MAGPAPADALA na naman ba si Janicah sa halik na iyon ni Ezekiel?
Muling umangat ang mga kamay ni Janicah at humawak sa magkabilang kamay nito para sana pakawalan nito ang mukha niya. Pero humigpit lang ang kapit niya sa may pulsuan nito.
At iyong huli nitong sinabi sa kaniya kanina, bakit hanggang ngayon ay hindi niya naiintindihan kung ano ba iyon?
Pero bago pa niya piliing magpadala na naman dito katulad noong huling gabi ni Don Alonzo sa memorial chapel, siya na mismo ang pumutol sa paghalik sa kaniya ni Ezekiel. But, God knows, kung gaano siya na-te-temp na tumugon sa halik nito. Pero ano ang kasunod niyon?
Natatakot siyang sumugal. Natatakot siya na baka kapag nahulog na naman siya rito ay maiwan na naman siya sa huli.
“Afraid?”
Nakagat niya ang ibabang-labi. Hindi niya magawang
