จนกว่าจะรัก

เอาใจลงไปเล่น

มหาลัย

ดอกกุหลาบสีแดงในมือถูกมองให้หญิงสาวแว่นใบหน้าจิ้มลิ้ม ฟอร์ด หนุ่มลูกครึ่งหน้าตาดีคณะสถาปัตย์ปี4ความหล่อติดอันดับของสาวๆในมหาลัย (แต่เขาเลื่องชื่อในการหลอกฟันแล้วทิ้งมาก)

" พี่ชอบหนู ให้โอกาสพี่ได้ลองคุยกับหนูได้ไหม " เสียงแหบเท่ห์เอ่ยขึ้นในขณะที่มือยังยื่นดอกไม้ค้างอยู่

" กรี้ดดด/อร้ายยยย " ซันนี่ที่ยกนิ้วขึ้นมากัดอย่างเขินอายพร้อมกับจับมือดาวกรี้ดอยู่ไม่ห่าง สายน้ำที่มองเหตูการณ์ตรงหน้าอึ้งๆก่อนจะทำท่าเคลิ้มดีใจตามสองคน ผิงผิงลอบมองเพื่อนด้านข้างที่พวกเขาจะส่งสัญญาณให้เธอตกลง

" ก็ได้ค่ะ " มือเล็กรับดอกไม้ไว้ ก่อนที่เขาจะส่งยิ้มหวานให้กับเธอ

" พี่ไปนะ คืนนี้ทักหา " มือหนาของเขาวางยีลงบนหัวมนโดยที่เจ้าตังสะดุ้งกับการกระทำเล็กน้อย

" กรี๊ด น้องแว่นฉันขายออกแล้ว " ซันนี่ก็พูดขึ้น

" ใจเย็น ยังไม่ได้คุยเนาะไม่ต้องรีบ " ผิงผิงรีบปรามเพื่อนก่อนที่จะเป็นกันไปมากกว่านี้

" แต่ได้ยินมาว่าพี่คนนี้เจ้าชู้นะ " ดาวเอ่ยพร้อมกับมองหน้าเพื่อนจริงจัง

" ข่าวลือรึเปล่า "ซันรีบแก้ เพราะไม่อยากให้เป็นการทำลายกำลังใจของผิง

" ไม่มีมูลหมาไม่ขี้ เคยได้ยินป่ะ " สายน้ำพูดสั้นๆก่อนจะก้มลงทำงานตรงหน้าต่อ

ผิงผิงกดเข้าดูโปรไฟล์ไอจีของฟอร์ดเงียบๆพร้อมกับคิดตามคำพูดของดาวและสายน้ำ ทุกครั้งที่เขาลงรูปอัพเดทจะมีสาวๆมากดไลค์ คอมเม้นท์เรียกที่รักอย่างชินปาก แถมเขายังตอบกลับแบบหวานอีกด้วย และกับทุกคน จนตอนนี้ผิงผิงเองก็ลังเลทั้งที่ยังไม่ได้เริ่มคุยด้วยซ้ำ และการกระทำทั้งหมดอยู่ในสายตาคมของเดย์จนกระทั่งธาราและเพื่อนคนที่เหลือเดินมาถึงเขาจึงเดินเข้าไปที่กลุ่มของผิงผิงที่นังคุยกันออกรสออกชาติอยู่

กลุ่มชายสวมชุดช็อปสีกรมเดินมาหยุดที่โต๊ะโดยสายตาคมจับจ้องไปที่หญิงสาวตรงหน้าอยู่พักนึงก่อนที่เธอจะละสายตาจากหน้าจอมองทุกคนและสบตากับเขาเข้าพอดี รอยยิ้มหวานที่ส่งมาทักทายทำเขาอดยิ้มตอบกลับไม่ได้

" คืออะไร เมื่อกี้เห็นไอ้ฝรั่งมานั่งด้วย " ธาราเอ่ยถามสายน้ำเสียงเข้ม พร้อมใบหน้าจ้องอย่างเอาเรื่อง

" โอ้ย ไม่เกี่ยวกับยัยน้ำหรอกค่ะน้องธารา " ซันนี่กอดอกค่อนขอดบอกกับธารา เขาเลิกคิ้วต่ออย่างรอฟัง

" โน่นค่ะ " ใบหน้าพยักพะเยิดไปทางผิงผิงที่นั่งตรงข้าม

" จีบพี่ผิงหรอ " อคิณเดินเข้าไปนั่งด้านข้างดาวก่อนมองมาที่ผิงผิงพร้อมรอยยิ้มตื่นเต้น จนดาวอดหมั่นไส้ไม่ได้กระทุ้งศอกไปที

คิ้วหนาของอีกคนขมวดเป็นปมอัตโนมัตเมื่อได้ยินดังนั้น

" มันเจ้าชู้นะ หลอกฟันผู้หญิงไปทั่ว " ฟิวส์พูดขึ้นลอยๆจนผิงผิงต้องลอบส่งสายตามองเพื่อนให้หยุดพูด

" จีบเจิบอะไรไม่มีอะไรหรอกค่ะ เขาก็แค่มาทักทายแล้วก็ไป " เพราะความไม่มั่นใจในตัวเองทำให้ผิงผิงเลือกที่จะพูดเพื่อจบบทสนทนา

" ไม่ได้จีบก็ดี " เดย์ที่ยืนฟังอยู่พูดขึ้นมาด้วยเสียงเข้มภายในใจร้อนรุ่มราวกับมีไฟมาสุมเพราะเขาเห็นทุการกระทำก่อนหน้านี้

เขาเคยเห็นมันควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า แม้กระทั่งแฟนเก่าของเขาที่คบมาตั้งแต่มัธยมพอเข้ามาเรียนที่นี่ได้ไม่ถึงปี ก็หอบเสื้อผ้าวิ่งตามมันทิ้งให้เขาเสียใจปิดตายหัวใจอยู่พักใหญ่ๆ แต่ไม่นานมันก็ทิ้งเธอแถมยังท้องไม่รับอีกด้วย ตอนนี้เธอหนีหายไป

ช่วงค่ำของวันเดียวกัยขณะที่ผิงผิงกำลังนั่งทำงานในไอแพดอยู่ก็มีเสียงข้อความดังขึ้นจากมือถือของเธอ

" ดีคับ "

" ค่ะ "

" ทำอะไรอยู่ "

" เปล่าค่ะ "

" อยากเห็นหน้าจัง คอลได้ไหมครับ "

เธอยังไม่ได้ทันได้ตอบก็มีสายวิดิโอคอลเข้ามา มือเล็กกำโทรศัพท์แน่นชั่งใจอยู่สักพัก ก่อนจะตัดสินใจกดรับ

เธอมองใบหน้าลูกครึ่งผ่านหน้าจอมือถือเครื่องแพง

" ไม่เห็นหน้าเลยครับ " เสียงแหบทุ้มของเขาเอ่ยมาหวานๆ จนสาวน้อยแอบยิ้มเขิน ก่อนจะกลั้นใจแพลนก้องลงมาใบหน้าจิ้มลิ้ม แว่นใสถูกกระชับเข้าที่ ริมฝีปากแดงระเรื่อเผยยิ้มเขินอย่างน่ารัก

" น่ารักจัง " เขาเอ่ยชมเธออย่างชินปากแถมยังส่งยิ้มชวนใจละลายมาให้อีก

" ทานข้างรึยังครับ หื้มมม "

" ยังค่ะ "

" ไปทานข้าวกันมั้ย "

" เอ่ออออ "

" ถ้าไม่สะดวกไม่เป็นไรครับ แต่พี่ขอคอลไปด้วยทานไปด้วยได้มั้ย " เขาเอ่ยเสียงอ้อนมาอีกครั้ง มือเล็กกำหมอนแน่น ในใจอยากจะกรี๊ดมันออกมาซะตรงนี้เลย เธอแพ้คนเสียงอ้อนแบบนี้ที่สุด

" พรุ่งนี้ว่างค่ะ " เธอเปิดทางให้เขาก่อนที่เขาจะทำหน้าดีใจออกมาแบบไม่กั้กราวกับคนใสซื่อ

" งั้นพรุ่งนี้พี่ไปรับนะครับ อยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ย

" ขอคิดก่อนนะคะ "

" ได้ครับ พี่รอนนะ " เธอคุยกับเขากว่าครึ่งชั่วโมง

ดั่งกับตกอยู่ในวงล้อของฟอร์ดซึ่งเขาเป็นคนคุมเกมส์ในครั้งนี้ แค่เสียงหวานๆของเขากับใบหน้าชวนละเมอก็เล่นเอาสาวน้อยเคลิ้มไปได้ขนาดนี้แล้วจนไม่สนขใจข่าวลือหรือคำเตือนของคนอื่นๆในวันแรก

สองเดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก

ินานวันเข้าก็ไม่เห็นว่าฟอร์ดจะเป็นเหมือนที่คนอื่นเขาพูดกันยิ่งทำให้ผิงผิงเริ่มไว้ใจเขามากขึ้น ที่ผ่านมาเขาให้เกียรติเธอ ถึงแม้จะพาไปกินข้าวเสร็จก็รีบกลับมาส่ง ไม่เคยถึงเนื้อถึงตัว มีเพียงจับหัวเธออย่างเอ็นดูเหมือนในวันแรกเท่านั้น และหลายๆครั้งมันทำให้รู้สึกอบอุ่นที่อยู่ใกล้เขาจนเหมือนเธอจะหลงรักเขาเข้าจริงๆ ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาถึงหูเธออย่างที่คิด แถมเขายังขอเธอเป็นแฟนและเปย์หนัก ของขวัญราคาแพงถูกมอบให้แทบทุกอาทิตย์ จนตอนนี้ในห้องของเธอเต็มไปด้วยของขวัญจากฟอร์ดและเธอก็เก็บไว้อย่างดี วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้าย ฟอร์ดนัดเธอมาที่ร้านหนึ่งที่เขาเคยพาเธอมาในตอนเดทแรก ครั้งแรกที่มาเธอเองก็แอบกลัวอยู่แต่เขากลับทำตรงกันข้าม เป็นสุภาพบุรษกับเธอ แถมยังห้ามไม่ให้เธอกินเหล้าและยังปกป้องจากเหล่าผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามาพูดจาไมดีใส่เธอ

ไนท์คลับ

ร้านเหล้าดังใจกลางเมือง ที่เต็มไปด้วยนักท่องราตรีหญิงชายมากหน้าหลายตา ผิงผิงที่สลัดลุคสาวแว่น ปล่อยผมยาวสลวยดัดลอน ใบหน้าจิ้มลิ้มถูกแต่งแต้มสีหวานเข้ากับใบหน้า เสื้อสายเดี่ยวสีดำขับผิวขาวเนียนทำให้เรือนร่างอวบๆของเธอดูเซ็กซี่ขึ้นมาหลายเท่า จะว่าไปเธอเองก็ไม่ได้ใสซื่อเหมือนแว่นที่สวมในทุกๆวันผิงผิงคือคนที่ศึกษาเรื่องเพศคหนึ่ง เธอแอบดูหนังผู้ใหญ่ตั้งแต่ยังอยู่มัธยมและบ่อยครั้งที่มักจะแอบช่วยตัวเอง เรื่องอย่างว่าสำหรับเธอถือเป็นการเปิดกว้างเพียงแค่เธอเองยังไม่เคยมีแฟนและยังไม่มีโอกาสได้ใช้มันจริงๆเท่านั้นเอง

" รอนานมั้ยคะ " เมื่อเห็นคนที่นัดไว้นั่งรออยู่โต๊ะตัวเดินเธอก็ดิ่งเข้าหาอย่างคุ้นเคย

" ให้รอนานแค่ไหนก็ได้ สำหรับที่รักของพี่ " คำพูดหวานหูออกมาจากของเขาบ่อยซะจนสาวน้อยเริ่มชิน

" วันนี้ขอดื่มได้มั้ยคะ " ผิงผิงที่เริ่มเชื่อใจเขามาจึงไม่ได้คิดระแวงอย่างในตอนแรก

" ไม่ดีครับ " ฟอร์ดพูดดุเหมือนกับเธอเป็นเด็ก ผิงผิงมุ่ยหน้าใส่

" แฟนพี่สวยจัง " เขายกเหล้าขึ้นดื่มก่อนจะพูดเสียงหวานกับเธอพร้อมกับรอยยิ้มที่เธอต้านไม่ไหว

" คนไหนคะ " ผิงผิงเท้าคางลงกับหัวเข่าที่นั่งไขว่ห้างถามเขา แต่ท่านี้มันกลับทำให้เห็นร่องเต้าอวบ สายตาวาววับจ้องมองมันก่อนจะเลื่อนขึ้นมาจ้องหน้าหวานไร้แว่นปกปิดอย่างกับต้องการกลืนกินเธอทั้งตัว

" คนนี้ครับ " เขายกโทรศัพท์กดเข้าไปที่กล้องหน้าก่อนจะหันเข้าไปที่หญิงสาวตรงหน้า

ใบหน้าจิ้มลิ้มยิ้มเขินจนต้องหันหนี เธออยากจะเป็นคนคุมเกมส์แต่ไม่เคยทำได้เลยสักครั้ง เธอมักจะแพ้ให้กับสายตาหวานๆ และรอยยิ้มกระชากใจของฟอร์ดเสมอ