CHAPTER 19
1622 Words
DAHIL sa maselan ang kalagayan ni Angelie, nanatili si Aling Florencia sa bahay nilang mag-asawa para makasigurong maalagan siyang mabuti. Pumasok na kasi sa kompanya si Michael dahil masyado na nitong napabayaan simula nang naakaidenti siya. Hindi na kinaya ng kanyang ina ang pamamahala ng kanilang kompaya. Nais ni Donya Clemente na bumalik sila sa mansiyon ng ina ngunit tinanggihan nila iyon.
Nahihirapan si Angelie lalo na sa kanyang paglilihi. Masyado siyang pihikan sa pagkain at maya’t maya ang mood swing. Madaling magtampo at iiyak na lamang bigla. Ngunit kahit na busy sa kompanya sinisiguro ni Michael na maaalagan din niya ang kanyang mag-ina. Ingat na ingat ito sa bawat kilos ng kanyang asawa. Halos hindi na nga nito pagalawan si Angelie. Maging sa pagkain sinusubuan siya nito. Hindi rin siya hinahayaan ng lalaki na pumunta ng banyo mag-isa. Natatakot kasi ito na baka madulas pa siya. Maging sa pagpapaligo inaalalayan din ni Michael.
Ang lalaki rin, ang nagpapainom sa kanya ng gatas, vitamins at gamot. Lahat ng demand niya sinusunod nito. Kahit mahirap gagawan nito ng paraan. Kagaya na lamang na naglilihi siya ng hilaw na mangga na may bagoong. Ngunit nagalit siya dahil mas gusto niyang si Michael ang aakyat sa puno mg mangga. May fear of height si Michael ngunit nilakasan nito ang loob na umakyat sa punong mangga para makakuha at maibigay sa naglilihing asawa.
Pagkatapos ng tatlong buwan na pagbe-bed resr nito naging routine na nilang mag-asawa ' ang paglilibot dito sa loob ng village nila tuwing umaga. Sinasamayan siya lagi ng kanyang asawa dahil ito ang nasisilbing ehersisyo niya para hindi siya mahihirapan kapag kapanganak na. Infact ito ang maunang gumising every morning para ipagtempla siya ng gatas. Pagkatapos gisingin siya nito. He want everything easy to her.
Ayaw ni Michael na iasa sa mga katulong at sa kay Aling Florencia ang pag- aalaga sa kanyang mag-ina. Kaya kahit pagod at busy laging naka monitor pa rin ito sa kanya. Napaka swerte niya dahil alagang-alaga siya nito.
"Good morning, honey. Good morning little buddy,” ginising niya ito sa pamamagitan ng pagpapaligo ng halik nito sa buo niyang mukha. At kasunod ang paghaplos sa malaking umbok ng tiyan.
"Hmp, Michael, tinatamad yata ako ngayon,” namamaos niyang tugon habang ang mga mata ay mapupungay na tumitingin sa lalaki.
"Hmp, don't look at me like that, honey. Baka makalimutan kong buntis ka. At maaangkin kita ng wala sa oras," mapanuksong tugon ni Michael sabay haplos sa kanyang tagiliran.
“You looks more prettier when you gaining your weight, honey,” dugtong pa niya.
"Ako? Wala naman akong ginagawa, ah. Ikaw talaga Michael, napakahilig mo," natatawang tugon niya. Ngunit napatigil siya sa pagtawa ng biglang kumikirot ang kanyang tiyan. Ipinagsawalang bahala lamang niya iyon baka nalamigan lamang siya at mawala na ito mamaya.
Ngunit bigla silang na alarma dahil akma na sana siyang babangon ngunit namilipit na si Angelie sa sakit.
“Ah! M-Michael, ang sakit!” biglang sigaw niya dahil hindi niya kinaya. Magkahalong hapdi at sakit ang kanyang nadarama.
"Angelie, honey, what happened? Asan ang masakit, tell me," puno ng pag-aalalang tanong lalaki.
"M-Michael ang na talaga ng tiyan ko!. Ma-manganganak na yata ako!” nahihirapang sambit ni Angelie.
"What? Sandali lang, what should I do?” natataranta si Michael hindi niya alam kung ano ang gagawi.
"Ano ba, Michael. Dadalhin na natin ang anak ko sa hospital!” sigaw ng kanyang ina sa kabiyak na natataranta nagpaikot-ikot lamang ito sa kanilang silid. Nagpapanic ito, sa nakikita. Mas malakas pa ang kalabig sa dibdib nito kaysa sa kanya na manganganak.
Mabilis nitong hinaklit ang bag, laman ang mga gamit ng anak nila. At kaagad siya nitong kinarga palabas ng bahay at ipinasok sa loob ng sasakyan.
“Anak, Angelie, kumalma ka lang. Papunta na tayo sa hospital," pilit na pinapakalma siya ng kanyang ina dahil mangiyak-ngiyak na siya dahil sa sobrang sakit.
“Mama, ang sakit talaga,"
Napangiwi rin si M-Michael habang sinusulyapan ang mukha niya na namimilipit sa sakit. Naaawa si Michael sa kanyang kalagayan. Kung p’wede lamang akuin nito ang sakit ginawa na ni Michael.
“Honey, exhale, inhale. Look at me," pilit siya nitong pinapakalma. Kaagad naman niyang sinunod. Hindi nito alam kung effective ba ang sinabi, ito lamang ang paraan na naiisip ni Michael na ibsan ang sakit na kanyang nadarama.
Iang minuto lang nakarating na agad sila sa hospita. Sinalubong sila ng dalawang nurse na may dalang strecher bed. At maingat na inilgay siya ng kanyang asawa. Kaagad siya nitong dinala sa delivery room.
“Ipagdadasal kita anak. Nawa’y mabilis lamang lumabas ang apo ko at hindi ka niya paghihirapan.”
Hindi puwede na dalawa ang sumama sa loob ng delivery room kaya naiwan si Aling Florencia sa labas at si Michael ang sumama sa loob. Hindi sana papayag ang doktor na sumama ang lalaki sa loob but he insistes and besides wala rin namang magagawa ang mga doktor. Hindi kasi ito mapakali hangga’t hindi siya makita nasa mabuting kalagayan.
“Okay misis. Relax lang tayo. Inhale, exhale then ere!” Mahigpit ang hawak niya sa kamay ni Michael habang naglabas ito ng hangin. Pinahid nito ang luhang namilisbis sa kanyang pisngi. Kada ere niya nakikisabay rin ito sa kanya. Tinawanan ito ng mga nurse naka-assist sa doktor dahil hindi na rin maipinta ang mukha ng lalaki. Ngunit wala itong pakialam. Mas foccus ito sa kalagayan ng nilang mag-ina.
"Sige misis, kunti na lang nakikita ko na ang ulo ni baby. In one, two, three. Push!” Humigit siya ng malalim na hininga at pagkatapos buong lakas siyang umere.
Pinahid nito ang namomoong pawis sa kanyang noo. At ilang sandali pa ay narinig na nila ang malakas na iyak ng kanilang anak. . Para itong nabunutan ng tinik dahil sa wakas na karaos na rin siya.
"Congratulations Mr.and Mrs. Sandoval. Welcome to the world healthy and handsome baby boy.” Nakangiting bati ng doktor.
Hindi niya maipaliwanag ang nadarama nang marinig niya ang unang iyak ng kanilang anak. Inilagay ito sa kanyang dibdib. Nangilid na naman ang kanyanv mga luha ng masilayan niya ang bunga ng kanilang pagmamahalan.
"Thank you so much, Dra. Reyes.”
"Welcome and Congratulations, Mr. Sandoval. Napakaswerte ng iyong asawa dahil hindi pinapahirapan madali lamang nailabas ang baby boy ninyo." Matapos nitong nakikipagkamay ang doktor lumabas na ito ng delivery room. Pero naiwan ang dalawang nurse na naglilinis sa sanggol.
"Congratulations, honey. I admire you for being so brave. Nailabas mo ng maayos ang baby natin." Matamis na ngiti ang binigay nito sa kanya at kaagad na sinakop ang mga labi niya.” l
"Thanks you rin, M-Michael , dahil hindi mo ako iniwan,” madamdamin niyang tugon.
"Oy, ang sweet naman nila. Baka maka dalawa na kayo ka agad n 'yan?" narinig nilang bulong sa dalawang nurse. Lihim pa itong napahagikgik. Ngumisi lamang sila at hindi na sinagot ang panunukso sa mga nurse.
"Heto na ang napaka-cute at guwapong baby ninyo Mr. Sandoval,” wika ng isang nurse at binigay na sa kanya ang kanilang anak. Malinis na ito, wala ng bahid ng dugo.
Napaluha silang pareho na pinagmasdan nila ang bunga ng kanilang pagmamahalan. Sa kabila ng hirap na pimagdaanan nilang mag-asawa. Napapalitan ng kakaibang saya lalo na at matatawag na silang pamilya dahil sa kanilang sanggol.
"Ang guwapo ng baby natin, Michael. Hello baby, mama and papa love's you.” Nakangiti niyang wika. Tila may isip na ito dahil bahagya itong ngumiti sa kanila. Nakuha niya ang hugis ng mga mata at labi And the rest namana na nito sa kanya.
Pinahid nito ang luha sa mga mata at hinawakan nito ang cute at maliit na mga kamay.
"Our little angel, honey ko
I love you so much hon and baby." Natataranta silang dalawa dahil humikab ito at pagkatapos pumalahaw ng iyak.
Hindi nila alam kung paano magpapatahan ng bata.
“Ma'am, kailangan mo ng padedehin si baby.” Inalayan siya ng nurse na ilabas ang isa nitong dede. Mabilis namang hinablot ni Michael ang lampin at binuklat ko ito dahil may lalaking nurse silang kasama. Mahirap baka may makakitang iba sa pag-aari nito.
Nasa ganito silang nang bumukas ang pinto at pumasok sina Donya Clemete at Aling Florencia.
"Na saan na ang apo namin? Si Angelie kumusta na?" sunod-sunod na tanong ni Aling Florencia.
“Ayos lamang po kami, mama."
Binigyang daan nito a g dalawa nilang ina para makalapit sa kanya at anak niya.
“Salamat, Michael at hindi mo pinabayaan ang anak namin.”
“Mahal ko, ang anak ninyo. Kaya nararapat lang na alagaan ko ng mabuti ang aking asawa.”
"Mare, look! Ang guwapo ng apo natin. Manang-mana sa ’yo, Son,” masayang wika ni Donya Clemente pagkatapos buong ingat kinarga ang bagong silang nilang anak. Napakasaya nang kanyang silid dahil labis na pagkatuwa ni Michael at kanilang mga magulang napinagpasa-pasahan. Hanggang sa hindi niya namalayan na tuluyan na pala siyang nakatulog dahil sa sobrang pagod.
Napangiti na lamang din si Michael seeing his family happy and completed. Nagtatawanan ang sina Donya Clemente at Aling Florencia.
"Psst...huwag kayong maingay nagpahinga si Angelie,” saway nito.
"Congratulation, son. I know you're going to be a good father and husband. I’m sure your father will proud of you.”
"Thank you, Mom.” Niyakap niya ito ng mahigpit.
"Hey, son. Bakit ba ganyan ang hitsura mo mas mukha ka pang nanganak kaysa kay Lindsay. At ano ’yang suot mo? Bakit na ka boxer short at naka sando ka lang?" kumento sa kanya ni Donya Clemente.
Hindi na pala ito nakapagbihis bago pumunta r sa hospital dahil sa sobrang taranta niya. Kaya pala sa asawa niya nakatuon ang mata ng mga kababaihan kanina bakat na bakat pala ang alaga kanyang malaking alaga.
- Writer
