HEARTLESS MAFIA 2

1676 Words
--- ***Third Person's POV*** - Dylan Saavedra was a name that struck both fear and respect in everyone who heard it. Born to an Italian father and a Filipino mother, he carried the best traits of both heritages. With olive-toned skin, dark wavy hair, and sharp brown eyes, he was undeniably handsome. But it was his cold, calculating stare that people remembered the most. He is already 33 years old, with a towering height of 6 feet and 5 inches. He is the boss of his very own Mafia Organization, and he called it Saavedras. (Note: Saavedra Empire was named only in the second generation.) From a young age, Dylan showed a talent for navigating the dangerous world of organized crime. He quickly rose to power, becoming a feared mafia boss known as "Heartless." His methods were brutal but effective, and those who crossed him seldom lived to regret it. Dylan always dressed impeccably, wearing tailored suits that emphasized his authority. He moved with a deadly grace, every step and gesture deliberate and controlled. His piercing eyes seemed to see through any lie, making those around him feel exposed and vulnerable. Despite his ruthless reputation, Dylan was incredibly smart. He outsmarted rivals and law enforcement with ease, planning his operations down to the smallest detail. His loyal followers respected his leadership and knew better than to betray him. Rumors suggested that his heartlessness was a defense mechanism, a way to protect himself from a harsh world. Others believed that his mixed heritage gave him a unique outlook, helping him succeed where others failed. Regardless of the reason, Dylan Saavedra was a powerful and complex figure, commanding fear and respect in equal measure. In the dark world of crime, Dylan was a force to be reckoned with, known for his intelligence, elegance, and ruthless efficiency. He had carved out his empire through sheer determination and unyielding will, standing as a testament to the strength and cunning of a true mafia boss. But beneath the surface, there lay a secret known only to a select few—an unspoken chapter of his past that carried deep pain. It was a story that, if revealed, could unravel the very fabric of his feared persona, hinting at a vulnerability that he kept tightly locked away, hidden behind the mask of the heartless king. Kaharap ni Dylan ang isa sa mga kliyente niya. Ang negosyo niya ay ang illegal na pagbebenta ng ipinagbabawal na armas saan man sulok ng mundo. Malawak ang kanyang network at hindi lang siya sa bansa may kapangyarihan, pati na sa Italya kung saan nandun ang kanyang pinagmulan, at sa ilang bansa na nasakop na rin ng organisasyon niya. He was protected, financially supported among the richest family in the country pati na rin sa ibang bansa, and in return, he will their protector, pagdating sa business at sa kaligtasan ng pamilyang nagsusuporta sa organisasyon niya. They are here in the club dahil hindi naman business ang pinag- uusapan nila. They done their transaction and they both happy with the outcome. So, kahit hindi nya alam kung paano mag- enjoy, pinaunlakan pa rin niya ang imbitasyon nito na pumunta sa isang high-class night club. May apat na babae na halos nakahubad nang nagsasayaw sa harapan nila, ini- entertained sila ng mga ito na hindi naman sya na- entertained. For him, women are just a toy na pag nagsawa na sya, idini- disposed lang niya. He didn't give too much importance of women, hindi kasi nya pinaghihirapan makuha ang mga ito. He can get any woman he wants with just the snap of his fingers. At ang bagay na hindi nya pinaghirapan makuha ay walang value sa kanya. "Choose any woman you like Mr. Saavedra, let us enjoy this night. Masyado kang seryoso sa mga----" "Don't dare to tell me what to do Mr. Roxas, I don't care if you are a client, and I just received a billion from you. You have to know that I won't give a second thought of killing you if I want too." aniya sa mabangis na tinig, walang emosyon ang kasing bangis ng agila nyang titig. Hindi siya nagbibiro sa sinabi nya dito. He doesn't mind of killing someone kahit kliyente pa nya. Killing someone is just a natural thing for him. Napalunok naman ang matanda. "Okay. Sorry for my mistake. Anyway, let's enjoy the night." "Kanina ko pa sinusubukan Mr, Roxas. " He was bored. Really bored. ---------- Samantala... Nanginginig ang mga kamay habang hawak ni Vienna ang alak na kailangan niyang ihatid sa isa sa VIP room ng night club na pinagtatrabahuan niya. Natatakot siya na baka mabitawan niya ito, sa isipin pa lang kung gaano kamahal ang alak na ito, kahit buong buhay pa siyang magtatrabaho, hindi niya mababayaran ang alak na ito kung saka- sakaling mabasag niya ito. Pero hindi talaga niya mapigilan ang mangining kahit pa maghahatid lang siya ng alak. Kailangan nyang pigilan ang sarili niya na napatingin sa lalaking nasa loob. Ito ang sinasabi sa kanya ng boss niya. Isa munang malalim na buntong- hininga ang pinakawalan niya bago niya napagpasyahan buksan ang pinto ng VIP room kung saan nya ihahatid ng alak na dala niya. Agad na sumalubong sa paningin nya ang apat na dancer na nagsasayaw, may dalawang lalaki na magkaharap na naupo sa may sofa at mukhang seryoso ang pinag- uusapan ng mga ito. Ang isang lalaki na medyo may katandaan na ay may katabing dalawang babae na halatang hinihipuan ang mga ito, ang isa naman----- ibinaling niya sa ibang direksyon ang paningin nya, hindi nga pala niya pwedeng tignan ito dahil baka ikapahamak pa nya. May dalawang armadong lalaki din na nagbabantay sa dalawang lalaki. Aminado siya na mas lalo syang nakaramdam ng takot. Ano ba ang dalawang lalaking ito? Kahit nangangatog na ang tuhod nya pero nilakasan pa rin nya ang loob at humakbang siya palapit sa mga ito. Pinilit nyang wag mapatingin sa sinasabi ng boss nya, kahit pa kuryoso sya. Ayaw nya itong titigan, baka maging monster pa ito kung titigan niya at baka ito pa ang maging katapusan nya. Ang laki pa naman ng mga armas ng bodyguard nito. Sabi sa kanya ng boss nya, hindi daw siya magsasalita, ilalapag lang daw niya ang wine sa mesa. At maghintay ng ilang minuto bago siya aalis, baka kasi may kailangan pa sa kanya ang mga ito. Ilang hakbang nalang at tuluyan na syang makalapit sa mesa kung saan niya ilalapag ang alak nang bigla syang natapilok dahil sa may naapakan siya, dahilan para mabitawan niya ang hawak na botelya. Mabilis ang kilos niya para saluhin ito sana pero tuluyan siyang natumba kaya hindi nya ito nasalo. Napayuko siya at naipikit nya ang mga mata niya, hinihintay niya ang tunog ng pagkabasag. Ito na ang katapusan nya. Gusto na nyang maiyak. Pero ilang sandali nalang ang nakakalipas nang wala syang narinig na tunog ng pagkabasag kaya napabuka sya ng mga mata at napaangat sya ng mukha. May isang kamay na sumalo sa botelya kaya hindi ito tuluyang nahulog sa sahig. Napatingin sya sa mukha ng taong may gawa nito pero parang naging blurred ito sa paningin nya, hindi dahil sa nahihilo siya kundi dahil sa nakapokus ang paningin nya sa nakakatakot na mga mata nito na parang mabangis na agila kung makatitig. When you enter the VIP room, make every effort to avoid looking directly at him, especially into his eyes. He has a strong aversion to being stared at and could become violent if you so much as glance at him. He might kill you just for making eye contact. So, remember, do everything in your power to avoid looking at him. Mabilis niyang nabawi ang paningin niya nang naalala niya ang sinabi ni boss niya. Hindi niya alam ang gagawin niya, mas lalo siyang nakaramdam ng takot. "Be cautious. This bottle could end up being the reason you lose your life. I have zero tolerance for foolishness, and right now, you're pushing your luck. Don't be careless, or you might regret it." ani ng lalaki, pati boses nito ay nakakatakot. Tumayo siya. Pinilit parin nya na wag mapatingin dito. "I'm sorry po!" aniya, sabay yuko. Hindi na ito nagsasalita. Napansin nya na ibinalik na nito ang pokus nito sa kausap, pinag- uusapan nito ang tungkol sa alak na dala nya. Umayos sya sa pagkakatayo. Dahil sa hindi na nya kaya ang takot at malakas na t*bok ng puso nya kaya mabilis din syang lumabas mula sa VIP room. Nang nakalabas na sya, dumiretso sya sa banyo at hindi nya napigilan ang mapaiyak na dito. Dahil ito sa paninikip ng dibdib dahil sa pagpipigil nya ng hininga kanina. Kinilabutan siya at parang tumatayo ang mga balahibo nya dahil sa matinding takot na naramdaman. "What did you do, Vienna? May nagawa ka bang pagkakamali kanina?" tanong sa kanya ng boss ng club. Kababalik lang nya mula sa pag- serve ng alak sa ilang customer. Naalala na naman nya ang nangyari kanina. Ang muntikan nang pagkabasag ng botelya kung hindi lang ito nasalo ng nakakatakot na lalaki. Nagawa pa nyang makipagtitigan sa lalaking iyon ng ilang segundo. "Mr. Dylan Saavedra has requested your presence and specifically asked for your private service. Vienna, he’s asking for a different service from you, he asked you to go with him in a private room." "A- Ano po?" para siyang binuhusan ng malamig na tubig sa narinig. Nanginginig ang buong katawan nya. "N- No. H- Hindi ako GRO dito, isa lang po akong waitress. A- Ayaw ko po boss." namamasa na ang mga mata nya. Alam naman kasi nya ang pwedeng mangyari sa kanya pag papayag siya sa kahilingan ng sinasabi nitong Mr. Dylan. "Hindi mo ba naintindihan Vienna ang sinabi ko? Isang napaka- mapanganib na tao ni Mr. Saavedra. Kung ano ang gusto nya, iyon ang masusunod. Defying his demands could cost you your life. So, tell me, Vienna, what matters more to you—your life or your purity? Make your choice carefully, because it’s a matter of life and death."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD