TINITIIS KO ang naturang pagod at gutom. Hindi alintana ang init. Mukhang naikot ko na yata ang lahat ng mga establishment. Naisip kong huminto na lamang sa pag-aaral at magtrabaho na lamang. Dahil kung mag-aaral pa ako at mag-trabaho mukhang hindi kakayanin ng katawan ko. Kailangan kong mag-ipon muna. Mahirap na at baka atakihin na naman ako ng aking hika.
Naupo ako sa may karenderya. Kailangan kong mag-budget. Kumakalam na rin ang aking sikmura. Napasulyap ako sa orasan. Alas kuwatro na pala ng hapon. Hindi pa nga pala ako nag-lunch. Siguro, pag-uwi na lang. Mas makakatipid pa ako.
Naisipan kong pumara nang taxi. Kailangan kong umuwi. Sa ganitong sitwasyon kailangang matibay ang aking sikmura. Maghihintay na lamang ako nang tawag sa mga pinag-aplayan ko. Umaasa akong sana kahit ni isa
