I Fell For The Wrong Man

S E R E N E I'm a hopeless romantic type of a girl. Naniniwala rin ako sa first love. Even childhood love. When I love, I will give my all. I'm loyal and I'm the type of a girl that don't give up. Kinilala ko rin ang lalaking mahal ko. I'm in love. His name is Jonathan. The coolest man ever! He's my kababata. The time he courted me, oo agad ang sinagot ko sa kaniya. Relasyon nga daw ang pinatatagal at hindi ligawan. Also, I've known him since birth. We are bestfriends until we fell to each other. Ako ang naunang nahulog sa amin kaya laking tuwa ko talaga nang nanligaw siya sa akin. Nandito ako ngayon sa bahay nila. I wanted to surprise him, and honestly one week na kaming hindi nagkikita. Baka niloloko na ako kaya naninigurado lang. Yes, I'm kinda clingy. Mabuti ng nakakasigurado tayo. The gate is always open during the day so I'm welcome to visit. Kumalabog agad ang puso ko nang nasa harap na ako ng pinto. OA ng heart ko, a? Isang linggo rin kaya kaming hindi nagkita, kay naman nami-mss ko na siya. Pinagbuksan ako ng kanilang katulong na agad akong pinapasok. Bigla naman itong naglaho nang makapasok na ako. Kilala na nila ako kaya hindi na kailangan magpakilala sa kanila. Inikot ko nalang ang mata ko sa buong bahay nila. Ang ganda talaga nang bahay nila. I've been here since I was a young kid but still na-amaze ako sa bahay. Tita Joan really know how to manage her house. She's an interior designer. Actually, they change their house design every year kaya namamangha ako lagi tuwing nakakabisita rito. Naglakad lakad ako sa entrance part ng bahay nila. I'm sure my boyfriend knows that I'm here. Nagkausap pa kami nang magising ako. Is he back asleep? Hindi pa siya lumalabas galing sa kwarto niya, a. Oh gosh! This is frustrating me! Ba't ang tagal, ha? Pag ako talaga niloloko ng mokong na ito makakatikim eh! Sus, Serene, ito ka na naman. Lumalabas na naman ang pagiging overthinker mo. Can you just wait? Mahal ka no'n at hindi ka lolokohin no'n, kilala mo na siya. Simula't sapol pa lang. Kaya mo siya nagustuhan. Kaya nga mahal mo siya dahil sa kaniyang kabaitan. Bigla nalang ako naloka dahil sa may isang napakagwapong nilalang ang niluwa ng pinto ng kaniyang kwarto sa taas. Nakatingala ako habang inaaral ang mga chandelier nila. Parang lumiliwanag ang buong katawan niya. That's obviously an exaggeration. But for me, he is really a god in my eyes. Nanliit ang mga mata ko. Nagsitindigan ang balahibo ko. Naging kakaiba ang pakiramdam ko. Natulala lang ako habang nakatingala pa rin sa lalaking kakalabas lang. Ang pinagtataka ko lang, may kakaiba sa aura niya, biglang naging mas pamilyar. Mas lumalakas nang t***k ng puso ko. Is this normal at all? Beyond normal na yata ang heart rate ko. Hindi ko alam kung ano itong kakaibang pakiramdam. Epekto ba ito ng isang linggong hindi siya nakikita? I don't understand. Umiling ako, ano na naman ba itong pinag-iisip ko rito? Paranoid ka lang, Serene! Para ba akong bumalik noong pagkabata ko. Noong una ko siyang makilala talaga. Noong unang beses kaming nagkakilala. Sobra yata ang pagkahulog ko sa kaniya dahil nagkakaganito ako ngayon. Pero bakit ganito ako? Parang nabubura lahat? Kakaiba at hindi ko maintindihan. "Hey," sabay ngiti sa akin. Sa sobra ng pag-iisip ko sa mga bagay-bagay ay hindi ko namalayang pababa na siya at sinusundan lang siya ng mga mata ko pero ang utak ko ay nagloloko. "M-mahal..." pinilit kong ngumiti. But I felt something weirder. Comfort! He's like an old times to me. That feeling... Mas masarap ang feeling ngayon? Mas nai-inlove ako ngayon? I stepped closer to him, tiptoed and grabbed his cheeks. Isang malalim na halik ang iginawad ko sa kaniya. After a long week, he's here. I'm here. Nandito na kami para sa isa't isa. Nang kumawala ako ay sinuntok ko ng pabiro ang dibdib niyang matigas. "Mahal, ba't hindi ka nagpapakita sa akin? May iba kang babae 'no? Nasaan siya? Tinatago mo ba sa loob?" Pang-uusisa ko. He's literally frozen. Hindi pa rin makapagsalita ang lalaki. Halatang namumutla sa gulat! Siguro may kalokohan 'to! Aba't subukan mo lang Jonathan! Sumagot ko o gagawa ako ng sarili kong konklusyon. Nag-iba na ang timpla ng mukha ko. Ito ba ang pinapahiwatig ng nararamdaman kong kaba kanina? May tinatago ba siya? MAY BABAE BA SIYA?! "May iba ka ba dyan?" Tinaas ko ang isang kilay at tinulak siya ng mahina. "Sabihin mo na lang agad para hindi ako umaasa. Ayaw mo akong makita? E 'di, makipaghiwalay ka na! Gago ka!" Singhal ko sa kaniya. "Magagawa ko ba iyon sa 'yo?" Sagot niya, halatang nagulat siya sa akin. "Kahit na!" Pagmamaktol ko. He didn't give me a concrete explanation about our short long-distance relationship. Sabi niya lang ay may lalakarin siyang importante at naniwala naman agad ako roon. Yes, I conclude that fast. Ganiyan ako kaya pinag-aawayan namin ito parati ni Nathan. Ayoko rin sa ugali ko pero minsan kasi pinagloloko rin ako ng lalaking ito para pag-tripan ako. If this is his kind of trick, I'm not playing around. Remember, one week kaming hindi nagkita. Nataranta siya sa binuga ko. Ganiyan nga! Kainis kailangan ko pang mag sudden outburst bago makapag-explain. I swear, hindi ako natutuwa sa pangit kong pakiramdam. Agad siyang lumapit sa akin at niyakap ako. Something is wrong! Nararamdaman ko iyon pero hindi ko matukoy-tukoy. "Hey, I missed you." Sabi niya lang. Tapos ngayon sweet na? I wanted him to explain as soon as possible pero hindi naman masama kong maglalambing muna kaming dalawa bago away. "How are you mahal?" He smiled after. May kakaiba talaga. Hindi dahil sa mukhang nambabae siya. It his physical look. Yung para bang siya itong nasa harapan ko na parang hindi. That odd feeling. Finally natukoy ko ito pero may tanong pa rin ang utak ko. Why does he feel different? Tsaka napapansin kong kanina pa siyang nauutal. Ano ba talagang problema nito? Kabado ba siya? Bakit naman? "Let's go to my room mahal." Pag-aaya niya bigla. Usually, he takes me to their gaming room or to their living area, not his room. Nagulat ako na sa kwarto niya ako dadalhin. Are we? Serene, ang bilis mong mag-isip ng kabastusan. Kapa sa kwarto, 'yon na agad ang gagawin? Kaya pala hindi pinagkakatiwalaan ang mga ganiyan, e. Hindi ka pagsasamantalahan ng ganiyan ng nobyo mo. Dito pa sa bahay nila? It's not that I won't allow him but what if his mother comes? Nakakahiyang malaman niyang may ginagawa kami. Wow, Serene. Advance mo talagang mag-isip. Nagpahila ako sa kaniya paakyat. Nakita ko pang sinundan kami ng tingin ng isa sa kanilang katulong. "Oo nga pala! Bakit bigla kang nawala na parang bola last week? You said you'll explain today. This is why I'm here." Pagmamaktol ko habang patungo kami sa kwarto niya. "I'll explain when we get inside mahal. Patience please." Sagot niyang hindi lumilingon sa akin. Jonathan is my childhood best friend. Halos sabay kaming pinanganak at pagkaibigan pa ang mga magulang namin. Kulang nalang ay ipagkasundo kami pero hindi na iyon kailangan. Years and years went by, nagkakamabutihan kami ng mahal ko. We're one of that childhood best friends turned into lovers. Jonathan was always warm to me. Lagi akong pinagbibigyan at para na ring kuya minsan, pinagtatanggol ako sa mga haters ko. I felt the chill as we entered the room. First, because of the room temperature, naka-aircon kasi. Second, maybe because of what I'm thinking. I shouldn't of course. I will let my mahal to lead. Babae ako kaya hindi ako ang mauuna dapat. It's not like it's my first time here but we don't stay here all hours. Minsan may kinukuha o gumagawa ng assignments o hindi kaya hinihintay lang siyang lumabas galing sa pagligo. We don't do it here... This room is familiar to me but the feeling it not. I still have that unfamiliarity towards my own boyfriend. "Please sit down," he sound so formal when he said that. Tinuro niya ang isang upuan na nasa study table niya. Agad naman akong pumunta para sundi siya. Nagulat din sa pagiging pormal niya bigla. He never sound like that before. Nang makaupo na ako, natahimik kami. Nasa pintuan pa rin siya ngunti sarado na ito. Nagkatinginan kami kaya naman napaiwas ako agad nang makaramdamn ng awkwardness sa kaniya. He really looked different. He sound different too. "So..." sinimulan ko para kahit papaano mawala ang awkwardness namin. Hindi ko lang maintindihan kung bakit ganito. "Care to explain?" I pursed my lips and raise my eyebrown on him. Kahit ba naman dito may distansya pa rin kami? Tumango siya at nagsimulang maglakad patungo sa akin. Nang halos mapalapit na sa akin ay huminto siya. Sa paanan ng kama siya tumigil at doon umupo. Malapit lang kami sa isa't isa pero ang pakiramdam ko ay kakaiba. "Hindi ko ba nasabi?" Wow, magtatanong ba ako kung alam ko? Apparently, I wasn't prepared. Umiling ako. At tumango ulit siya. "Well, I was in Canada. It was urgent dahil pinavisit ako ni papa doon. He missed me, he said." He laughed. Canada? Wow. Ni hindi siya nagparamdam o nakapagsabi man lang. He maybe had a lot of catching up there but seriously he didn't communicate with me well. Ngayon ko pa nalaman na nangibang bansa pala siya. Nanliit pa rin ang mga ko sa kaniya. Kakaiba talaga siya. Hindi naman nangyari ito sa amin noon. Tumayo siya sa kinauupuan. Ngumisi at lumapit sa akin, marahan niya akong pinatayo. Panigurado, manlalambing. Nagsimula na akong matunaw. Isang haplos lang niya talaga, tunaw na ako. "Namiss kita sobra, it's been a long time," Yumuko siya ng kaunti dahil mas matangkad siya sa akin at tinignan ako ng mariin. "At mahal na mahal pa rin kita simula no'ng bata pa tayo." Yumuko ito lalo. He hid his face on my neck. Nakakakiliti pero hinayaan ko lang kaya hindi ako gumagalaw. Wala na talaga. Hindi na ako magwawala para makipag-away. Gano'n lang kadali 'yon. "Ikaw lang ba?" Sinubukan ko siyang tignan pero nakabaon na ang mukha niya sa leeg ko. "Mahal na mahal din kaya kita!" I said sincerely, truly, and honestly. He just chuckled. Nagsintindigan ang balahibo ko sa tawang iyon. Hindi na talaga ako makagalaw. The effect was... unfamiliar to me. Halos hindi ako makahinga. Lumayo siya sa akin at nakipagtinginan. Gano'n din ako sa kaniya. Nakaawang ang labi niya sa akin habang ako naman ay sa ibang parte ng nakatingin. Are we thinking the same thing? What am I even thinking? I'm lost right now. Where are we? He just laughed against my body and I'm turned on? That's weird. Well, mahal and I are always physical but it wasn't like that. Nagtagal ang titigan naming dalawa. I don't know about him but I'm feeling messy right now. He went closer to me. Magkadikit na ang katawan namin at napapasinghap nalang ako habang magkalapit kami. I'm indeed crazy right now. He grabbed my waist closer to him. As if we still have more space. I felt something in between us. May tumusok sa tiyan ko at napasinghap ako dahil alam ko kung ano 'yon. He's hard right now. "Are you okay?" Mahina niyang sabi. Leche ka! Huwag mo akong matanong-tanong na ganiyan, mas lalo akong kinakabahan. Umatras siya at dahil hawak niya pa rin ang beywang ko ay nagpatianod ako. He led me to his bed, he moves slowly as if he manuever my body. Nang matapat niya ako sa paanan ng kama kung saan siya umupo kanina, dahan-dahan niya akong hiniga na parang isang glass na sobrang fragile. I love the sensation that is giving me, gustung gusto ko ang ginagawa niya. Kinakabahan ako lalo. Natatakot ako na baka lumabas ang puso ko dahil sa lakas ng t***k nito. In a snap shot, he's on top of me and kiss me without movement. Nanlaki ang mga mata ko nang hindi ko makilala ang halik na 'yon. Nakapikit lang siya kaya hindi niya napansin ito. Ito ba ang halik ng Canada? Parang may nagbago. We always kiss but this is way too different to me. Does that even exist? Hindi ko alam pero mas nagtataka na ako. He's too unfamiliar to me. Is he my Jonathan? Gaga! Of course, Serene. What is wrong with you today? Baka ganito lang ang epekto sa LDR ninyong dalawa. Nang gumalaw na ang mga labi namin sa paghahalikan ay pumikit na ako, hindi dapat ako nag-iisip ng kung anu-ano. Our kisses were just a simple torrid, hindi aggressive, para naming kinikilala ang mga bibig namin. I missed him, so we feel the longing for each other. Super longing dahil 1 week din kaming nagkawalay. The kiss was intently good, as if para sa isa't isa ang labing pinagdikit. Pinili kong namnam kaysa magduda pa sa nararamdaman kong hindi maintindihan. Dahan-dahan naman niyang binababa ang mga kamay niya sa dibdib ko. I'm honestly turned on but I don't care. May mga pagkakataon naman talaga pero hindi pa namin iyon nagagawa. Hindi ko nga alam kung bakit. Jonathan never initiated and I never provoke him to have s*x with me. Now, he's initiating a long torrid kiss. I circled my arms to his and pressed him to mine. Napaungol naman ako sa kakaibang feeling na dumadaloy sa buong katawan ko. I felt the heat around us. "I want you mahal" I said between our kisses. Sagot sa kanina pa niyang tanong. Right now, the unfamiliarity seems right. "But sorry mahal..." he stopped and look at me seriously. What? Wait, why did he stopped? Ayaw niya ba? Bigla naman akong nadisappoint, I was already there na eh! Nag-aapoy sa inis ang titig ko sa kaniya. He laid me in bed and asked me if I'm ready. Now, he didn't want this? Why is he sorry? Nagtaas baba ang paghinga ko. Ako lang ba ang may gusto nito? He's still on top me. He just stopped kissing me and touching me. But then, his face becomes serious. Bubulyaw na sana ako sa galit nang... "I want you more than you want me." He said. Umigting ang panga niya pagkatapos. Napasinghap muli ako sa sarap ng pagkakasabi niyang iyon. So, he's just teasing me. "I want you," sabi pa niya. He went wild with that statement. He continued to give me torrid kisses and I answered him the same. He explored my mouth as he licked my lips. Hindi naman siya na-disappoint dahil hindi ko ito pinagkakait sa kaniya. We played each other tongue na parang na fe-fencing lang pero with lust and pleasure na kaya hindi na talaga ako tatanggi. I love how it feels. I felt challenged with the unfamiliarity. He roam his arms around my body and I moan every time he touches me. "Paano pag dumating sila tita?" I asked. Baka nga 'di ba at ibang scenario pa ang datnan nakakahiya. What if she tells my parents? Hindi pa kami nagpapakasal pero masama na ang punto ko sa magiging mother-in-law ko. "She went to Paris 3 hours ago," he replied while inserting his hand in my dress. That hand went to my breast and cupped it. "Hmm..." I moaned instantly. This is new to me. Wala akong pagsisisihan kung ano man ang mangyari ngayon. "Moan for me Rene." "Nathan." I mentioned his name lustfully. Tumigil siya nang lumayo siya ng kaunti at nakangising pumapaibaba para doon naman sa leeg ko. He is giving me love bites as I dig my nails unto his hair. I want this. I do really want this. Napapaungol ako sa bawat paglapat ng labi niya sa leeg ko. May kiliti ako riyan at hindi ko mapigilang magustuhan ang paglalaro niya roon. "You look sexy Serene," he complimented. He never said that to me. Mas lalo akong ginanahan sa sinabi niya. Nang magsawa na sa leeg ko ay lumayo muli siya. This time, he is obliged to take off my garments. Para siyang gutom na gutom dahil sa pagmamadali niyang pagtatanggal. Without any permit, he unclasped my bra. The first thing that came to my mind, hindi ba punit ang bra ko? Napangisi siya nang napasilip ako. Also, Serene, you're naked now. Damn! Kitang kita na niya ang kabuuan mo. "Please, Nathan..." I called his name. He massage my breasts. They we're perfect to mine. "It fits to my palm, Serene!" He chuckled, he's like a kid finding out something. He his hand continued to pleasure my breast as he went back to my lips. This is more aggressive than a while ago. Mas lalo na akong nababaliw. Lunod na lunod ako sa bawat halik niya. Nahahalikan na niya ako pero kakaiba ang pakiramdam ngayon. Ganito ba dapat 'yon? Hanggang bumitaw siya sa dibdib ko at namalayang bumbaba ito. Mariin akong pumikit dahil alam kong saan ito tutungo. Honestly, my femme is throbbing, full of anticipation. Nakakaloka pala ito pero handa na ako. s*x before marriage is so important to me but right it feels so right. Napangalagahan ko bigla ang oras. Isang linggo lang kaming nagkawalay pero nakapag-isip ako. He's the right one for me, if he wants this, I'll give it to him. Lalo akong napaungol nang pinasok niya ang kamay niya sa looban ko. Halos hindi ko kilala ang bose na 'yon. Saan 'yon nanggagaling? Mas lalo akong kinabahan. He's still in entrance, not totally inside and I felt pain. Pinaglaruan niya lang ang labas nito habang patuloy kami sa paghahalikan. Napapaungol ako sa gitna ng paghahalikan namin. "You're so wet Serene," he said while detaching his lips to mine. "I love that! It's mine." Ngumisi siya sa akin, nasa ibabaw ko pa rin siya. Ako naman ay tinitiyak kong handa na ba talaga. I don't have other thoughts but I had to be sure. And yes, I am sure for this. I want him too. I want him to be my first... And hopefully, my last. Ilang sandali lang ay hinalikan niya ang noo ko. For that instant, I felt assurance. Nawala ang kaba ko sa pwedeng mangyari. I know this will hurt me big time. Napapikit ako non'g una at napadilat nang natapos ang halik niya. Nagkatitigan kami. Wala na siyang dapat pang sabihin. Me under him is the proof that I'm ready. "Mahal..." halos paos kong sabi. That was his cue. He removed his undergarment as fast as he can. Halos hindi pa ako nakakabilang ng lima sa sobrang dali. He's just wearing a boxers right now. He went back to his last position. This time, he kneeled between me. Binuka ko ang balakang ko para sa kanila na parang natural lang. "This will hurt," he warned me. I don't care. Tumango lang ako sa kaniya at dahan-dahang pinasok ang p*********i niya sa akin. Kagat labi akong umungol dahil sa sakit na unti-unti ko ring naramdaman. He didn't move when he heard me almost scream. Para akong napunit doon. Wow! Ang sakit naman nito. I thought I was ripped apart. Gano'n ako kasikip at gano'n din kalaki sa kaniya. Pumikit ako at pinipigilang magpakitang nasasaktan. Masakit na masarap. The feeling is brand new. "I will withdraw if-" Umiling ako agad sa sinabi niya. No! We will not! Dumilat ako at pinakita sa kaniyang kaya ko. "Kaya ko. Please, go on..." mahina kong sabi. "Please... Nate..." Kita sa kaniyang mata na natatakot siya pero kalaunay tumango. He started moving in and out slowly. Napapaliyad ako sa pinaghalong sarap nito at hapdi na pinupunit ka ng buo. "Ah! Nate!" Almost a yell. "I'll be gentle..." he answered. Hawak niya ang beywang ko bilang suporta. Para siyang nag-iingat pa sa bawat galaw sa akin. Some of my pain cannot be hide but I make sure that it's not that loud. I want him to get me like he wants it. Habang tumataggal ay nakikilala ko na ang sakit at halos bearable na ito. Nararamdaman ko rin na ang dahan-dahan niyang paglabas masok ay bumibilis na. "Sige pa..." I moaned sincerely. Mas nawawala nag sakit kapag binibilisan na niya. "I've missed you..." he said while thrusting in and out. "Please..." patuloy kong pagmamakaawa. "I'm sorry," patuloy din niya. Gigil na gili ang mga kamay niya sa akin habang nakahawak. Para siyang kumukuha rito ng suporta. Why is he sorry though? He explained. I understood. I love him, of course I will forgive him. His movement is becoming faster. "Magpapaliwanag ako. I'm sorry, Serene." Aniya. - About the Author: Noemi Ann Flores is a twenty-six year old writer. She’s an International Studies graduate, her interest are about International issues, climate change, etc. specifically the issue with the dispute with PH and China over a teritory. She has been writing since her college days. It turns out that her silent yet creative thoughts can turn into a story to She’s got around (thirty eight thousand) followers on w*****d. She’s an avid fan of Dan Brown’s works. Her favorite genre is mystery and thrilling stories. Her stories on w*****d got millions of reads, those stories are The Wife’s Revenge, Owned by an Innocent Slave, Eliza Perez, My Brother is Nasty. Some are now going to million like Who Would Hate A Goddess? The Victim’s Revenge and On her vacant time, she loves to learn new things like getting into watercolor artworks, she loves to watch unsolved cases of Korean and Philippine crimes. She loves watching documentaries as well specifically GMA Public Affairs programs like Reporter’s Notebook and I-Witness. She also a fan of Youtube V-loggers like Atty. Libayan and Doc Adam. She’s explorative and likes to learn about the law in the Philippines. She wanted to become a lawyer but that dream is impossible for now. In the future, or maybe on her next life, she wants to be a person with confidence and independent. She started to write as she was inspired by other writers on w*****d. She tried to play her own imagination. She’s a fan of the famous writer, Jonaxx IG: fg_manunulat and personal account nxxmxxnn Note: This story is still under editing. (c) 2013