รักเธอนะวันพระ

34.ข้อข้องใจ

@บนรถ

"แพร หิวมั๊ย แวะกินอะไรก่อนมั๊ย ผมเห็นร้านข้าวต้มมือดึกเนี่ย"

"…….." แพรพลอยเงียบ (นางหลับ)

"แพร ตื่น" มนัสพงษ์แกล้งตะเบ็งเสียงเรียกคนตัวเล็ก

“ห๊ะ!!! ถึงบ้านแล้วเหรอ ขะ..." (ขอบคุณนะ) แต่ยังพูดไม่ทันจะจบประโยค

"ยัง! จะปลุกขึ้นมาถามว่าหิวมั๊ย แวะกินอะไรก่อนมั๊ยต่างหากเล่า" มนัสพงษ์อธิบายกลั้วหัวเราะ

"ไม่ค่ะ แพรอยากกลับบ้าน อยากพักแล้ว..เหนื่อย" แพรพลอยเผลอพูดไปตามตรงบวกกับถูกปลุกจากการตื่นนอนทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดฉุนเฉียว

"หึหึ ไป ไม่แวะก็ไม่แวะ" สักพักใหญ่ก็มาถึงบ้านหลังเล็กแต่น่ารักและเป็นระเบียบเรียบร้อย

.แคร่ก.ๆ….ประตูบานเล็กถูกเปิดออกโดยฝีมือตาพรม โดยมียายสำเภายืนรออยู่ด้านใน มนัสพงษ์จอดรถยนต์แล้วรีบเปิดประตูลงไปหาผู้ใหญ่ของสาวเจ้าทันที

"สวัสดีครับ ตา ยาย ผมพาแพรพลอยมาส่งครับ"

"อ้อ ขอบใจมากพ่อหนุ่ม แวะเข้าห้องน้ำห้องท่าล้างหน้าล้างตาหน่อยมั๊ย" ตาพรมเอ่ยถามอย่างมีน้ำใจ

"ไม่ละครับตา ผมจะกลับเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้บ่ายสองผมจะมารับน้องเหมือนเดิมนะครับ" (ผมกินยาชูกำลังตั้งแต่อยู่บนรถแล้วครับตา) ในวงเล็บพูดในใจ

"ได้ซิพ่อหนุ่ม ยังไงก็ขอบคุณมากนะที่มาส่ง ไม่งั้นตากะยายคงเป็นห่วงมันแย่เลย"

"งั้นผมลากลับก่อนนะครับ" มนัสพงษ์เอ่ยลาพร้อมกับยกมือกระพุ่มไหว้สองตายายแล้วขับรถออกมาด้วยหัวใจที่พองฟู

..............................................

ตัดมาที่กรววรธ

หลังจากคนตัวเล็กแว๊นมอ'ไซค์ออกไปได้สักพักเขาก็ขับรถตามไปเรื่อย ๆ อย่างเปิดเผยเพราะเขาไม่ปิดบังอะไรอยู่แล้ว บอกว่าจะจีบก็จีบ พนักงานที่โรงแรมก็รู้กันหมด และหมดคำถามกับพฤติกรรมของเขาและเธอแต่ที่ดูแปลกพิกลก็คือสองคนไม่นั่งรถคันเดียวกัน ทำไมไม่ขึ้นรถคันเดียวกันให้มันรู้แล้วรู้รอดไป นั่นคือสิ่งที่ทุกคนสงสัย

เมื่อเพ็ญสุดาขับรถมาถึงหน้าบ้าน เธอรีบถอดหมวกนิรภัย และล้วงกระเป๋าไปหยิบกุญแจเพื่อเปิดประตูรั้ว แต่…

"มะ พี่เปิดให้" กรวรรธรีบแย่งกุญแจประตูรั้วจากมือเล็กมาเปิดเสียเอง

"……" ส่วนคนตัวเล็กได้แต่อึ้งในความไวของอีกคน

"เข้าไปซิ รีบเข้าบ้านไปก่อนเลย เดี๋ยวพี่ขอเก็บนี่ไว้เลยนะ จะเอาไปปั๊มเก็บไว้น่ะ เดี๋ยวคืนให้ เข้าบ้านไปซิ พี่จะรอจนกว่าเราจะเข้าบ้านเสร็จ จะนั่งเอ๋ออยู่ทำไม รีบเข้าบ้านซิ" (ใจจริงแล้วไม่อยากให้ไปสักนิดเดียวอยากให้อยู่ด้วยกันนาน ๆ ต่างหาก)

"ออ ขอบคุณค่ะ กลับดี ๆ นะคะ เดินทางปลอดภัย"พูดจบคนตัวเล็ก ก็สตาร์ทรถจักรยานยนต์อีกครั้ง นำรถเก็บเข้าที่และขึ้นบ้านไป

ด้านกรวรรธเมื่อเห็นไฟในห้องสาวเจ้าสว่างขึ้นจึงวางใจและขับรถออกมา ถนนในค่ำคืนนี้ค่อนข้างโล่งแต่เขาเลือกที่จะใช้ความเร็วตามกฎหมายกำหนด แต่!!...ในระหว่างทางบริเวณสี่แยกหลังจากออกมาจากบ้านคนตัวเล็กไม่ไกลนักเขาพบชายหญิงวัยกลางคนที่เคยเห็นบริเวณนี้อีกแล้ว ครั้งนี้สองคนนั้นคล้ายกับตามรถเขามาโบกไม้โบกมือแล้วยิ้มให้ เขานึกแปลกใจอีกครั้ง นี่เป็นครั้งที่สองที่เห็นชายหญิงวัยกลางคนสองคนนี้ เขาพยายามจดจำใบหน้าของทั้งสองคนไว้จนขึ้นใจ และขับรถต่อไปด้วยความเร็วปกติจนถึงที่พักซึ่งคืนนี้เขาเลือกที่จะพักที่คอนโดมากกว่า เพราะสะดวกดียังไงเสียคนตัวเล็กก็เข้ากะบ่ายเขาสามารถตื่นสายได้

หลังจากอาบน้ำอาบท่าเสร็จเลือกที่จะใส่เพียงบ็อกเซอร์และเสื้อกล้ามเท่านั้น แล้วล้มตัวลงนอนสักพักความรู้สึกเขาก็ดับวูบไปเมื่อไรไม่รู้

๐๐ขอบใจนะ ฝากดูแลน้องด้วย ขอบใจมาก๐๐

ห๊ะ ฝันไปเหรอ ชายหญิงวัยกลางคนสองคนนี่อีกหรือนี่ ทำไมนะ หรือว่า พ่อแม่ของยัยสามตาก็เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตทางรถนิ่ จะใช่หรือเปล่านะ ไม่ได้ล่ะ ต้องหาเวลาไปคุยกับตาผลสักหน่อยแล้ว

…………………………………..

@วันหยุด

ด้านกรวรรธที่มีวันหยุดเหมือนออฟฟิศปกติทั่วไป เขาตื่นในเวลาเกือบเจ็ดโมงเช้า อาบน้ำแต่งตัวแบบไม่เร่งรีบ จากนั้นก็ทำอาหารง่าย ๆ พวกแซนด์วิช กับกาแฟ นั่งดื่มกาแฟชิว ๆ พร้อมกับเช็คงานในโทรศัพท์มือถือไปเรื่อย จากนั้นก็ตรงไปหาตาผลเพราะมีเรื่องอยากให้ตาช่วยไขความกระจ่างให้เสียหน่อย อ้อ ยัยสามตาเค้าเปลี่ยนกะไปเข้าดึกก็คงตื่นแต่เช้าไปหารายได้พิเศษคงไม่เจอกันอยู่ดี แต่ไม่เป็นไร เอาไว้ก่อนเรื่องนี้สำคัญกว่า ขณะที่สมองคิด มือก็หยิบกุญแจรถ ขาก็เดินไปที่ลิฟท์ลงคอนโดยตรงไปที่รถยนต์คู่ใจสตาร์ทได้ก็ขับไปทันทีเลย

@บ้านบุญทรัพย์

กรวรรธเลือกที่จะจอดรถไว้ที่หน้าบ้านและไขกุญแจเดินเข้าไปในบ้าน เพราะแย่งกุญแจยัยสามตาไว้ได้ทันก็เลยมีเปิดสบายไป

"หวัดดีครับพี่เกม ทำไมไม่เอารถเข้าบ้านล่ะครับ"

"หวัดดีวันชาติ พี่มาหาตาผลน่ะ มาธุระแล้วจะชวนตาออกไปหาหลวงตา ว่าแต่พี่มาทันใช่มั๊ย"

"เกือบไม่ทันแน่ะพี่ เห็นว่ากำลังจะไปถูศาลาวัดให้หลวงตา เห็นกำลังเตรียมอะไรก็ไม่รู้อยู่หลังบ้าน เดี๋ยวคงออกมาแหละ"

อีกด้าน

"อ้าว พ่อเกม มาหาวันพระเหรอ ไม่อยู่หรอก วันนี้เค้าเอารถยนต์ออกไปตั้งแต่เช้า เห็นว่าจะไปหาลูกค้านักท่องเที่ยวน่ะ วันนี้เปลี่ยนกะเข้าดึก กว่าจะมาก็คงบ่ายนู่นแหละ" ตาผลอธิบายยืดยาวทำซุ่มทำเสียงล้อเลียนหลานสาวยกใหญ่

"เปล่าหรอกครับ ผมมาหาตาผลต่างหาก"

"เอ้า มีเรื่องอะไรล่ะพ่อเกม มะ มาคุยกันก่อน/วันชาติเอ้ย ไปหาน้ำหาท่ามาให้พี่เกมเค้าหน่อยปะ"

"คร้าบ ผม"

ด้านกรวรรธเห็นว่าเพิ่มบุรุษเดินไปไกลแล้วจึงเริ่มเรียบเรียบเล่าเรื่องที่ได้พบเห็นให้ตาผลฟัง

"คืองี้ครับตา ตอนผมมาส่งวันพระผมเห็นชายหญิงวัยกลางคน ที่ใกล้ ๆ สี่แยกถนนใหญ่ก่อนจะถึงบ้านเราถึงสองครั้งสองคราด้วยกันครับ ล่าสุดก็ฝันเห็นชายหญิงคู่นั้น มาขอบอกขอบใจผม แล้วก็บอกว่าฝากดูแลน้องด้วย ผมจึงสงสัยว่า…" กรวรรธหยุดไว้แค่นั้น