Demir
Telefonun ekranına bakmayı bırakıp dışarı çıktım. Biraz temiz hava almam lazımdı. Hala gözümün önünde Ayşe 'nin telefonu vardı. Kimdi bu Güney?...
-Demir!!
-Sen bu eşyaları Kuzey'e verirsin. Bir de uyanınca bana haber ver.
-Tamam da... daha az önce iyiydik. Bir şey mi oldu?
-Bilmiyorum Hakan, öğreneceğiz.
Daha fazla durmak istemediğim için evin önüne geçtim. Adamlardan birine işaret edince hemen yanıma geldi.
-Buyur abi.
-Adamları topla, birde Tan'ı çağır.
Bu gece sirnimi bir yerde atmam lazım. Kafamda bir sürü soru ile hiç bir yere sağlayacağım kesin. Bu çocuk kim? Acaba diyorum... ama sonra Kuzey'in dedikleri aklıma geliyor.
-Demir ne oldu?
Tan ve adamlar karşıma dizilmişti.
-Bu gece bizi orda pusuya düşürenleri bulacağız. Bir iz bulana kadar kimse geri dönmesin!!
Ada
