียงแค่ครั้งเดียว ชีวิตที่แสนอิสระและสงบสุขก็อันตพาลหายไปเมื่อมีเขาเข้ามาเป็นเงาตามตัว
ปากบอกไม่รักไม่ชอบ แค่ของเล่นที่ยังไม่เบื่อแต่ตามติดเป็นเงาแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรกัน
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แนะนำตัวละคร
เกล อบิเกล แลนเวอร์ เป็นลูกครึ่งไทย อเมริกา Abigail
เธอสวย เพียบพร้อมและสมบูรณ์แบบไม่ว่าจะฐานะและรูปร่างหน้าตาที่สวยแบบไร้ที่ติ เธอมีทุกอย่างบนเรือนร่างที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝันและทุกมีอย่างที่ทำให้ผู้ชายคลั่งไคล้
• อายุ 20ปี ส่วนสูง 169 ซม. เรียนคณะวิศวกรรมชีวการแพทย์ ปี2 พวงท้ายด้วยตำแหน่งดาวมหาลัย
• นิสัย ร่าเริงสดใส ไม่ยอมคน (แต่ต้องยอมผู้ชายที่ชื่อมาวิน)
• ครอบครัวทำธุรกิจโรงพยาบาลเอกชนมีสาขาอยู่หลายแห่งและธุรกิจนำเข้า-ส่งออก
• เพื่อนสนิท แคท คารีน่า หญิงสาวหน้าหวานแต่นิสัยไม่หวานเหมือนหน้าตา / ริช ราชัน หรือ ริชชี่(เพื่อนชายแต่ใจหญิง)
• พี่ชาย พาเดลและมาเวล
*************************************************************
มาวิน โรแวนด์ ลูกครึ่งไทย - จีน – เยอรมัน ลูกชายคนเล็กของตระกูลดัง
ใบหน้าหล่อติดเย็นชา ทรงเสน่ห์และมีดาเมจรุนแรงต่อเพศตรงข้าม (ยกเว้นกับเธอ)
• อายุ 20ปี ส่วนสูง 189 ซม. เรียนคณะวิศวกรรมโยธา ปี2 พวกตำแหน่งวิศวะตัวท็อปของมหาลัย (อยู่นิ่ง ๆ เฉยก็ดังยิ่งกว่าเดือนมหาลัย)
• นิสัย เอาแต่ใจและเผด็จการ เจ้าชู้ ดุโหด
• ครอบครัวทำ ธุรกิจอสัหาริมทรัพย์ โรงแรมและห้างสรรสินค้า ทั้งในและนอกประเทศ และเบื้องหลังทำธุรกิจสีเทามากมาย
• เพื่อนสนิท ออสติน บรูซ ไคโร เกรท
• พี่สาว มาตา
บทนำ
“เกล” เสียงเอ่ยเรียกสั่นกระเส่า
พอได้แนบชิดติดตัวกันครั้งแรกหลังจากที่เขาเฝ้ารอมานาน กลิ่นกายของเธอหอมฟุ้งจนเขาต้องโน้มใบหน้าหล่อเข้าไปที่ซอกคอขาวแล้วสูดดมกลิ่นกายหอมเฉพาะตัวที่ทำให้ความเป็นชายของเขาตื่นตัวเพียงแค่ได้กลิ่นกายหอมก็ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงได้อย่างหน้าประหลาด
“อื้ออ รู้จักเราเหรอ” ใบหน้าสวยดวงตาหวานเยิ้มเงยหน้าขึ้นไปสบประสานสายตากับนัยน์ตาคมที่ฉายชัดถึงความต้องการบางอย่างออกมา
“จำเราได้ไหม มาวินไง” เขาใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียอยู่ที่พวงแก้มขาวเนียนแล้วกระซิบเสียงแหบพร่าเอ่ยถามให้ลมหายใจร้อน ๆ เป่ารดใบหน้าสวยจนร่างสวยขนอ่อนลุกชู่ด้วยความสยิวขึ้นมา
“อื้ออ มาวินไหนฉันจำไม่ได้หรอกแต่ว่านายหล่อจัง อิอิ” เสียงหัวเราะคิกคักจากคนเมาพร้อมกับมือเล็กที่ยกขึ้นลูบไล้เข้าที่ใบหน้าหล่อทำให้ใบหน้านิ่งขรึมเผลอยกยิ้มออกมา
“หล่อแล้วชอบไหม อยากได้รึเปล่า” เขากำลังล่อลวงคนเมาด้วยคำพูดพร้อมกับมือหนาที่ลูบไล้ตรงสะโพกผายแผ่วเบา
“อืมม ตัวหอมจัง” เสียงบ่นพึมพำแล้วซบหน้าเข้าที่หน้าอกกำยำของเขาแล้วปิดเปลือกตาหลับไปกลางอากาศ ดีที่เขาโอบประคองร่างของเธอเอาไว้ไม่งั้นได้นอนกองอยู่ที่พื้นแล้ว นี่เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเขาไม่ได้มางานนี้ด้วยไม่รู้ตอนนี้เธอจะถูกใครหิ้วไปแค่คิดก็รู้สึกโมโหที่ร่างบางไม่คิดระวังตัวเองสักนิด
---------------------------------------------------------------------------------------------