CHAPTER 46: Text Messages

1554 Words

Diana Tuluyan na siyang nakalampas hanggang sa mawala na siya sa paningin ko. Napahinga akong muli ng malalim at napailing bago muling ipinagpatuloy ang pagpasok ko sa loob ng gusali. Bakit naman kaya hanggang ngayon ay naririto pa rin siya sa Manila? Bakit hindi na lang siya bumalik sa kanila? PAGBALIK ko ng unit ay maghapon na akong hindi nakakilos ng maayos at palaging nag-iisip. Binabagabag ako ng mga kung ano-anong bagay. Gaya na lang nang tungkol sa nangyari noon kila Francis at tito Anton bago nangyari ang tangka niyang panghahalay sa akin noon. Disi-otso anyos ako noon nang mangyari iyon, dalaga at inosente sa ilang bagay. Tandang-tanda ko pa noong tumakbo ako sa kalye at nagpalaboy-laboy sa lansangan. Iyak ako nang iyak at walang mapuntahan. Hindi ako makabalik dahil wala

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD