SADİST

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Sonunda çıkış saati gelmiş,hızla dışarı çıkmıştım.Poyraz arabasına yaslanmış onu kesen kızlara hava atarken.yanına gidip yanağını öpmemle tüm havası bozulmuş,kızlar da yok olmuştu.

''Oldu mu benekli? Yapılır mı benim gibi adama?''

''İyi oldu oh.''dedim elimle oh olsun çekerek.

''Arabanla gelmişsin.''

''Mesafe uzak.''

''Haklısın,hadi o zaman arkandan takip ediyorum seni.''dedi ve arabasına yöneldi.Bende arabama yönelip,kapımı açarken arkamı döndüğümde Simay'ın havalı çocuk olarak tabir ettiği Akın Poyrazın arkasından öldürücü bakışlarını gönderiyordu.Kaşlarımı çatıp çocuğa bakarken,benim baktığımı fark etmesiyle yanındakilere birşeyler söyledi ve hep beraber okuldan çıktılar.Ben anlamazca ona bakarken,arabama binip psikoloğuma doğru sürmeye başladım.

Doktorun oraya gelmiş,sıramın gelmesini bekliyordum.

''Sanırım bir düşman edindin.''dedim Poyraza dönerek.

''O ne demek şimdi?''

''Okuldan bir çocuk,bizim sınıfta gerçi bahçede arkandan baya kötü baktı.''

''Ohh bir bad boy vakası.Bundan sonra olacakları biliyorum.Sen çocuktan hoşlanacaksın kötü diye,oda sana diyecek sen bana göre masumsun ama sen sevmeye devam edeceksin sonra oda seni sevecek,beni senle görüştürmeyecek,sonra benim iyi biri olduğumu anlayacak falan.Klasik.''dediğinde anlamazca yüzümü buruşturdum.

''Çok kitap okudun sen herhalde?''

''Ne bileyim öyle oluyor ya hep.''dediğinde sırıttım.

''Meyra Kaya buyrun doktorunuz sizi bekliyor.''dedi asistan kadın.

''Şu bad boy hikayesini detaylı anlatırsın,ben şimdi kendi hikayemi anlatmaya gidiyorum.''deyip Poyraza göz kırptım ve doktorun odasına girdim.

''Meyracığım,hoşgeldin bayadır gelmiyorsun.''dedi doktorum Şermin.

''Biraz dinlenmeye ihtiyacım vardı.''dedim karşısındaki koltuğa oturarak.

''Pekela neler yaptın bakalım?''

''Direk konuya girsek Şermin hanım,biz o aşamayı çoktan geçtik.''dediğimde burukça gülümsedi.

''Peki,sen nasıl istersen.''dedi ve elimdeki dosyasını açtı ve tekrar kapattı.

''Aslında sana önceden yaptığımız ses kaydını dinletmek istiyorum bu bir nevi ne kadar ilerlediğimizi gösterecek.Nasıl tepki vereceksin,neler hissedeceksin bunları ölçeceğiz.''dediğinde başımı salladım.Yerinden kalkıp masasındaki kayıt cihazını alarak geri döndü.Karşımdaki koltuğa oturup ses kaydını açtı ve ikimiz de korkmuş Meyranın sesini dinlemeye başladık.

''Ben Meyra ve bu benim hikayem...''

Büyük bir yorgunlukla eve gelmiş,yatağa girip uykuya gömülmek için can atıyordum.Psikolokta ses kaydını dinlemek beni yine bir yükün altında bırakmış gibi hissettiriyordu.Kapıyı kitleyip,alarmı kontrol ettikten sonra odama çıktım.Baş ucumda duran lambayı açıp üstümü değiştirmek için dolabıma gidecekken aynamda yazan yazıyla yerimden kıpırdayamaz vaziyette kalakalmıştım.Göz yaşlarım gözlerime hücum etmiş,orada yaşadığım korkunun aynısını iliklerime kadar hissediyordum.Kırmızı boyayla yazılan yazı bütün ürkütücülüğüyle bana bakıyordu.

''Işığımı tekrar bulduğuma sevindim,karanlık seni özlemle bekliyor.''