บทที่32 ข้าวผัดทะเล
เช้าวันใหม่ มาวินตื่นขึ้นมาในช่วงสาย ๆ มือหนาควานหาร่างนิ่มที่เขานอนกอดมาทั้งคืนแต่กับพบความว่างเปล่า ไอเย็นบนที่นอนบ่งบอกได้ดีว่าร่างนิ่มได้ลุกออกไปจากตรงนี้นานแล้ว
เขายันตัวลุกขึ้นแล้วเดินออกมาดูด้านนอกห้อง มุมปากหยักก็ยกยิ้มขึ้นเมื่อเห็นร่างอรชรที่สวมเสื้อสายเดียวสีขาวรัดรูปเน้นทุกสัดส่วนด้านบนให้เด่นกระแทกตาและยังกางเกงขาสั้นที่แค่ขยับตัวก็เห็นแก้มก้นงามงอนของเธอ คนยืนมองเผลอกลืนน้ำลายลงคอจนเสียงดัง “อึก” ไอ้ลูกชายแค่ได้มองก็ผงานตัวขึ้นอยากออกมาทักทาย
“ตื่นแล้วเหรอ นายไปอาบน้ำแล้วมาทานข้าว ฉันทำใกล้จะเสร็จแล้ว” เกลที่กำลังทำอาหารอยู่ที่ครัวหันมาเจอมาวินที่กำลังยืนมองเธออยู่ที่หน้าประตูห้องนอน
“อืม แล้วมีอะไรทานบ้าง”
“ข้าวผัดทะเลแล้วก็ข้าวต้มกุ้ง นายจะทานอะไรฉันจะได้เตรียมไว้ให้”
“ข้าวผัดทะเลแล้วกัน”
มาวินหมุนตัวกลับเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวออกมาก็ต้องยิ้มกว้างเมื
