รักเธอนะวันพระ

เด็กหญิงตัวน้อยที่ถือกำเนิดขึ้นมาจากความรักของสามีภรรยาคู่หนึ่ง ในวันพระขึ้น 15 ค่ำ ในฤดูฝนที่โปรยปราย เด็กคนนั้นได้ถูกตั้งชื่อเล่น ๆ ว่า น้องวันพระ และให้ชื่อตามสูติบัตรว่าเพ็ญสุดา โสมเสาวภักดิ์ เมื่อเด็กหญิงตัวน้อยคนนี้เติบโตขึ้นมาได้ 6 ขวบเศษ ๆ พ่อและแม่ของเธอก็มีน้องชายให้เธอหนึ่งคนชื่อว่าน้องวันชาติ หรือชื่อตามสูติบัตรว่า เด็กชายเพิ่มบุรุษ โสมเสาวภักดิ์ น้องเป็นผู้ชาย หน้าตาหล่อเชียว จมูกโด่งตาคม ตัวยาวเพราะน้องเพิ่งคลอดได้ไม่กี่เดือน น่าจะสูงเท่ห์ไม่เบาทีเดียว แต่หลังจากที่น้องอายุได้ 5 ขวบ และเธออายุได้เพียง 12 ปี เธอและน้องต้องพบกับความสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิต พ่อและแม่ของเธอประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิตด้วยกันทั้งคู่ แต่โชคดีที่ยังมีตาและยายคอยดูแลเธอและน้อง และมีค่าประกันที่เธอและน้องได้รับพอเป็นทุนการศึกษาได้อย่างไม่ลำบากเท่าใดนัก แต่จะว่าไปอุบัติเหตุครั้งนั้นมันนำบางสิ่งบางอย่างมาให้เธอโดยที่เธอไม่อยากได้มันเลยสักนิด อุบัติเหตุวันนั้น--ขณะที่พ่อและแม่ของเธอไปรับเธอและน้องที่โรงเรียนและกลับบ้านพร้อมกันมีรถบรรทุกข้ามเลนมาตัดหน้ารถของเธออย่างจังทำให้พ่อและแม่เสียชีวิตคาที่ รอดเพียงเธอและน้อง {วี๊ ว่อ ๆ …..หนู อย่าเข้าไปลูก ระวังน้ำมันรั่ว รถอาจระเบิดได้ ออกมา ๆ อย่าเข้าไป….กันเด็กออกมาที ประสานญาติให้มา ณ จุดเกิดเหตุด้วยเพราะเด็กต้องมีญาติดูแล…ได้ครับ ๆ …zzz…น่าสงสารจริงจริ๊ง ๆ ยังเด็กกันอยู่เลยพ่อแม่ต้องมาตายจาก คนโตนั่นน่าจะเป็นเด็กประถม คนเล็กน่าจะอนุบาลละมั๊ง เห็นเจ้าหน้าที่กู้ภัยบอกว่าตายหมดทั้งผัวทั้งเมียเลย แล้วเด็กจะอยู่กับใครกัน/ เห็นว่าเขาค้นโทรศัพท์เบอร์ที่ติดต่อบ่อย ๆ ว่าผัวเมียนั่นมีพ่อแม่อยู่ เค้ากำลังโทรประสานให้มารับเด็ก แล้วก็รับศพสองผัวเมียนั่น…/โอ๊ย..ตาแก่..ฉั๊นสงสารเด็กสองคนนั่นจัง..นู่น ๆ น่าจะเป็นญาติเค้านะนั่น มาละ ลงจากรถมาหาเจ้าหน้าที่ เด็กน่าจะมีญาติแหละ ดูท่าทางเด็กนั่นจะรู้จักน่าจะเป็นไม่ปู่ย่าก็ตายายแหละ../เออ ๆ โล่งใจไปทีอย่างน้อยก็มีปู่ย่าตายายเลี้ยงดูละว๊า../เออ..นั้นดิ ไปเถอะพวกเรา ให้เจ้าหน้าที่เค้าทำงานเถอ เผื่ออะไรมันระเบิดตู่มต้ามอีกจะแย่ เออ เออ จริง ไปเถอะ อีกด้านของเด็กน้อย--เด็กหญิงวันพระ ที่เธอได้รับบาดเจ็บที่หน้าผากและมีแผลถลอกตามตัวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เธอเห็นเงาดำตะคุ่ม ๆ เดินหายเข้าไปในซากรถที่พ่อและแม่ของเธอติดอยู่ในนั้น และพบเงาของคนสองคนเดินตามเงาดำ ๆ ไป เธอจ้องมองมันด้วยอย่างไม่ค่อยชัดเท่าไรนัก เพราะมีน้ำใส ๆ เอ่อคลอตาเต็มไปหมด เธอได้แต่สัญญากับเงานั้นว่าไม่ต้องเป็นห่วงนะหนูกับน้องต้องมีชีวิตรอด และหนูจะดูแลน้องเอง หนูจะเป็นเด็กดีและเข้มแข็งเป็นที่พึ่งของน้องให้ได้} ___________________ สิบปีผ่านไป @บ้านบุญทรัพย์ "วันพระเอ๊ย เสร็จรึยังเว้ย จะสายแล้วน๊า เดี๋ยวจะไม่ทันนะเว้ย" ยายบัวลอยร้องเรียกหลานสาวเพื่อเตรียมไปทำบุญวันพระที่วัด โดยมีตาสตาร์ทรถรออยู่แล้ว… "จ๊า..ยาย.. กำลังรอเจ้าชาติก่อนมันตื่นสาย.." "ถ้างั้นตากะยายไปก่อนน๊า เองกับเจ้าวันชาติค่อยตามไปล่ะ" "เอางั้นก็ได้ยาย เดี๋ยวหนูไปพร้อมน้อง" "เออ..อย่าลืมเอาโกฐของพ่อกะแม่เอ็งไปด้วยล่ะ" "จ้ะยาย" อีกด้าน "ชาติเร็วหน่อย จะสายแล้วยายกะตาล่วงหน้าไปก่อนแล้ว" "รู้แล้ว กำลังรีบนี่ไง บ่นจริง ..เสร็จแล้ว ๆ ไป ผมขับเอง ผม 15 ปี แล้ว มีใบขับขี่แล้ว" "ไม่ต้องเลย แกยังไม่บรรลุนิติภาวะการตัดสินใจไม่ดี พี่ขับเอง" "โว๊ะ พี่ขับรถไม่แข็ง มอไซค์นี่มันขับยาก.." "ไม่ยากหรอก พี่ขับเอง..เอากุญแจมะ" "แน่นะ ไม่พาผมไปหัวทิ่มนะ" "เออน่ะ มะขึ้นมา" อีกด้านของถนน "เฮียเกม ผมว่ารถมอไซค์คันนั้นที่ผู้หญิงขับแล้วผู้ชายนั่งซ้อนที่ถือโกฐกระดูกมั๊ง มันแปลก ๆ นะ เหมือนขับรถไม่แข็งแต่อยากขับน่ะ" "อือ..เห็นแล้ว..จะรอดมั๊ย" "เฮีย..ผมว่าอยู่ห่าง ๆ นางเถอะ อย่าเข้าใกล้เลย" "อือ..วันนี้วันพระคงไปวัดกันแหละ ก็ขับช้า ๆ หน่อย นางคงไปวัดเดียวกันกับเราน่ะแหละ" หลังจากถึงจุดหมาย เกม และนิว ลงจากรถเพื่อไปนมัสการหลวงพ่อ (เนื่องจากพี่นิวเคยเป็นเด็กวัดที่วัดแห่งนี้ค่ะ) "อ้าวนั้นเด็กผู้หญิงที่ขับรถน่าเป็นห่วงคนนั้นนี่ครับเฮีย รูปร่างก็ว่าดีแล้วพอถอดหมวกกันน็อคแล้วหน้าตาสวยใช้ได้เลยเฮีย ส่วนเด็กผู้ชายก็หน้าตาหล่อเชียวแหละน่าจะเป็นน้องชายนะผมว่า หน้าตาคล้ายกันอยู่" "อือ….รีบไปกันเถอะ จะได้ทันถวายพัตตาหารเช้ากับเค้าด้วย" "ครับ เฮีย" ตัดมาที่สองพี่น้อง "วันชาติมาทางนี้ ตากับยายอยู่ทางนี้ไปนั่งตรงนั้นกัน" "ครับ" สองพี่น้องค่อย ๆ คลานเข่าเข้าไปนั่งใกล้ ๆ ตาและยายและฟังพระสวดจนจบ และกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปให้พ่อและแม่ที่จากไปแล้ว เฮ๊อ..สบายใจจัง พ่อคะ แม่คะ หนูเรียนจบแล้วนะคะ หนูจะทำงานหาเงินส่งเสียน้องเองค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ หนูพอมีเงินเก็บจากการทำจ๊อบพิเศษอยู่บ้างไม่ลำบากอะไร น้องเป็นเด็กดีไม่ติดบุหรี่ ไม่ติดเกมส์ ไม่ต้องห่วงกังวลนะคะ หนูกับน้องอยู่ได้ เด็กสาวพึมพำเบา ๆ ใต้ต้นไม้ใหญ่หลังจากเทน้ำที่กรวดน้ำมารดที่โคนต้นไม้ใหญ่ตามความเชื่อ ซึ่งเธอไม่ได้สังเกตเลยว่ามีใครบางคนแอบมองและได้ยินสิ่งที่เธอพูดมาทั้งหมด แต่… "พี่วันพระ ยายเรียก ไปยืนตรงนั้นทำไมนาน ๆ ยายจะพาไปให้อาหารปลา มาเร็ว ๆ" "เออ ๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ ซื้ออาหารปลาเผื่อพี่ด้วยนะ เดี๋ยวเอาที่กรวดน้ำไปเก็บก่อน" ส่วนคนน้องได้แต่พยักหน้าแล้วล่วงหน้าไปก่อนแล้ว