DUX
“BLESSY! Blessy! Baby!” malakas na sigaw ko nang makita ko siya na duguang bumagsak sa sahig matapos siyang tamaan ng bala. Hindi ko alam ang maramdaman ko. Para akong binagsakan ng langit. Gusto ko siyang puntahan at tulungan. Gusto kong siguraduhing okay lang siya. At kung puwede ko siyang dalhin sa ospital.
Pero paano ko iyon magagawa kung kanina pa ako parang pinako sa kintatayuan ko? I can’t even move. Gusto ko nga sana na saluhin ang balang tumama sa kaniya. Ngunit kahit anong gawin ay hindi ako makagalaw. Ni hindi ko nga magawang ibuka ang bibig ko. Kaya ang malakas na pagtawag ko sa pangalan niya kanina ay hanggang sa isip ko lang iyon. Kaya siguro hindi niya ako naririnig kahit anong tawag ko sa kaniya.
God, what is really happening to me? Bakit wala akong magawa para saklo
