I Fell For The Wrong Man

Chapter 7

Serene’s POV

Naku po Lord, nasaan na po ba kami ng pangit na to po? Patawarin na po ninyo ako. Nagtatampo lang po talaga ako sa magulang ko, nothing more nothing less.

Mabait po ako Lord God. Nagdadasal po ako ngayon kasi kasi kasi, hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng Yvo nato! Ang bilis pa maglakad, eh ang ginaw ginaw. Madaling araw palang , malayo pa ba kami? Bat wala pang masasakyan. Dito? Halos bundok natong napupuntahan namin, ewaaaaann at halos mamamatay na ako sa ginaw. Is this really Baguio people?

“Sandali nga, pwdeng hintayin ako?” Reklamo ko. hindi ko alam saang lupalop na kami ang alam ko lang ‘maginaw po GRRR GRR GRR’

Hindi parin siya humihinto sa paglalakad, ano batong lalaking to, ang laki ng mga hakbang nakakapagod na. Eh ako naman ang humila sa kanya dito kaya dapat ako ang master.

‘Sorry na po talaga Lord, mahirap po ang pasakit na’to’ nakapikit akong nagdarasal hanggang sa . . . .

BOOOOOGSSSSH!

Araaaaaay ko po *3* ang beautiful nose of mine. Huhuhu, sino batooooo---ng . .

“hehehe sorry Yvo, kasi naman eh, hindi ko alam, wag kang magalit alam kong tanga ako kaya wag munang ipa state ang obvious OK” lumingon siya saakin na nagtataka. Eh?

“OK lang Miss” at ngumiti ito. Lord, ang gwapo niya po. HOT siya sa coat niya. Parang model lang sa Bench. Whoooooah! Miss? Ano yon eteng? Anong kalokohan niya? Ayokong pansinin.

“hihihi, ito naman si Yvo, magdahan-dahan ka---“ napatigil ako ng magsalita siya ulit.

“naku Miss, baka hinahanap ka na sainyo. Hindi po Yvo ang pangalan ko po, pero  hmmm Wag ka ng sumabay taga ibang bundok kasi ako” isang super duper gwapo ngiti---- huwaaaaaaait? Why is he acting that he doesn’t know me? Like yung totoo? Anong pinagsasabi nito?

Like ...  Ano daw?

“HOY ikaw’ng Pangit ka, wag mo akong pinag tri’tripan ha? Uhugin ka. eh magkakilala tayo, matagal na oh wait, mga 4 hours ago lang pala, pero kilala mo ako diba?” sigaw ko. ang lakas ng apog nitong lalaking to, lakas ng trip.

“Sorry talaga Miss, pero parang naliligaw ka ata, doon ang Baguio banda, sosyal yang pananamit mo eh, baka taga don ka. may amnesia kaba ? o kaya nababaliw kana?” isang weird na look ang binigay niya saakin.

“DAPPPPAAAAK! Alam mo, ang lakas ng trip mo, at nababadtrip ako sayo, kilala mo ako eh. Oh wait? May . . . . . . . . “ sabi

“May short term memory lost siya” may isang boses ng lalaki sa malayo ang nagsasalita.

Tama nga ang iniisip ko, parang Ghagini lang ang peg niya. Pero OK naman siya kanina ha? Well tulog siya buong byahe kaya hindi ko na observe yon,  Pero baka talagang pinagtr’tripan lang ako nito eh. Malabo talaga. Perrrroooo aisssssh

“sus, AHAHHAHAHAHA  Koya hindi maganda ang mga biro niyo ha? Hoy ikaw Yvo, OA ka na rin as if padadala ako sayo no, never do. Kung ayaw mong sumama saakin sabihin mo lang hindi naman kita pinipilt eh” medyo gumigilid na ang luha ko. kumirot bigla tong puso ko eh! Baka goons to sila, at pinagtripan ako.

“ Makaalis na nga, nakakalerki kayo eh” I managed to say that without letting my tears fall, pinipigilan ko lang at umalis na ako. Nakakalungkot na all the time pinagloloko lang ako nun, baka ayaw akong kasama kaya nag papanggap. OK lang naman eh, hindi ko naman siya pinilit dun, pero bakit nalulungkot ako?

“saan ka ba galing ha Lam-ang? 2 linggo ka naming pinaghahanap, nag-aalala si Inang sayo, bakit ganyan ka manamit? Hubarin mo nga iyan” huwaaaaait nawawala siya? Si Yvo? Lam-ang. Lord ano na po bang nangyayari sa whole world? End of the world na’po ba? Anong pinagsasabi ng lalaking to?

“Naglalakbay po ako “ aba magalang pala tong asungot nato, akala ko hangin lang ang dala.

At nag usap sila na hindi ko alam kong ano yon, pero parang nagtatalo sila. Ewan ko naglalakad ako palayo pero dahan dahan, tsismosa ako eh!

“sh!t anong klaseng language meron sila?” patuloy silang nag uusap na hindi ko alam ang mga terms, isa bang igorot or what tribe is he tong si Yvo s***h Lam-ang [laem-aeng slung version] ang gwapo namang niyang katribo. Olalalang HOT!

‘lol ka Serene, may problema ka pa sa inyo tapos lalandi ka na kadiri ka’

“Miss lumapit ka, saan ang punta mo?” tanong ng lalaki, oh wait me? Ako lang ang miss dito? Ako kausap niya? Kaya lumingon ako at tinuro ang sarili ko.

“ah, annyeong, hmm hello hola chico” kaway ko para akong timang.

“anong kalokohan iyang pinagsasabi mo tanga ka ba?” sabi ni Laem-aeng

“You’re back Yvo” I sarcastically stated, see? Pinagtrtripan ako pero lumapit parin ako aissh dakilang tanga Serene=AKO. Pero kasi nakangiti kasi siya, na hy’hypnotize ako.

“sorry Serene, sakit ko to, nakakalimutan ko ang mga taong bago ko lang nakakasama o nakakausap eh, kaya nawawala ako at kung saan saan nakakapunta” explain niya. So yon pala ang case niya. Ang layo kay Sanjay. [A/N: Reffering to Ghajini movie]

“ah ganun ba? So pwede na akong sumama sainyo?” tuwa kong sabi, baka maganda ang lugar nila, doon nlang ako mag s’stay diba diba? Adventure ang peg, PWEDE! Nakangiti akong tagumpay dahil dun.

May sinabi ang kasama niya, na hindi ko talaga maintidahan ano yon, pero ang tingin niya saakin parang galit/ naawa or whaaaat!

“hindi ka pwedeng sumama saamin” lungkot niyang sabi. Bigla rin akong naluluha sa sinabi niya. Ayaw nila akong kasama?

“BAKIT NAMAN?” sigaw ko, aba di ako papayag gusto kong sumama eh!

“ OA ka, pumunta ka na kung saan ka pupunta, hindi ka pwede saamin” isang cold na sabi ni Yvo.

Tuluyan na talaga akong nalungkot, akala ko kasi may kaibigan na akong tutulong saakin at sasamahan ako.

“Ahh- eeh hehehe sige ba! Thank you, kamsahamnida, kumawo ano ba ang pasasalamat sainyo, yun na yun sige alis na ako” I tried not to cry, isang rason dun ay hindi ko alam saan ako papunta eh, baka marape ako.

May sinasabi yung lalaki, hindi ko alam kong anong sinasabi ng lalaking kasama niya, pero siguro good words yun, kaya humarurot akong tumakbo, kasi anytime iiyak na ako. Kasi mag isa nanaman ako.

Sa kalahating oras na takbo at lakad, iyak parin ako ng iyak ‘ano bato? Kelan ka ba titigil sa kakaiyak dyan OA mo Serene ha?’

Isang oras ulit akong naglakad walang pahinga at narating ko na ata ang centro ng Baguio, di ko alam. ‘ambot saako day’ Pagod na pagod na ako. Eh bakit naisipang maglayas diba? Ang daming arte, ito tuloy ang nadatnan ko. I need a place to stay, hindi ako magtatagal sa ginaw ng lugar na’to

Nagtatanong ako ng mga dorms or room for rent na pwede ma stay’han ko, mukhang magtatagal ako dito eh, palagay ko lang . . .  sinabay ko na rin ang pamamasyal, ang ganda nga ng baguio,

Pilit kong kinakalimutan ang nangyari kanina, wala man din akong magagawa eh!

Pumunta ako sa UP Baguio, nakita ko may isang tabloid ng school. I’m sure may dorm dun.

At sa isang buong umaga, ay nakahanap din ako. Mura lang naman, pers taym kong tumira s ganitong lugar, medyo masikip hindi katulad sa bahay namin, pero pipilitin ko. may pera pa naman ako, kaya lang kailangan ko ding maghanp ng trabaho.

Naglalakad ako sa Park, dito sa Burnham park tumitingin sa magagandang lugar.

medyo nagbabasakali din makahanap ng trabaho kahit taga hugas lang o wait scratch that, kayak o bang maghugas? Hmm kakayanin ko, kailangan. . . . .

At nakakuha naman ako, medyo nagpasosyal ako ng konti, hindi taga hugas kundi service crew sa Jollibee, OK na’to no! Hindi naman pala ako pinapabayaan ni papa Lord.

Buti nalang summer break ngayon, kundi mahihirapan ako.  3PM-10:00 ang work ko. at sinimulan ko na ang araw nato para magtrabaho . . . . nahirapan ako sa pag aadjust marami din akong pagkakamali, ilang beses napagalitan pero gora lang, pers taym eh!

Hanggang sa

Gabi na, 10:30PM, naglalakad lang ako pauwi kasi hindi ko pala alam kong anong pangalan ng lugar nayon, tsaka malapit lang ata yun, hmmm baka malapit lang yonnn.

~lalalalalalalalala ‘yan Serene kumakanta ka lang’

Pero anong kalokohan ang pinagsasabi kong maglalakad ako, eh ang dilim eh. Nakakatakot naman, wala masyadong ilaw sa kalyeng to. Baka baka baka baka . . . .

‘Wag mag isip ng nakakalerke Serene, nakakamatay. Nakakatigok nang maaga, bata ka pa, sexy pa. Kumanta ka nalang’

NASAYO na ang LAHAT [Perfect to sa beauty ko]

Nasa 'yo na ang lahat

Minamahal kita 'pagkat

Nasa 'yo na ang lahat

Pati ang puso ko... 

Nasa 'yo na ang lahat

Minamahal kitang tapat

Nasa 'yo na ang lahat

Pati ang puso ko... 

[Mga paang naglalakad] [di ko alam ang tunog nun] Oh geeezz ano yon? Waaaag po kayong manakot po. Lakas na kumalabog ang dibdib ko dahil dun, wag naman sana akong pagtripan ng mga tao ngayon. You’re doing great Serene, patuloy mulang yang pagkakanta dyan.

~Oh Oh Oh Ohh Ohhh

Na-nasa 'yo na ang lahat

Oh Oh Oh Ohh Ohhh

Na-nasa 'yo na ang lahat

Lahat na mismo nasa 'yo

Ang ganda, ang bait, ang talino

Inggit lahat sila sa'yo

Kahit pa tapat man kanino

Kaya nung lumapit ka sa'kin

Ay, bigla akong nahilo

Di akalaing sabihin mong ako na 'yon

Ang hinahanap mo... 

Eh? Feeling ko may sumusunod. ‘’ssssshhhhzzzz’  kanta ka lang Serene,

Nasa 'yo na ang lahat

Minamahal kita 'pagkat

Nasa 'yo na ang lahat

Pati ang puso ko... 

Nasa 'yo na ang lahat

Minamahal kitang tapat

Nasa 'yo na ang lahat

Pati ang puso ko... 

Oh Oh Oh Ohh Ohhh

Na-nasa 'yo na ang lahat . . . . . .

Hanggang sa may tawanan na.... ang pangit ng tawa nila...... ewwwwww di ko na kaya, halos mamamatay ako sa kaba, ganito nab a talaga ang kapalaran ko? naiiyak na ako..

Nagulat ako dahil ang mga pangit na halakhak ay lumakas ng lumakas,tapos may lumabas na mga lalaki sa isang iskenita, na dinaanan ko, napalingon ako bigla . . ..

“Pare, mukhang mayaman oh” goons’ yaaak!

“ang sarap pa ng katawan” goon2 ang papangit nila, ewwww manyak talaga ang mga mukha.

“hoy, Miss mukhang di ka taga rito ha? Di mo yata alam kong saang teritoryong dinadaanan mo” napaiyak na ako sa kaba, ayoko na.. gusto ko ng umuwi. Pati ba dito, nilalapitan ako ng malas?

“di bali Miss, di ka magsisising dito ka dumaan HAHAHAHAHHAHAHA” tawang demonyo ang mga naririnig ko. 3 lang ang masasabi ko ‘AYOKO KO NA’

Naglakad lang ako ng mabilis di ako pwede magpahuli dito, ‘tsaka magaling ako sa takbuhan kaya kaya ko tong takbuhan kahit 5 sila, wala yan’ pampalakas ko sa sarili kasi nanginginig na ang mga tuhod ko.

1

2

3

Hooooo Sereeeeeeeeeeeeeeene, taaaaaaaaaaaaakboooooooooooooo

“hoy, miss Puchaaaa----“ lumingon ako at hinahabol na rin nila ako.

“hoy, di ka naman name sasakt---hooooy” Shooooot anong gagawin ko, mabilis din tong mga mokong nato.

“habulin nyo, wag kayong titigil” sigaw ng mataba.

Mahahabol na nila ako, hindi nila ako ininform na magaling pala sila sa takbuhan. Tsaka mukhang di sila masarap eh yaaaaaaaaaaaaaak ‘Serene yung totoo? Nagagawa mo pang magbiro?’

Sa kakatakbo namin, pagod narin ako, kaya nahila ako ng isa sa kanila, sheets ang Pangit po niya. Noessss.

“HAHAHAHAHAHA kala mo makakatakas ka ah?” malamang nahabol ako diba? Utak nitong pangit na’to

“swerte tayo ngayon, tiba tiba” tawa din ng lalaki. Umiyak na ako, nakakapagod na. Wala narin akong lakas pang tumakbo.

“Miss patikim nga” sheets ano na? Umiiyak ako na nagpupumiglas, hindi ko na alam kung saan ako nagtatakbo kanina, hanggang san aka abot kami sa damuhan.

Tinulak ako, habang tinatakpan ko ang katawan ko, sigaw ko na ‘waaaaaaaag pooooo please waaaag po’ pero tawa lang nila at kabastosan lang nila ang naririnig ko.

Gumagapang narin ang mga kamay nila sa binti ko, ‘waaaaggg po’ patuloy kong iyak.

‘maaawa poooo kayoooo’ sigaw ko, halooos umabot na sa p********e ko ang mga kamay nila.

‘pleassseee wag po’ nagpupumiglas parin ako.

“tumabi kayo, ako ang mauuna” sigaw ng mataba, ‘PLEASE PO PAPA LORD, MAGPAPARAPE PO AKO PERO WAG PO SA GANITONG PAGMUMUKHA nakakawalang ganang mabuhay’ iyak parin ako ng iyak pagod ako sa araw na’to kaya hindi ako nakakapanglaban..

Sinimulan na niyang lumapit saakin, hanggang sa mahahawakan na niya ang p********e ko. naghuhubad narin ang mga kasama niya. ‘ayoookooo na po, JA please heeeeeeeeeeeeeeeelp me, MAAAAAHHHAAAAAL’

Mapupunit na ang lahat ng damit ko, sa kakapumiglas at panghihila niya. Umaabot narin ang kamay niya sa binti ko, this is it. Ayoko ko ng mabuhay pagkatapos nito. I swear tatalon ako sa bangin *huk ayoooookoooo . . . . . .

Boooooooooogssssssh!

‘Lumayo kayo sa kanya’ sigaw ng lalaki. Ang boses na yon?

T.T

‘He is here toooo saave me?’

Hindi ko man naaninag ang mukha niya, eh alam kong siya yun . . .

Tinalo niya ang mga Pangit nayon, ng walang kahirap hirap, pinunit at tinapon niya sa malayo ang mga damit nito, kaya nakatakbo sila na walang suot.. .. .. ..

Hanggang sa binalikan niya ako. Tinanggal niya ang Jacket niya at binalutan ako.

 Ang amoy niya, mukha . . . He’s here!

“I’m so sorry Serene, Are you OK? Kasalanan ko to!” he said umiiyak narin siya.

Umiyak lang din ako. ‘Thanks Lord, he saved me’ I cried hard in his chest and with a smile muntikan na ako dun.