HINDI pa rin tanggap ni Janicah na darating siya sa puntong ito, na pagmamasdan ang tumayong pangalawang ama sa kaniya sa loob ng isang mamahaling casket.
Puno ng mga puting rosas at iba’t ibang uri ng bulaklak ang unahan ng pribadong memorial chapel sa bayan ng San Fernando kung saan nakalagak ang mga labi ng Don. Iyon rin ang ikatatlong araw ng Don sa chapel.
Binabaha rin ng mga tao ang chapel dahil sa maraming nagmamahal kay Don Alonzo na gusto itong makita kahit na sa huling sandali nito sa mundo. Maraming natulungan ang Don.
“Señorita, naihatid ko na po ang mga bata sa bahay ng mga magulang mo,” ani Mang Roberto nang lapitan siya nito sa tabi ng labi ni Don Alonzo.
Marahan siyang tumango. “Salamat po,” aniya na hindi pa rin inaalis ang tingin sa payapang mukha ng Don.
Para itong
