Mafia Heir Declan Madrigal

CHAPTER 7

LIEGH

Napayuko ako, totoo ang sinabi ni Declan at isa itong malinaw na katotohanan. Bigla tuloy nawala ang tapang ko at na tahimik ako. Ano nga ba ang pwede kong sabihin sa taong na gawan ko ng kasalanan at ngayon ay sinisingil ako?

"Maligo at magbihis ka, kailangan kita sa opisina ko," sabi nito na akala mo ay pumayag akong maging utusan niya.

Laking pasasalamat ko ng lumabas ako ng banyo matapos maligo na wala na si Declan. May damit na rin na nakapatong sa kama at agad kong sinuot saka lumabas ng silid.

Sa laki at lawak ng bahay, alam ko na hindi ko agad makikita si Declan kaya tumakbo ako pababa ng hagdan. Wala na rin kasi ang mga tauhan niyang nakabantay sa labas na sa tingin ko ay nakasunod maging oras ng pagtulog niya nagbabantay sa takot na baka may gawin akong masama sa amo nila.

Sa aming dalawa, siya itong may masamang ugali kaya sigurado akong maraming nagbabantay sa kan'ya dahil sa mga taong kalaban sa negosyo o kaya naman na bwisit sa kayabangan niya.

"Stop roaming around na akala mo nasa bakuran ka ng tatay mo," masungit na sabi ni Declan na pinaningkitan ako ng mga mata habang prente na nakaupo sa sofa.

Nagtataka ako kung bakit narito siya sa sala gayong sabi niya ay kailangan niya ako sa opisina niya.

"Anong ipapagawa mo sa akin," pormal na tanong ko.

Hindi ako nito sinagot at tinitigan mula ulo hanggang paa.

"Take off your underwear and give it to me," utos nito.

Nanlalaki ang mga mata ko at maang na napatingin dito. I wonder kung nagbibiro ba siya at ganito ang sinasabi niya.

"Seryoso ka ba?" hindi makapaniwala na tanong ko.

"Mukha ba akong nagbibiro?" masungit na tanong nito.

Ilang kurap ng ginawa ko, speechless ako dahil hindi ko alam kung paano magre-react sa sitwasyon ko. Paano ko ibibigay ang hinihingi niya gayong kahit sinong babae ay hindi papayag sa gusto niya.

"Three, two and one," sabi nito na naka-de-kwatro at iniikot ang hintuturo sa sintido.

Tumayo ako ng tuwid at hindi ko malaman ang gagawin ko. Naguguluhan ako at higit sa lahat, ayaw mag-function ng utak ko.

"Ayoko, hindi ko gagawin ang gusto mo!" matapang na sagot ko na nginisihan lang ako.

Kung normal na sitwasyon lang, baka na sampal ko ang Declan Madrigal na ito dahil napaka-bastos at ang sama ng ugali niya para utusan ako na akala mo ay kendi lamang ang hinihingi sa akin.

"Sa tingin mo, paano mo ako babayaran?" seryoso na tanong nito.

"Ay ewan ko. Sa laki ng danyos perwisyo na hinihingi mo, baka ibenta ko na lang lahat mg organ ko," sagot ko dahil wala naman na akong matinong maisip sa mga oras na ito.

Tumayo si Declan at humakbang para lagpasan ako matapos sabihin na sumunod ako sa kan'ya. Kinakabahan na nakasunod akong naglalakad kasama siya papunta sa second floor ng bahay.

Nakita ko pa ang mga bodyguards nito na dinaanan namin na mga nakatingin sa akin at inirapan ko ng ngisihan ako dahil naiinis ako sa pagmumukha nila lalo na at alam kong sila ang dumukot sa akin.

I wonder kung nasaan ang bodyguard ni Declan na kasama sa malisyosong mga picture na kinuha ko at kasama sa mga kumakalat ngayon dahil sa kagagawan ko.

Mukhang bukod kay Declan ay kailangan kong mag-ingat sa isang iyon dahil sigurado akong nagngingitngit na rin siya ng galit sa akin dahil sa ginawa ko.

Sa pagtapak ng mga paa papasok sa opisina ni Declan sa bahay na ito ay binalot ako ng labis na kaba lalo na ngayong kami na lamang dalawa ang narito.

Pakiramdam ko ay sumisikip ang malawak na silid na ito sa amin. Nakatayo ako sa harap ni Declan na akala mo ay pag-aari niya ang mundo habang nakaupo sa isang single sofa.

"Heto ang kontrata, pirmahan mo," utos nito sa akin.

Agad na dinampot ko ang transparent na folder sa harap ko at binuklat ito.

"I said, sign it. I didn't ask you to read that and waste my time!" masungit at lukot ang mukha x na sabi nito.

"Malay ko ba kung anong laman nito. Baka ibebenta mo na ako sa bombay para makabayad ako sa 'yo," nag-aakusa na sabi ko.

Nginisihan ako nito na may pagbabanta ang mga mata. Alam ko na hindi nagustuhan ni Declan ang sinagot-sagot ko siya dahil umigting ang panga nito sabay kuyom ng palad.

"Sign it bago ko pa tanggalan ng buhay ang pamilya mo," sabi ni Declan na akala mo ay balak niyang katayin na parang mga manok ang mga kamag-anak ko.

"Hindi ko pirmahan ito hanggat hindi ko nababasa ang laman at nakasulat dito."

Inabot sa akin ni Declan ang cellphone sa center table at sinabing kunin ko ito. The next thing happened is pinapanood ko ang isang video kung saan napatakip sa umawang na labi ko ang kanang kamay ko matapos mapanood ko kung paano hinuli ng mga pulis ang papa ko at isinakay sa patrol car habang umiiyak ang mama ko yakap ng kapatid ko na si Andrea para pigilan ito.

"You-" awang ang labi na turo ko kay Declan.

"Like what I have said to you before, maniningil ako sa paraang hindi mo magugustuhan, Miss Gallego."

Para siyang hindi tao, hindi man lamang niya naisip na matanda na ang papa ko at may sakit pa para gawin niya ito.

"Sign it, palabasin ko sa kulungan ang tatay mo," matigas na utos nito.

Tinitigan ko siya ng masama at may pagbabanta. Agad na dinampot ko ang ball pen at mabilis na pinirmahan ang dokumento sa harap ko.

"Ayan na, pumirma na ako. Palabasin mo na ang papa ko sa kulungan," matatag na sabi ko.

Kung nagkataon na wala akong kasalanan sa kan'ya ay baka nalamog ko na ang mukha niya. Sabi nila ay matapang at palaban ang lahi naming mga bisaya pero sa pagkakataon na ito ay hindi ko magamit dahil na rin sa kalagayan ko kaya nagpipigil ako at pilit na pinahahaba ang pasensya ko.

Kasalanan ito ng editor ko eh, kung iba na lang sana ang trabahong pinagawa niya ay 'di sana'y hindi nagkalokoloko ang mga buhay naming lahat. Pare-pareho kaming napahamak lalo na ako na ngayon ay kailangan kong harapin ang galit sa akin ang lalaking kaharap ko.

"Now, do whatever I ask you to do at kasama na ang isang bagay na dapat tandaan mo. Starting today, no panties!" sabi ni Declan kaya natigagal ako.

"Remove that," utos nito.

Walang imik na sumunod ako, dahan-dahan na dinukot ko ang underwear na suot ko sabay lilis ng mini skirt para makuha ko ko ang bagay na hinihingi niya mula sa katawan ko. Imposible nga na maging bakla ang Declan na ito dahil tingin pa lang ay para na akong lalamunin ng buo.

Kunot noo na tumayo ito ng makitang hindi ako gumalaw. Nangatog tuloy ang mga tuhod ko ng humakbang siya palapit sa deriksyon ko hawak ang na dampot na folder at walang emosyon na humarap sa akin.

"Rule number one, wala kang gagawin kung 'di ang sundin ang bawat inuutos at sinasabi ko sa 'yo. So when I said that take of your f*****g undies, do it or else someone will suffer and you wouldn't like to know kung sino sa kapamilya mo."

Nangangatog ang tuhod na mabilis na hinubad ko ang underwear na suot ko at namumula ang mukha na inihagis sa ibabaw ng center table.

I feel so humiliated but I have no words to say dahil hawak niya ako sa leeg.

Nalito ako kung anong balak niyang gawin ko dahil inutusan akong i-bend ko ang katawan ko habang magkahiwalay ang mga binti na nakatalikod sa kan'ya.

Nanigas ang buong katawan ko ng maramdaman ko kung paano niya hinatak ang skirt na suot ko pataas kaya na hantad ang pwet maging ang mga hita ko.

Kagat labi na pinigilan ko ang 'wag umiyak ng malakas matapos kong maramdaman kung paano lumapat dito ang malakas na impact ng kan'yang kamay.

"One, count it!" utos nito sa akin.

"One," naiiyak na sabi ko.

"Louder!" sigaw nito.

Hindi ko na pigilan ang mga luhang pumatak sa pisngi ko pero hindi ito naging dahilan para tigilan ni Declan ang ginagawa sa katawan ko.

"Two!" malakas na bilang ko.

"This two is payback for kicking and slapping me last night!"

Hindi ako makapaniwala sa narinig ko pero naisip ko na baka totoo nga dahil may sugat ang labi nito na halatang bago pa lang pero wala naman akong natandaan na ginawa ko nga iyon sa kan'ya.

"Get up," utos nito matapos pisilin ang hita ko.

Dali-dali akong tumayo sa takot na baka magbago ang isip nito. Now I know na talagang hindi siya bakla lalo na at mukhang manyakis naman siya at sanay sa babae kaya kung anu-ano na lang pinaggagawa sa akin.

"Rules number two. No buts, no questions, no hesitation, just obey me, understand?" matalim ang mga mata na tanong nito kaya agad na tumango ako.

"This two is important, make sure na susunod ka sa kagustuhan ko," parang hari na sabi nito.

"We're getting married later in the evening at seven o'clock as a first step toward fixing my ruined public reputation."

Awang ang labi na tumingin ako kay Declan. Hindi ako makapaniwala na kasama ito sa kontrata na pinirmahan ko at hindi ko man lamang nakita kanina.

"After marriage, I'll make sure na mabubuntis ka so, stay healthy. Hindi ka aalis ng bahay ko ng hindi ako kasama. Bawal kang makipag-usap kahit kanino at higit sa lahat, sundin mo ang lahat ng ito kung gusto mong pare-pareho kayong mabuhay ng pamilya mo."

Talagang hindi ko na nakayanan ang lahat at tumulo na ang luha sa mga mata ko. Ito na nga ba ang kinatatakutan ko ang sa akin siya gumanti dahil wala naman akong kalaban-laban lalo na at mapera at makapangyarihan siya.

"I'll make sure na hindi ka magtatagal sa buhay ko kapag na bayaran mo na ang perwisyong ginawa mo. Bigyan mo ako ng anak and we're both equal, bayad ka na at pwede ka ng lumayas dito.

Tulala ako habang pinapakinggan ko ang lahat. Hindi ko alam kung paano ko siya haharapin ngayon o bukas kapag asawa ko na siya.

Ang hirap lang ng kalagayan ko dahil mukhang naubos na ang swerte ko at hindi ko man lamang baguhin ang kasalukuyang kapalaran ko.

"We're done here, get out!" utos ni Declan na na-upo na sa swivel chair kaharap ang malaking laptop niya.

Agad na tumakbo ako palabas at bumalik sa silid. Natatakot akong lumabas lalo na at baka may kung ano pang mangyari sa pagitan namin.

Wala akong tiwala kay Declan, alam kong hindi siya gagawa ng mabuti sa akin kaya gusto ko siyang iwasan pero paano ko gagawin kung bawat sulok ng bahay na ito ay pag-aari niya at wala akong matakbuhan?