พรลักษมีกวาดสายตามองรอบห้อง กลิ่นกายของเขายังอวลอยู่แต่แล้วเขาล่ะ หายไปไหน จึงลุกขึ้นนั่งแล้วรอฟังเสียง
เมื่อยังคงความเงียบจึงขยับไป ที่ปลายเตียง ตรงนั้นมีชุดคลุมสีขาวพับอย่างเรียบร้อยรออยู่ จึงหยิบขึ้นมาสวมทับแล้วตรงไปยังห้องน้ำจัดแจงล้างหน้าตาเนื้อตัวจนสะอาดแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่วางรอบนโต๊ะมาสวมใส่ หัวใจไหวโหวงแปลกๆ ผิดหวังในตัวเอง เสียดายสิ่งที่ผู้หญิงควรมีติดไว้สำหรับชายที่สมควรได้มัน แต่เธอกลับมอบให้ใครไป ในเมื่อคิดว่าจะแลกมันก็จงอย่าไปเสียดาย เธอเพิ่งค้นพบความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อจักรพรรดิว่าเธอชอบเขา ถ้าไม่ชอบมีหรือจะยอมรับข้อเสนอที่เขาหยิบยื่นมาให้
แล้วถ้าเขาเบี้ยวเธอล่ะ
ไม่ เขาจะไม่ทำแบบนั้น
เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น มุมปากเผลอยกยิ้มใจเต้นระรัวด้วยความรู้สึกแปลกใหม่
เมื่อเห็นเป็นเบอร์แปลกที่เรียกเข้ามาเพราะไม่มีเบอร์ของเขาในเครื่อง พลางคิดไปว่าเขาทำวิธีไหนถึงมีเบ
