พิชชาตื่นนอนแต่เช้าเพราะรู้สึกตื่นเต้นจนเริ่มจะอยู่ไม่สุข ชายหนุ่มเห็นอาการของหญิงสาวอดที่จะยกยิ้มที่มุมปากไม่ได้ เธอสวมชุดสีสันสดใสมากกว่าทุกวันดูน่ารักสมวัยมากๆ อาหารเช้ามาเสริฟ์บนโต๊ะแล้ว หญิงสาวก้มหน้าทานอาหารอย่างตั้งใจโดยมีคนตัวโตคอยตักอาหารให้
“ทานอีกหน่อยสิครับ”
“วันนี้อิ่มแล้วจริงๆค่ะ”
“วันนี้คุณพีชทานได้มากกว่าทุกวันแล้วค่ะคุณเธียร”
“งั้นอิ่มแล้วเราก็ไปกันเถอะครับ”
“ค่ะ”
เมื่อมาถึงโรงพยาบาลหญิงสาวก็ทำตามขั้นตอนของทางโรงพยาบาลทุกอย่าง โดยมีคนตัวโตคอยจัดการเรื่องเอกสารและคอยประคองคนรักเดินไปยังจุดต่างๆ หลังจากเจาะเลือดเสร็จหญิงสาวก็มานั่งรอที่หน้าห้องตรวจ มือของเธอชื้นเหงื่อเล็กน้อย ชายหนุ่มจึงรับรู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายกำลังตื่นเต้น เขาจึงยื่นมือแกร่งออกไปลูบที่ผมของเธอเบาๆแล้วบอกกับเธอยิ้มว่า
“ตื่นเต้นหรอครับ ไม่ต้องตื่นเต้นไปหรอกนะ ทุกอย่างจะต้องดีมากแน่นอน”
“ได้ยินพี่เธียรบอกแบบนี้พีชก็สบายใจขึ้นมานิดนึงแล้วค่ะ” หญิงสาวตอบกลับคนตัวโตยิ้มๆ จังหวะเดียวกันพยาบาลสาวก็เรียกให้หญิงสาวเข้าไปในห้องตรวจ คุณหมอเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวและคนตัวโตจากนั้นก็เชิญให้ทั้งคู่นั่งลงที่ฝั่งตรงข้าม ผลการตรวจของหญิงสาวเป็นที่น่าพึงพอใจมากเพราะแข็งแรงทั้งแม่และลูก วันนี้เธอได้รับยาบำรุงตัวใหม่กลับมาด้วย หลังจากจ่ายเงินเรียบร้อยก็ตรงไปยังสำนักงานเขตทันที เวลานี้เป็นเวลาเกือบๆจะบ่ายสองแล้วคนจึงไม่ค่อยพลุกพล่านเหมือนตอนเช้า ในส่วนของพยานนั้นหญิงสาวขอให้แคทมาช่วย ส่วนชายหนุ่มขอให้เพื่อนสนิทมาทำหน้าที่นี้ เมื่อยื่นเอกสารและตรวจสอบเอกสารเรียบร้อยคนทั้งคู่ก็เซ็นชื่อลงไปบนเอกสารสำคัญที่เจ้าหน้าที่ยื่นมาให้
“เรียบร้อยแล้วครับ ขอแสดงความยินดีกับคุณสองคนด้วยนะครับ” ชายหนุ่มจ้องมองเอกสารในมือสายตาเป็นประกาย ในที่สุดวันที่เขารอคอยก็มาถึงจริงๆสักที หญิงสาวเปลี่ยนสถานะมาเป็นภรรยาของเขาอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว ในทางกลับกันเขาก็กลายเป็นสามีของเธอเช่นกัน
“ยินดีกับนายมากๆนะเธียร”
“ขอบคุณพี่รุจกับพี่แคทมากๆเลยนะคะที่สละเวลามาให้พวกเรา”
“พี่เห็นว่ามีคนที่พร้อมจะดูแลพีชแล้วพี่ก็วางใจ พี่ดีใจกับพีชจากใจเลยจ้ะ”
“ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวโผเข้ากอดรุ่นพี่สาว
“แล้วคุณแคทจะกลับยังไงครับ”
“รอรถสาธารณะข้างหน้านี้ก็ได้แล้วค่ะ”
“ฉันไปส่งคุณแคทเอง” เพื่อนของชายหนุ่มรีบเสนอตัวทันที แคทกำลังจะเอ่ยปฏิเสธแต่ก็โดนพิชชาพูดดักคอเอาไว้ก่อน ในที่สุดแคทจึงต้องจำใจกลับไปพร้อมกับภาณุรุจ
“พวกเขาดูไม่ค่อยจะถูกกันเลยนะคะ”
“ไม่หรอกครับ อย่าคิดมากเลย เอาไว้เราค่อยหาเวลาเลี้ยงข้าวพวกเขาดีๆสักมื้อก็ได้”
“จริงด้วยค่ะ เราถ่ายรูปเก็บเอาไว้หน่อยดีไหมคะ”
“ดีมากเลยครับ” ชายหนุ่มตอบกลับน้ำเสียงอบอุ่น จากนั้นก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายภาพความน่าประทับใจนี้เอาไว้
“ออกมาดูดีมากเลยค่ะ” หญิงสาวชื่นชมภาพ่ายของตนเองกับผู้เป็นสามีทั้งทางพฤตินัยและนิตินัยของเธอ
“หลังจากนี้เราต้องถ่ายรูปกันเยอะๆนะครับ เวลาที่ผ่านไปเราจะได้รู้ว่าเราผ่านอะไรกันมาบ้าง”
“บทจะโรแมนติกพี่เธียรก็ทำให้พีชแปลกใจเลยนะคะ” เธออดที่จะเอ่ยแซวคนตัวโตไม่ได้
“ก็พี่รอวันนี้มานานแล้วนี่หน่า” ชายหนุ่มตอบกลับน้ำเสียงอบอุ่น
“รอมานานแค่ไหนกันคะ เราเพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานนี่หน่า” หญิงสาวเอียงคอามอย่างน่าเอ็นดู
“พี่เองก็มีเรื่องอยากจะเล่าให้พีชฟังเหมือนกันครับ”
“จริงหรอคะ พีชอยากฟังแล้วค่ะ” หญิงสาวตอบกลับน้ำเสียงกระตือรือร้น
“เรื่องมันยาวมากเลยครับ พี่คงต้องเล่าให้พีชฟังก่อนนอน” ถ้าเริ่มต้นเล่าตอนนี้คนตัวน้อยคงจะไม่ได้ไปทานของอร่อยแน่ๆ
“ขี้โกงนี่หน่า มาบอกให้อยากรู้แล้วอุบไว้ก่อน” หญิงสาวตอบกลับหน้างอ
“พี่จะพาไปทานไอศกรีมต่างหากครับ หรือว่าคนแถวนี้ไม่อยากทานน้า”
“ทานได้หรอคะ” หญิงสาวามกลับตาโต คุณหมอเพิ่งสั่งให้เธอลดของหวานลงนี่หน่า เธอเป็นคนชอบทานขนมหวานมาก ไม่ว่าจะเป็นไอศกรีม แพนเค้ก ชานมไข่มุก หรือบรรดาขนมไทยเธอก็ชอบทั้งนั้นแหละ
“ลดแบบหักดิบมันก็ดูโหดร้ายเกินไปไงครับ เอาเป็นว่าวันนี้พี่อนุญาตหนึ่งวัน”
“เย้ๆ” หญิงสาวร้องออกมาด้วยความดีใจ ภายในร้านไอศกรีมตกแต่งไปด้วยสีสันสดใสให้เขากับบบรยากาศ เธอเปิดเมนูแล้วก็ยิ้มมุมปาก ไม่ได้มีแค่ไอศกรีมอย่างที่คิดแต่มีของที่เธออยากจะรับประทานทั้งนั้นเลย
“พีชขอเป็นฮันนี่โทสต์ไอสกรีมรสวานิลา แล้วก็ขนมปังเนยนมค่ะ พี่เธียรละคะ”
“พี่ขอทานกับพีชแล้วกันครับ ทานคนเดียวพี่ว่าเยอะเกินไป”
“ก็ได้ค่ะ งั้นเอาตามนี้ค่ะ” หญิงสาวหันไปบอกกับพนักงานยิ้มๆ รอไม่นานสิ่งที่หญิงสาวสั่งก็มาเสริฟ์ถึงที่โต๊ะ ดวงตาของหญิงสาวเปล่าประกายแห่งความสุขออกมา ชายหนุ่มนั่งมองหญิงสาวรับประทานด้วยความสุขใจ แต่แล้วหญิงสาวก็ต้องหุบยิ้มฉับเมื่อมีสาวสวยคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทายคนตัวโตอย่างสนิทสนม