Kinakapos na ako ng hininga pero kailangan kong bumangon para makalabas.
Hindi ako pwedeng mamatay na lang dito.
Marami pa akong hindi nagagawa sa buhay ko.
Unti-unti akong tumayo at saka dahan-dahan na naglakad.
Ngunit may nasalubong akong mga kalaban at tinadtad ng bala ang katawan ko.
Napamulagat ang mga mata ko at saka tila hingal na hingal na para bang kinakapos na ako ng hangin.
Nasaan ako?
Sigurado ako na hindi ko ito silid.
Pinilit kong bumangon sa pagkakahiga at doon ko lang napansin na may nakakabit sa kamay ko.
Dextrose.
Nagtataka ako kung bakit narito ako.
Nasa ospital ba ako?
Base sa kulay puti na pintura ng silid ay malamang na nasa isang kwarto nga ako ng ospital.
Pero bakit?
Bakit ako naririto?
Nag-isip ako kahit lutang pa ang utak ko.
Naalala ko na nasa loo
