ริมฝีปากคนฟังเม้มตวัดสายตามอง แล้วเข้าห้องน้ำไป มองตัวเองในกระจกเห็นร่องรอยที่ถูกเขากระทำ หญิงสาวระบายลมหายใจน้ำตาไหลอาบแก้ม แท้จริงแล้วอยากด่าทอ อยากตบหน้าเสียให้หายแค้นเคือง ที่ตนเองถูกหลอก จนถูกย่ำยีตามอำเภอใจครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เธอก็ไม่กล้าทำเช่นนั้น เพราะเกรงว่าพี่ปรัชจะไม่ช่วยน้องชาย
ยกมือปาดน้ำตาออก ต่อให้เรื่องเมื่อคืนมันเจ็บปวดทรมานแค่ไหน ก็ต้องอดทน แค่สามเดือนเท่านั้น เธอจะได้รับอิสระ สิ่งที่เสียไปมันคุ้มแล้วกับการได้ชีวิตน้องชายคืนมา
แอด..
เสียประตูเปิดออก รมิตาชะงักเพราะมัวแต่คิดเรื่องของตนเอง จนเห็นเขาเข้ามาในสภาพเปลือยเปล่า คนในห้องน้ำถอยหลังสีหน้าตื่นตระหนก
“คุณเข้ามาทำไม ฉันจะแต่งตัว เราต้องรีบไปโรงพยาบาล!” หญิงสาวร้องห้ามเสียงหลง
“สิบห้านาที ฉันไม่ทำให้เสียเวลาหรอก เชื่อเถอะ!” เขาตัดสินใจเอง
“ไม่เอานะ ฉันไม่ไหวแล้ว เมื่อคืนก็ทั้งคืนคุณยังไม่พออีกหรือไง!” รมิตาโอดคร
