บทที่31 เมียฉัน
คำพูดของข้าวฟ่างทำให้มาวินเริ่มหัวเสียขึ้นมาจนไม่คิดจะคุยกับข้าวฟ่างดี ๆ เหมือนกับที่ตั้งใจเอาไว้อีก
“หึ เธอคิดว่าที่บ้านฉันจะบังคับฉันได้อย่างนั้นเหรอ คนอย่างฉันถ้าไม่ยินยอมก็ไม่มีใครบังคับได้ กลับไปข้าวอย่าให้ฉันหมดความอดทน” ข้าวฟ่างเป็นผู้หญิงที่พูดอะไรเข้าใจยากที่สุดเท่าที่เขาเจอมาเลย ไม่ว่าจะบอกเธอด้วยวิธีที่นุ่มนวลหรือรุนแรงคนอย่างเธอก็เหมือนจะไม่ยอมรับและไม่รับรู้ในสิ่งที่เขากำลังบอกเธอไป
“แต่มันดึกมาแล้วนะวิน ข้าวเป็นผู้หญิงขับรถดึก ๆ คนเดียวมันอันตรายนะ” ข้ออ้างต่าง ๆ นานาเพื่อใช้มาเป็นเหตุผลในการที่จะอยู่ที่นี่ต่อ
“มันเรื่องของเธอ มาเองได้ก็ต้องกลับเองได้เหมือนกันแล้วต่อไปอย่ามาทำตัวแบบนี้ที่คอนโดฉันอีก” พูดออกไปอย่างสุดที่จะทน
“วินไปส่งข้าวหน่อยได้ไหม คอนโดข้าวอยู่ใกล้ ๆ ที่นี่ขับรถไม่นานก็ถึงแล้ว นะวินนะไปส่งข้าวหน่อย” ร่างเล็กลุกขึ้นแล้วขยับตัวเข้าไปกอดลำแ
