เด็กชายตัวเล็กกำลังยืนมองแม่เก็บข้าวของใส่กระเป๋าใบใหญ่อย่างไม่เข้าใจพอถามก็ได้รับแต่คำตอบว่าเรื่องของผู้หญิงเด็กไม่เกี่ยวซึ่งเด็กชายไม่เข้าใจเลยสักนิดต่างกับเขาในตอนนี้ที่เข้าใจทุกอย่างแจ่มชัดขึ้นและใช่เด็กผู้ชายคนนั้นคือ วาโย
เขามองแม่ที่อ่อนแอพยายามพาเขาในวัยเด็กหนีออกจากบ้านหลังใหญ่ที่แม่เป็นเจ้าของพอหนีไปก็ใช้ชีวิตไม่รอดทั้งต้องเลี้ยงเขาและตรอมใจเงินที่เตรียมมาด้วยก็หมดลงเขาในตอนนั้นไม่ได้เข้าใจว่าทำไมแม่ทำแบบนี้จนกระทั่งแม่ตายและพ่อถึงปรากฏตัว
พ่อที่เขาเกลียดเพราะพ่อชอบตีชอบด่าเขาไม่เคยให้ความรักอะไรเลยพอโตมาหน่อยถึงได้รู้ว่าพ่อและเลขาหน้าห้องเป็นชู้กันและแม่รู้เรื่องเลยพาเขาในตอนนั้นหนีทำให้เขาจงเกลียดจงชังพ่อมากมันทั้งรักทั้งเกลียด
เขาถึงทนอยู่บ้านหลังนี้เพราะยังไงนี่คือสมบัติของแม่เขาจะไม่ยอมไปไหนเด็ดขาดส่วนพ่อก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากดูแลเขาตามสภาพให้เงินแต่ไม่ให้ความรัก
เขาคือผล
