Heaven's Will

24

CHAPTER TWENTY FOUR

Unti unti siyang bumaba sa kotse nya. s**t, parang nagsslow motion ang mga bagay.

Napailing ako sa sarili kong kacornyhan. Bakit kaya siya nandito?

Hindi ko siya kayang harapin. Tumalikod ako at naglakad papunta sa pinto.

I inserted the key in the key hole and was about to twist the door knob when I felt a hand on my arm.

"Cyrelle.." Anas niya na para bang nahihirapan siya. Napapikit ako.

At sa hindi mabilang na pagkakataon ay tinanong ko na naman ang sarili ko kung bakit ganito ang epekto nya sakin.

"What are you doing here, Kenneth?" Pinigilan ko ang sarili kong mautal.

Nagflashback sa utak ko yung pagngiti at pag aliwalas ng mukha nya kanina nung makita yung Janika.

I felt my heart constrict. I frowned.

He twisted my body, kaya magkatapat na kami ngayon. He was looking at me, in the eyes.

All I could do was look away, I can't handle the intensity of his stare and the sudden surge of emotions I saw in his eyes.

"Cyrelle, please look at me.." His tone was gentle yet commanding.

"Just go, please Kenneth. Pagod ako." I begged. Tinalikuran ko na siya but he pulled me into a tight embrace.

"Kenneth, a-ano ba.. Papasok na ko." Lalo nyang hinigpitan ang yakap nya. Lumakas ang t***k ng puso ko.

"Bakit bigla kang tumakbo kanina? Nag alala ako alam mo ba? I tried running after you pero bigla kang nawala."

I sighed and pushed him away. "Why do you care? Bakit ngayon may paki ka na. You pushed me away, remember?"

I can't help sounding angry. Ganun ganun nalang ba yon? After nya akong itaboy okay uli kami? f**k, no!

"I'm sorry." Napabuntong hininga narin siya at humalukipkip. I stayed there, standing in front of him, without even bothering to say a single word.

"Bakit bigla kang tumakbo kanina?" He asked.

"Wala lang, gusto ko lang." Baka kasi nakakaistorbo na ako sa inyong dalawa is what I don't say.

"Cy-"

"State your business then leave, as I've said pagod ako." I cut him off.

Mukhang nagulat siya sa sinabi ko, napaawang pa ang bibig nya. Then he pursed his lips.

"I don't understand why you are acting like this." Madiin nyang saad.

WHAT?! Ako pa ngayon ang hindi nya maintindihan?!

"NO KENNETH! I don't understand why YOU ARE acting like this!" Nagtaas ako ng boses. My arms rose up in exasperation.

"WHAT THE HECK DO YOU MEAN?!" Naiinis naring sagot nya.

"You just ignored me without giving me a f*****g reason! How the hell was that supposed to make sense, huh?! You and your undecipherable attitude!"

He massaged his temples. "KASI NGA NAHIHIYA AKO, CYRELLE!!!"

Kumunot ang noo ko? "At bakit ka na naman nahihiya?!"

"Forget it! Just forget it, will you?!" Inis na inis na sya ngayon. Aktong tatalikod na siya but I grabbed his arm.

"No! Sabihin mo muna sakin kung bakit ka nahihiya.." Malumanay ko ng sabi.

"Are you making fun of me Cyrelle? Tinatanong mo kung bakit iniiwasan kita, tapos ngayon tinatanong mo kung bakit ako nahihiya. Are you serious?" Seryosong tanong nya.

Okay, hindi ko na talaga siya magets. "Hindi talaga kita maintindihan. Pwede bang liwanagin mo naman?"

"God Cyrelle! Gano kaba kamanhid?!"

"Hindi ako-"

"Una pinaamin mo ako kung gusto kita, and when I said yes hindi ka na sumagot!!" Natigagal ako. Pinaamin ko siya?! Kelan?!

Para akong napako sa kinatatayuan ko. Namula mga pisngi ko.

"INIWASAN MO AKO CYRELLE! Pagkatapos mo akong paaminin hindi mo na ako kinontact uli! Tapos ngayon tinatanong mo kung bakit ako umiiwas?! NAHIHIYA AKO!"

Mahabang paliwanag nya. Inihilamos nya ang kamay nya sa mukha nya. "Tapos sasabihin mo ako ang magulo, ako ang hindi mo maintindihan, ako ang may mali.."

Hindi ako makasagot. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Nanatili lang akong nakatingin sa kanya.

Gusto nya ako? Yun lang ang paulit ulit na nagreregister sa utak ko.

Ang lakas na talaga ng kabog ng dibdib ko.

In a desperate tone, Kenneth said, "How dense can you get?"

Nabibingi na ako sa t***k ng sarili kong puso.

"Tapos makikita kong kausap mo yung Ryan na yun at nakaakbay pa sayo! Hindi mo ko tnetext tapos ganun ang makikita ko?"

May sama ng loob nyang anas. Hinapit nya ang bewang ko at pinagdikit ang mga noo namin..

"Kung sinadya mong makita ko yun to make me jealous, well kudos Cy. It worked."

A-ano daw?!

Nalilito parin ako hanggang ngayon and I decided to blurt it out. "P-pero Kenneth, hindi kita pinaamin."

His eyes shot open. "You did. Do not deny it, magkatext tayo nun tapos out of the blue ay tinanong mo kung may gusto ako sayo.."

My brows creased. "Pero wala akong-f**k!!" I cursed. Naalala kong nung magkatext kami ay naiwan ko ang phone ko sa kama.

At nandun si Jianne!!! Ang bruhang yun talaga!!! Sure akong sya ang may pakana nito!

"A-ano kasi.. Si Jianne yung n-nagtext sayo nun! I left my phone and she must've sent you a message when I took a bath.."

"DAMN! YOUR FRIEND IS SUCH A PAIN IN THE ASS."

nagyuko ako ng ulo sa sobrang hiya. Natahimik kami pareho. So ayun, nagkalinawan na kami sa wakas.

I swear makukurot ko talaga singit ni Jianne bukas!

I heard him sigh, "f**k, hayaan mo na nga." May halong pagkairita paring sabi nya.

Hinila nya ako palapit sa kanya. "At least, I don't have to keep it to myself anymore." He hugged me. I can't deny that I like his hugs.

I feel so safe in his arms. Binitawan nya ako and then motioned to the door.

"Goodnight, Cy. Please dream of me."