Dondurma için ağlayıp sızladıktan sonra elde eden ve tam ağzına götürecekken yere düşüren bir çocuk gibiydim. Dondurmanın eriyişini izlerken ne kadar bahtsız olduğumu düşünüp daha çok ağlardım. Şu an öyle bir anın içindeydim. Onunla beraber olmak da sadece beş dakika sürecek bir hazdı. Ben, beş dakika için kendimi sonumuzu getirmiştim. Sırlar asla iki kişi arasında kalmazdı. Elbet, biri öğrenirdi. Öğrenen kişinin söylemeyeceği de kesin değildi.
Donup kalan bedenimle Çakır’ın kucağında kalakaldım. Tepki veremiyordum ama onun erkekliğini içimde hissediyordum. İkimizin de bunu düşündüğünü zannetmiyordum. Çakır’ın arzudan yanan hareleri telaşla parlıyordu. Bizi duyan kimse bizi herkese söyleyebilirdi.
Ben, ne yapmıştım? Nasıl böyle bilinçsizce Çakır ile beraber olurdum. Hem de herkese açık
