DUX
“DAXTON!”
Napapitlag ako nang marinig ko ang maawtoridad na boses na iyon ni Dad. Ano ang ginagawa niya rito?
Mabilis akong napadilat. Sumalubong sa akin ang nagtatakang mukha ni Blessy habang titig na titig sa akin. Saka ko lang napansin na humahaba na pala ang nguso ko habang nakatutok ito sa mga labi niya na para bang hahalikan ko siya. Kaya siguro ganoon ang reaksiyon ng father ko.
Nasapo ko ang aking noo nang mapagtanto ko na imagination ko lang pala ang lahat ng iyon. Balak ko naman talaga sana na magtapat na sa kaniya pero inunahan na naman ako ng kaba sa dibdib ko. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nawawalan ng lakas ng loob na sabihin sa kaniya ang totoo kapag kaharap ko na siya.
Ibig bang sabihin nito, kailangan ko pang lumaklak uli ng alak bago makapagtapat na naman
