SADİST

''Nasıl öleceğimi hiç düşünmemiştim...Ama sevdiğin birisi için can vermek ölmek için güzel bir yol gibi görünüyor.''                                        -ALACAKARANLIK- **1 YIL ÖNCE** Ağzımdaki bant hızla çekilirken,dudaklarımdaki uyuşukluk saniye saniye artıyordu.Gözlerimdeki bağdan her yer karanlıktı ve ben oldum olası haz etmezdim.Kurtulamayacağımı bildiğim halde arkamdan bağlanmış ellerimi kurtarmaya çalışıyordum.Duyduğum sesle kendimi sabitledim.Geliyordu.Ayak sesleri kulağımda yankılanırken,sert parfümünün kokusunu alabiliyordum. Yüzüme gelen esintiyle kafamı sağa sola çevirdim.Korku iliklerime kadar çoktan yayılmış,yapacağı şeyi kestirmeye çalışıyordum.Dün bacaklarıma çizikler atmıştı,ondan önceki gün karnıma,daha öncesin de ayaklarıma...Sağlam kalan yerlerim yüzüm ve kollarımdı. Eliyle yüzümü okşamaya başladığında elini çekmesini istercesine kafamı aşağıya eğdim.Sinile nefesini yüzüme verip,ellerini kesik içinde olan bacaklarıma getirdi ve tüm gücüyle sıktı.Çığlıklarım içeriyi doldururken,elini çekmesiyle acıyla nefesimi verdim.Acıdan bacaklarım hissetmiyordum. Yüzüme düşen saçlarım geriye çekilince arkamda olduğunu anladım.Sivri ve soğuk birşeyi boynuma değdirince kas katı kesildim.Nefesini kulağımda hissederken,elindeki bıçak olduğunu anladığım şeyin ucunu boynuma batırıyordu.Sonuma bir adım kala... Bir müddet öyle kalınca,huzursuzluğum ve korkumda artıyordu.Yorgundum.Vücudum ve hislerim tükenmiş,ölmek için bir yol arıyordu ki bu sadistin elindeydi... Boynumdaki bıçağı birden kollarımda bağlı olan ipe götürerek kesmeye başladı.İpten sağ kolumu kurtardı ve tekrardan sol kolumu sandalyeye bağladı.Bir sonraki kamlesini beklerken,kolumu bacağına koydu.Eliyle bileğimin üstüne daireler çizmeye başladı. ''Titreme !''dedi boğuk çıkan sesiyle.O diyene kadar titrediğimin bile farkında değildim.Çok nadir konuşuyordu.Tek kelime ve net. Bıçağın ucunu bileğimde hissettiğimde,vakit kaybetmeden ucunu derime batırdı ve daire şeklinde kesik attı.Ağlamam şiddetlenirken,çığlıklarımı zorlukla yutuyordum.İğne gibi birşeyi batırıp çıkarırken,sadece bitmesi için dua ediyordum.Başka çarem yoktu. Batırmayı bıraktığında elimi etip bacağımdaki ipi sökmeye başladı.Sol kolumu da sandalyeden kurtardığında hızla beni ayağa kaldırdı ve kulağıma yaklaşarak birşeyler fısıldadı.Ne dediğini anlamaya çalışırken koluma batırdığı iğneyle hayatla bağlantımı kesmişti. ************************* Yüzüme vuran hafif rüzgarla yavaşça gözlerimi açtım.Güneş en tepede bana bakarken acı içindeki bedenimi sert zeminden kaldırdım ve etrafıma bakındım.Evimin önündeki boş arazideydim.Bırakmıştı.İçindeki iğrenç duyguyu benimle tatmin etmiş ve tarlanın ortasına atmıştı.Yara içinde olan ayaklarımı zorla öne atarak yürümeye başladım.Vücuduma bakmamaya özen gösterirken,gözlerim istemsizce sağ bileğime kaydı. Kanımla karışmış şekle baktım.Dairenin yarısı siyaha boyanmıştı.Fazla anlamsız gelen şey sadistin kulağıma fısıldadığı şeylerle anlamlı gelmeye başlamıştı. ''Sen parlayan bir ışıksın Meyra...Bende bu ışığı söndürmeye gelen sadist.''