Suçum Ne??(Seri)

8.

Eve girdiğim de herkes içeride oturuyordu. Bende içeri girip Ali'nin yanına kendimi attım. Demir yüzünden konuşmak fırsat bile olmamıştı.

- Kuzey abi sen arabayı alabildin mi?

-Aldım, teslim ettim geldim. Sen ne yaptın? o

Asıl onu anlat. Konuşamadık.

Ali başını omuzuma koydu. Herkes benden açıklama bekliyordu. Olan biteni anlattığım da keyifler kaçmıştı.

-Bu hiç iyi olmamış. Anlaşılan bizi yakalamayı kafaya koymuşlar.

-Evet Salih bundan sonra daha dikkatli olmalıyız. Küçük iş oldu, ama benim aldığım bizi idare eder.

Kuzey abi bana bakarak söylerken neyi ima ettiğini anlamıştım. Bu geceki olanlar hiç hoşuma gitmemişti. Nerdeyse yakalanıyordum.

-Ben yatıyorum, çok yoruldum. Artık dayanamayacağım.

Gücüm kalmadığı için kalkmak için harekete geçtim. Ali uyumuştu bile. Oğuz, Ali'yi alıp yatağa yolladı. Bende kendimi küçük odama attım.

Üstümdekilerden kurtulup rahat bir şeyler giydim. Sessizde olan telefona baktığımda ışığı fark ettim. Şu anda bakamayacağım için sabaha erteledim. Tabi uyanabilirsem.

..............

-Ayşe abla!!!!

Uykumun derin yerinden gelen ses beni uyandırdı. Gözlerimi zorla açtığımda Ali baş ucumdaydı.

-Ali git başımdan, zaten geç uyudum.

-Ayşe abla bana söz verdin. Hadi kalk. Akşam olacak nerdeyse. Hani beraber gidecektik.

Ali konuştukça ne dediğini anlamaya çalışıyordum.

-Ne sözü verdiysem sonraya ertelesek olmaz mı?

-Aşk olsun abla. Bu gün tercihler açıklanıyor. Tamam gelmiyorsan kendim giderim.

Ali konuştukça kendimi yataktan attım. Kahretsin nasıl unuttum ben bunu. Kapıdan tam çıkarken yakaladım.

-Ali gerçekten unuttum ben. Tamam hemen hazırlanıyorum. Sen bekle beni.

-Yorgunsan kendim gidebilirim. Gelmek istiyorum dedin diye uyandırdım.

Ali'nin keyfi kaçmıştı. Değer verdiğim birini bu şekilde görmek beni üzüyor . Kolumu omzuna atıp kendime çektim.

-Ablana naz mı yapıyorsun? Tamam dedik ya. Unuttuk diye bu kadar büyütme.

Kolumun altından kaçarken "bekliyorum" dedi ve gitti. Hemen eli yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim. Ne bulduysam geçirip saçlarımı tepeden topladım. Telefonu aldığım gibi Ali'nin yanına koştum. Ev sessizdi, ya yoklar ya da hala uyuyorlardı.

-Hazırım, hadi çıkalım.

Ali arkamda ben önde kapıyı açıp çıkmak için adım attığımda ayağıma takılan bir şey yüzünden durdum. Kesinlikle ayağımın dibinde bir demet gül beklemiyordum.

-Abla ne oldu ,neden durduk?

Ali arkamdan yana geçince o da çiçekleri gördü.

-Abla bu ne?

-Bilmiyorum, ama şimdi öğreniriz. Tabi üstünde not varsa.

Elime aldığım güllerin üstünde bir zarf vardı. Açıp kartı çıkardım. O ana kadar yanlış geldiğini düşünürken okudukça şaşkınlığım artı.

"Sen benden uzak dur dedikçe sana çekiliyorum. Senden gelecek her şeye razıyım desem yanında olamama izin verir misin? GÜNEY..."

-Bu nasıl olur?

-Abla Güney kim? Tanıdık biri mi?

Telefonu elime aldığım gibi ekranı açtım. Güney'den gelen bir sürü çağrı ve mesaj ile doluydu. Es geçip direk aramaya bastım.

-Ayşe....

-Neredesin sen?!!!

Konuşmayı ağzına tıkadığım için Güney susmuştu. Bu çocuk benim evimi ne zamandır biliyor?

-Ben.... sizin üst sokaktayım.

-Ayrılma oradan. Yanına geliyorum.

Sinirle telefonu kapatıp cebime attım. Çiçeği içeri fırlattım. Kendimi sokağa attım. Ali'nin merakla beni izlediği aklıma geldi.

-Sen burada dur. Ben şu işi halledip geliyorum.

-Hayır abla, bende geleceğim.

-Ali!!

-Hayır!!

İkna edemeyeceğimi anlayınca devam ettim. Ali'de peşimde üst sokağa çıktım. Güney elleri cebinde beni bekliyordu. Kafasını kaldırınca göz göze geldik.

Öfkeyle ona doğru yürümeye başladım. Durumu anlayınca ellerini cebinden çıkarıp geri adım attı. Ben ona doğru yürüdükçe o geri adımla devam etti. En son sırtı duvara çarptı. Artık gidecek yeri kalmamıştı. Sinirden söyleyeceğim cümleleri toplamaya çalışıyordum.

-Ayşe iyi misin?

Birde kibar kibar şu soruyu sormuyor mu beni bitiriyor. İyice sıktığım elimi gevşetmeye çalıştım.

-Senin ne işin var burada? Evimi ne zamandır biliyorsun?

Ağzımdan hiddetle çıkan kelimelerden sonra Güney kaşlarını kaldırıp düşünür gibi yaptı. Benden kaçışı yoktu. Uzak dur dedikçe neden dibime giriyor?

-Şey...

-Kıvranma ve doğruyu söyle. Yoksa kötü olacak.

-Tamam sakin ol, söyleyeceğim. Ben ilk gün seni bıraktığım yerden ayrılmadım. Sonra senin oradan çıktığını görünce takip ettim. Sonuç olarak da burayı buldum. Sonrada her gün buraya geldim.

Şimdi her şey oturmuş oldu. Buse ile buluştuğumuz günde tesadüf değildi. Bildiğin beni takip etmişti.

Sakinleşmeye çalıştıkça daha da geriliyorum. Bu adam neden beni anlamıyor?

-Ben sana benden uzak dur demedim mi?

-Dedin...

-Eeeee... o zaman?

-Dedin, ama ben cevabımı vermedim. Sen o gün çekip gittin.

Güney'in dediğini anlamaya çalıştım. Devam etmesini bekledim.

-Her şeye rağmen uzak durmamaya karar verdim.

Biri bana bu adamın ne yaptığını söylesin. Açık konuşabilsem her şeyi anlatacağım.

-Abla, bu abi kim?

Sinirden Ali'yi tamamen unutmuştum. Güney yan tarafımdan baktı.

-Kusura bakma kardeş seni unuttuk. Ben Güney ,ablamın arkadaşıyım.

Bu kızgınlık arasında Ali'ye kendini güzelce tanıttı. Güney her hali ile bana değişik geliyordu. Olabildiğince kibar ,güzel giyinimli, yakışıklı biriydi. Benim gibi biriyle ne yaptığını hala anlamadım.

-Ali bize biraz izin ver.

-Tamam ,ben ilerde bekliyorum.

Ali'nin gittiğine emin olunca kendimi toparladım.

-Güney seni bir kez daha uyarıyorum. Kendi dünyana çek git. Benden uzak dur.

Güney cevap vermeden beni izlemeye başladı. Bir şey söylemesi için kaç dakika bekledim.

- Sen bana bu kadar yakınken o nasıl olacak?

Güney şu anki pozisyonumuzu göstermesi ile uzaklaşmak için geri adım attım. Sinirden resmen adamın içine girmiştim. Geri çekilmem ile Güney kolunu belime atıp beni kendine çekti. Sert değildi, sanki narin bir şeyi tutar gibiydi. Gözlerinde ki korku bana bir çok şeyi anlatıyordu. Bir anlık boşluktan ne yapacağımı şaşırdım. Gözleri ile beni resmen hapsetmişti. İlk defa birinin gözlerinde kaybolacaktım, ama buna izin veremezdim.

-Ne yapıyorsun? Çek o elini.

-Ayşe neden böylesin? Senden etkilendiğimi görmüyor musun? Senin tabirin ile kendi dünyamda senin gibisine rastlamadım. Sen benden uzak dur dedikçe sana çekiliyorum. Sen bana kızdıkça senden daha çok etkileniyorum. Bunları sana anlatmak için daha ne yapmalıyım?

Bir an donup kalmıştım. Bunları bana söyleyen ilk erkek değildi, ama bu sefer beni etkileyen neydi? Kelimeler sanki ağzımdan çıkmıyordu? Kolunu çekince bir anlık boşlukta kaldım.Bana olmadığı kadar güzel davranıyordu.

-Şimdi gidiyorum. Malum işe gitmem lazım. Seni tekrar görmeye geleceğim. Bu arada, mesajlarıma cevap verirsen sevinirim, yoksa her seferinde buraya gelirim. Gerçi her şekilde geleceğim için sıkıntı yok. Kendine iyi bak.

Güney konuşmasını yapıp arabasına bindi ve gitti. Ben hala bıraktığı yerde öylece duruyordum. Sanki bütün hareket fonksiyonlarım durmuştu. En son kendime gelip yürümeye başladım. Aklıma telefon gelince elime aldım. Çağrıları görmüştüm, mesaj kısmına girip baktım.

Akşam iş için çıktığımda başlayıp gece yarısına kadar bir sürü mesaj çekmişti. Her bir mesajına şaşırdım.

Ayşe nasılsın?

Ayşe konuşmayacak mısın?

Aramalarıma neden cevap vermiyorsun? Seni merak ediyorum.

En azından bir sesini duysaydım: (

Böyle devam eden bir sürü mesaj vardı. Tarif edemediğim duygularla telefonu cebime atıp devam ettim.

Ali parkta oturmuş beni bekliyordu. Görünce hemen kalktı ve yanıma geldi.

-Abla kimdi o?

-O mu?

İlk defa sessiz kalmıştım. Ali dikkatle cevap bekliyordu.

-Sezsiz kaldın abla. Yoksa....

Ali'nin dediğini anlayınca "Hayır, sakın aklına yanlış bir şey gelmesin?" dedim.

- Tamam, sen nasıl diyorsan.

-Hadi gidelim, sen sonuçları merak etmiyor musun?

Ali uzatmak istemediğimi anlayınca "Tamam" dedi. Birlikte en yakın internet kafeye gittik. Ali heyecanla bilgilerini girerken bende heyecanlanmıştım.

-Abla olmuş, tıp olmuş.

Ekranda Ali'nin istediği bölüm bize bakıyordu. Sevinçle yerinden kalkıp bana sarıldı.

-Çok sevindim kardeşim. Sonunda içimizden düzgün biri çıkıyor.

Ali geri çekilip bana baktı.

-Böyle deme abla. Siz olmasanız ben nasıl okuyacağım?

-Sen okuyacaksın. Senden tek isteğimiz bu, unutma.

-Unutmam abla.

Sonunda bir şey yüzümüzü gerçekten güldürmüştü. Bundan sonra Ali'nin okuması için ne gerekli ise yapacaktım.