Avcumdan kayıp gitti düşlerim, yakalamak için saçlarımı feda ettim. Kırılan saç uçları kadardı hayat. Kestikçe daha da sağlamlaşır sanardın ancak tekrar ve tekrar kırılır, tekrar ve tekrar keserdik. Makas hayatken, kırılan saç uçlar tam olarak bizlerdik. Soluk boruma yapışan kelimeler şifa olup dilimden dökülmedi ama Asaf derman olup girmişti gönlüme. Kolyemi bana getirdi ya öyle bir taht kurdu ki gönlüme yerini kimse dolduramazdı. Gözlerim yaşlarla dolarken elimle ağzımı kapattım ve hıçkırdım. Söz vermişti, sözünü tutmuştu. Ben böyle hakiki bir adam görmemiştim ömrüm boyunca, benim hakiki görmek istediğim tek adam babamdı o da beni yanıltmıştı. Kolyeyi hala daha alamamıştım avuçları arasından. Adamın yüreği nasıl dayanırdı bilmem ama kadının külleri dahi kalmamıştı geriye. Hızlıca y