ทางเลือกของนักบุญหญิง

4. 2วัน2คืน / 3

ชีวิตในวัยหนุ่มของออสติน อยู่ในสนามรบเสียส่วนใหญ่ เพื่อนในวัยเดียวกันต่างก็มีสตรีที่พึงใจ หรือบางคนก็มีสัญญาหมั่นหมายไปแล้ว

ในค่ายทหารนั้น มีแม่ทัพสูงศักดิ์หลายคน สตรีงดงามนุ่งน้อยห่มน้อยต่างผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเดินเข้าค่ายทหาร

ออสตินคิดว่าเรื่องราวเหล่านี้มันช่าง ไร้สาระ….

แม่ทัพบางคนมีภรรยารออยู่ที่บ้านด้วยซ้ำแต่กลับมาเริงรักกับโสเภณีอย่างไม่รู้สึกผิดใดๆ

ทุกคนล้วนแล้วแต่ ใช้บริการสตรีพวกนั้น….ยกเว้นพ่อของเขา

ท่านพ่อเป็นแบบอย่างหนึ่งเดียวของออสติน

พ่อของเขา โดโนแวนมิได้มีรูปลักษณ์ที่หล่อเหลา ตราตรึงใจแต่ว่าท่านแม่ของออสตินถือเป็นสาวงามแห่งยุค บุรุษมากมายต่างหลงใหลในใบหน้าของท่านแม่ บางคนถึงกับเก็บเอาไปเฝ้าฝันถึง

เขารู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่ท่านแม่เป็นฝ่ายตามจีบท่านพ่อก่อน

ทว่าความรักของท่านพ่อกับท่านแม่นั้น ลึกซึ้งและมากมายเกินกว่าเขาจะบรรยายออกมาได้หมด

เรื่องอย่างว่าสำหรับออสติน…เขาพูดได้เต็มปากว่าเขา….ไม่เคยทำมาก่อน

แต่เขาค่อนข้างมั่นใจในตัวเอง….ว่าเขาจะทำมันได้ดีแน่นอน

เธอร้องไห้อ้อนวอนภายใต้ร่างเขา คืนนี้อากาศเย็นแต่ทว่าความอบอุ่นที่เธอมอบให้เขามันมากมายจนเขารู้สึกร้อน

เขาสำรวจทุกส่วนของร่างกายเธอ ยิ่งสำรวจเขาก็ยิ่ง…ถลำลึกลงไป

กลิ่นกายเธอหอมดั่งดอกทิวลิปความหอมที่ตราตรึงจิตใจทำให้เขาให้ลุ่มหลง จมดิ่งไปกับเธอ

ผิวขาวราวหิมะ ที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมากก่อน….เหมือนเขาที่ไม่เคยผ่านสตรีใด

เราทั้งสองพากันไปถึงฝั่งฝันก่อนจะกอดปลอบโยนกันและกัน เธอหลับพริ้มในอ้อมกอดของเขา

ที่ดวงตาของเธอยังมีคราบน้ำตาแห่งความเจ็บปวดอยู่เขาก้มลงไปจูบซับน้ำตาให้เธออย่างแผ่วเบา

เช้าวันต่อมา….

ออสตินตื่นมาคนเดียวท่ามกลางบ้านหลังน้อย ไม่มีร่องรอยของสตรีที่ร้องครวญครางเมื่อคืน

เขาไม่รู้แม่แต่ชื่อของเธอด้วยซ้ำ

รู้แต่ว่าเธอเป็นนักบุญหญิง…..และ…เขาต้องไปตามหาโจนาธาน

…………

ท่านเคาน์ริชแมนถูกโจรปล้นครั้งใหญ่….เงินและทองคำของตระกลูริชแมนถูกกวาดไปจนเกลี้ยง เรื่องนี้ตีพิมบนหนังสือพิมทุกฉบับของจักรวรรดิ

หลังจากท่านเคาน์ริชแมนไปแจ้งทางการมาตรวจสอบ อาร์มันโด้ขุนนางระดับสูงได้ค้นพบเอกสารการยักยอกเงินของทางการ

ตระกูลริชแมน….ล่มสลายลง

โจนาธาน ริชแมนบุตรชายเพียงคนเดียวของตระกลูถูกขังคุกรอวันเนรเทศ….ส่วนภรรยาทั้งหลายของท่านเขาถูกขายไปเป็นทาส

ออสตินเปิดหีบที่บรรจุเงินและทองคำเต็มหีบ เขาหยิบสร้อยคอทับทิมสีแดงขึ้นมา

ออสตินแสยะยิ้ม

“สมบัติทั้งหมดนี่…นำไปเก็บไว้ที่คฤหาสน์ของข้า!!”

เอซก้มหน้าลงตอบรับคำสั่งของท่านดยุค

ออสตินเหม่อมองไปด้านหน้า เงินทองมากมายนี้….เขาจะเก็บเอาไว้เพื่อให้เธอ….นักบุญหญิงที่เขาคำนึงหา

…….

ออสตินมองหน้าเอวาอีกครั้ง เธอยังคงมองเขาด้วยความหวาดหวั่นและเขินอายเล็กน้อย ออสตินผละออกจากเอวาเขาเดินไปนั่งที่โซฟาอีกครั้ง ก่อนจะเอื้อมมือไปรินไวน์ใส่แก้ว

เอวากำผ้าห่มที่บิดบังร่างของเธอแน่น เธอลอบมองไปที่ออสติน

เสื้อคลุมอาบน้ำของเขานั้นยังคงแหวกออก เผยให้เห็นอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามนั้น

….ทำไม…เขาไม่ใส่เสื้อให้มันดีๆ นะ!!! ให้ตายเถอะ!!

เอวาพยายามหันมองไปทางอื่นแต่เรือนร่างของออสตินก็ดึงดูดใจเธอเหลือเกิน

และก็มีอีกสิ่งที่ดึงดูดใจเธอไม่แพ้กัน…..เงินหนึ่งพันเหรียญทอง…..

ต้องรักษาเขาให้หาย….ทว่าคืนนั้น….ตรงส่วนนั้นของเขาก็ตื่นขึ้นปกติดีนี่

ใบหน้าของเอวาขึ้นสีแดงอีกครั้ง เธอหลับตาลง

แล้วจะบอกแกรนด์ดัชเชสยังไง….ว่าส่วนนั้นเขาหายแล้ว…..

ออสตินมองเอวาที่เดี๋ยวก็หน้าดำหน้าแดงด้วยความเอ็นดู

เขา…..ไม่ต้องรีบร้อน

เธอเดินเข้ามาในกำมือของเขาแล้ว…..ยังไงซะเธอก็ไม่มีทางหนีเขาพ้น

ให้ตัวเธอได้ทบทวนความคิดเสียหน่อย….แล้วเขาค่อยกลืนกินเธอก็ยังไม่สาย

“ท่านดยุคคะ”

ความเงียบสงบยามค่ำคืนที่คฤหาสน์แลงค์ตั้นทำให้ออสตินได้ยินเสียงเรียกชื่อที่สั่นเครือของเธอได้อย่างชัดเจน เขาค่อยๆ หันไปมองเอวา

“คือ…เอ่อ….ให้ข้าลองร่ายเวทย์รักษาอาการป่วยของท่านดู…ได้ไหมคะ”

ออสตินนึกขำในใจ ตอนนี้เธอกำลังอยู่บนทางเลือกที่แม่ของเขาสร้างมาสินะ

เอวาเป็นนักบุญหญิงที่ฐานะไม่ค่อยสู้ดีนัก….

โรงแรมเอเลฟีน่า….ที่พักที่ดีที่สุดในจักรวรรดิ สถานที่..ที่เอวาไปปราสาทพรบ่อยๆ คือโรงแรมของออสตินเอง

เขาเลิกคิ้วมองไปที่เอวา

ไม่ใช่เรื่องยากที่เขาจะสืบเสาะหานักบุญหญิงผู้นั้น….เป็นเรื่องง่ายดายสำหรับเขาด้วยซ้ำ พอเขาล่วงรู้ถึงชื่อและที่อยู่ของเธอ

ออสตินไม่ได้แสดงตัวหรือไปหาเอวาทันที เขาลอบมองเธออยู่ห่างๆ….เธออยู่ในสายตาของเขามายาวนานถึงห้าปี

สตรีใบหน้างดงามเช่นเอวา….ย่อมมีบุรุษมาให้ความสนใจ….ทว่าจุดจบของบุรุษที่ให้ความสนใจเอวานั้น…ไม่ค่อยดีนัก

สตรีเช่นเธอยังถือครองตนเป็นโสดมิใช่ไม่มีใครอยากได้เธอไปเป็นภรรยา….แต่เพราะเขาคอยส่งคนไปจัดการชายทุกคนที่เขามาหาเธอ

เขาป้อนงานให้เธอเรื่อยๆ ไม่ให้ถึงกับลำบาก แต่ก็ไม่ให้เงินเธอเยอะจนเกินไป….เพราะเขาจะควบคุมเธอยาก

ท่านแม่นั้นรักเขามากกว่าใครบนโลกใบนี้….ท่านแม่จะต้องจัดสรรค์สตรีมาให้เขาแน่ เรื่องนี้เขาไม่อยากขัดใจมารดาแม้แต่น้อย

เขาได้แต่…ปล่อยให้ภรรยาในนามของเขาอยู่อย่างทรมาน….และเดียวดาย….ไม่มีใครทนได้เกินสองปี ที่หย่ากับเขาเร็วที่สุดก็คือห้าเดือน

ท่านแม่….เริ่มไม่กดดันเขาเรื่องภรรยาอีกแล้ว ตอนนี้ท่านแม่ขอเพียงให้เขารักสตรีใดก็ได้สักคนและมีหลานให้ท่านแม่เท่านั้นเอง

ออสตินยิ้มให้เอวาที่กำลังมองมาที่เขา

เวลานี้….เหมาะสมยิ่งที่เขาจะนำพาเอวา….เข้ามาเป็นภรรยาที่ถูกต้อง

“รักษา? …ข้าไม่ได้ป่วยเอวา”

เธอหน้าแดงอีกครั้งหลังจากเขาพูด ออสตินลุกขึ้นเขายกแก้วไวน์ขึ้นมากรอกใส่ปากก่อนจะเดินไปหาเอวา

“เจ้ารู้ดีกว่าใคร….ว่าข้าไม่ได้ป่วย….”

เอวาหันไปมองออสตินอย่างตกใจ

เธอพยายามภาวนาเล็กๆ ในใจว่า เรื่องคืนนั้นขอให้เขาจำไม่ได้ แต่ดูท่าทางพระเจ้าคงจะไม่ฟังคำขอของเธอเลย

เอวาเม้มปากแน่น ออสตินยกมือขึ้นมาบีบปากเอวาเบาๆ ให้อ้าออก เขาโน้มตัวไปใกล้เอวาก่อนจะจุมพิตเธอเบาๆ

เขามอบจูบที่อ่อนหวานและทะนุถนอมให้เธอ

เอวารู้สึกว่าเธอกำลังตาลาย ในปากของออสตินหวานล้ำไปด้วยรสของไวน์องุ่น เขาลุกล้ำเธอเข้ามาอย่างอ่อนโยนจนเธอแทบจะหลอมละลายไปในรสสัมผัสที่เขามอบให้

ออสตินยังคงจูบเธอเนิ่นนานราวกับว่าเขาหิวกระหาย เอวาออกแรงดันตัวเขาออกเบาๆ เพื่อให้เขาผละออกจากตัวของเธอ

ออสตินค่อยๆ ถอนริมฝีปากอย่างเชื่องช้า…และเสียดาย…..ริมฝีปากนี้….ที่เขาโหยหามาทั้งชีวิตเขาอยากจะครอบครองเธอไว้ไม่ห่างกาย

เอวามองไปที่ออสติน ใบหน้าของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า เอวาหลบสายตาของออสตินอย่างเขินอาย

“!!!!”

เธอมองลงด้านล่างก็เห็น…..ตัวตนของเขาตั้งตรง โผล่พ้นเสื้อคลุมอาบน้ำ ออสตินโน้มตัวไปหาเอวา แต่เธอใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักเขาออก ก่อนจะวิ่งลงจากเตียงอย่างรวดเร็วเพื่อวิ่งไปเคาะประตูเสียงดัง

“แกรนด์ดัชเชสคะ!!!!…ท่านดยุค…อื้อ!!!”

ออสตินวิ่งตามเอวามาเขารีบยกมือขึ้นมาปิดปากเอวาไว้

“อื้อ!!!…”

เอวาพยายามแกะมือของออสตินออก เขาค่อยๆ คลายมือที่ปิดปากเธอลง

“ข้ารักษาท่านหายแล้ว!!!…ข้าควรไปรับเงินหนึ่งพันเหรียญทองจากแกรนด์ดัชเชส!!!”

ออสตินเลิกคิ้วขึ้นมองเอวา เขาแค่นหัวเราะ

นี่เธอเห็นหนึ่งพันเหรียญทอง….ดีกว่าเขางั้นเรอะ!!!!

“นายหญิงรอนด้าคะ…เราควรจะเปิดประตูไหมคะ?”

รอนด้ามองไปที่สาวใช้ ก่อนจะส่งสายตาอำมหิตไปให้

“ใครกล้าเปิดประตู….ข้าจะตัดมือผู้นั้นทิ้งเสีย!!!!…คืนนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นห้ามเปิดประตูเด็ดขาด!!”

สาวใช้ทั้งสองก้มหน้าลงอย่างรับรู้คำสั่งของแกรนด์ดัชเชส

รอนด้ายิ้มในใจ

ข้าว่าแล้ว….คิดเอาไว้ไม่มีผิด…ออสตินกับนักบุญหญิงเอวานั่นจะต้องมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกัน

ในที่สุด….ข้าก็จะได้อุ้มหลานสักที….

รอนด้าเดินกลับห้องด้วยใบหน้ายิ้มกรุ้มกริ่ม