Demir
Bizim işimiz pis iş. Kendimi bildim bileli Volkan abinin yanındayım. Bende yeri çok ayrıdır. Şu yaşıma kadar ne yaptıklarımı sorguladım ne de bir şeyden korktum. Ölüm benim için hiç bir şeydi.
Taki o gün Ayşe'yi görene kadar. Gözlerindeki güç beni içine alıp çekti. Dik duruşu, korkusuzluğu her saniye beni kendine hayran etti. Ne olduğunu anlamadan onun yanında buldum kendimi.
Tarifi olmayan duyguları onu gördüğüm anda yaşamaya başladım. Ilk defa ölümden korktum. Ilk defa birini koruyamama korkusu yaşadım.
Bütün duyguları bana yaşatan bu kız ,bu gün yine yüreğimi ağzıma getirdi.
Kuzey ,Volkan abiyi görmeye geldiğinde, çıkarken önünü kestim.
-Hayırdır Demir ,bir şey mi oldu?
-Biraz konuşalım.
-Tabi.
Bahçenin dışına çıkınca Kuzey'in karşısına geçtim.
-Seni çok tutmayacağım.
