İNTİKAM ATEŞİ

HASTALIĞIM

EDA

Her zaman ki gibi kanepeye geçip yattım o da yatağa uzandı bugün çocukları gördüğümde şaşırmıştım bir fırsat bulup ondan sakladığım telefonumla yurdun müdürünü arayıp tembih etmiştim. Benim hakkımda bir şeyler öğrenmek için rahat durmayacaktır başka Baran vardı karşımda koruyucu aile olarak çocuklara karşı oldukça iyi adama dönüşmüştü. Asılda belki iyidir sadece bu olaydan dolayı bana karşı intikam diye bağırıyordu onun hakkında hiç kötü bilgi yoktu suç işlememiş sabıka kaydı ya da herhangi bir olayla adı geçmemiş birisi aslında birbirimize karşı hep tırnaklarımızı geçiyorduk. Benimle baş edemeyeceğini bildiği halde pes etmiyor ama ailesini de benim için karşısına alıyordu bunu yapmasından hiç hoşlanmıyordum ne kadar beni burada tutsak etmek istese bile bu doğru değil. Onun da aklında soru işaretleri ile olduğunu biliyorum. Düşüncelerle boğuştuğu kesindi uyumadığı anlıyorum o düşüne dursun bakalım ben uykuya geçmek için hazırlanıyorum.

...............

Kasıklarımdaki ağırı ile uykumdan uyandım bunun anlamını biliyordum doğruca banyoya girdim işimi hallederek banyodan çıktım resmen ağrıdan bayılacaktım kapının hemen yandaki dolaba yaslandım ağrılarım şiddetlendiği için yürüyemez hale geliyorum elimle sıkıca destek aldım. Dolaba bedeni mi yaslandım biranda önüme gölge düştü o yanıma gelmiş kıvranışımı anlam veremez halde

" ne oldu neden böyle duruyorsun?"

Can acısı ile

" hastaneye gitmem gerek "

"yediğin bir şey mi dokundu? "

“ Off benim acilen ağrı kesici ve serum almam gerek"

anlamsız bakıyordu yürümeye çalışsam bile ayaklarım bir adım gitmiyor sendelerken beni kucağına aldı yatağa yatırdığında telefonu eline alıp eve doktor çağırdı. Ağrıdan iki büklüm oldum kıvanırken sorular sorup duruyor ama ona cevap verecek durumda değildim bir süre sonra telefonu çalınca doktorun geldiğini söyledi. Doktor odaya geldiğinde serumu taktı sonra da doktor muayene etmek istedi. Onunla göz göze geldiğimde dışarı çıkmasını istediğimi anladı. Odadan çıktı sırada rengli olduğumu söyledim ağrı kesici yapınca odadan çıktı. Kapının dibinde bekliyordu doktora rahatsızlığımın ne olduğunu sordu

" Baran bey eşiniz her kadın gibi rengli döneminde ama aslında uzmana görünse iyi olur bu ağrıları normal değil iyi akşamlar"

Diyerek gitti neden her şeyi söyledi ki? bu durumumdan herkes haberdardı ağrılarım başlayınca kim olursa olsun yanımda ya hastaneye götürüyorlardı yada serumla yanıma geliyorlardı bu durumdan nefret ediyorum. Doktoru göndermiş olmalı odaya geri döndü ne yapacağı bilemez utanmış gibi bense ağrıdan kıvranıyordum yanıma yaklaştı

" istediğin olursa?"

Acıyla

" her şeyi öğrenmek zorunda mısın?"

Lafı tıkmaktan geri kalmadım

"nereden bilebilirim yediğin dokundu sandım sana iyilik yapanda kabahat"

biraz kızgınlık vardı sesinde

" bu ağrıların normal değilmiş uzmana görünsen iyi olur sonra başıma iş açma"

yine de endişeli sesi

" hadi ya gerçekten mi? bilmiyordum "

zaten her zaman saçma sapan testlerden geçiyorum

" telefonun lazım"

dediğimde neden dercesine bana bakıyordu

"doktorumu aramam gerek"

cebinden telefonu çıkartıp bana uzattı en azından numara aklımdaydı

" ben Eda"

dememle kulağımdan uzağa tuttum

" bana bak zaten ağrıdan kıvranıyorum sus yarın sabah yanındayım"

suratına telefonu kapattım ona geri uzattığımda elimden aldı kanepe geçip oturdu ağrılarım biraz hafifleyince uyuya kalmıştım. Bir ara uyandım banyoya gidecektim kolumdan serumu çıkardım oda ya baktığım yoktu onu umursayacak halde değildim işimi halledip geri yatağa yattım sabah olmak üzereydi neredeyse geri uykuya geçtim

...............

Sabah kalktığımda kanepede oturuyordu uyanmamı bekler gibi hali var yataktan kalktım uyumamış ve bir şey olmuş gibi duruyordu iyi misin? dediğinde sesinde sanki üzgündü onu onaylayıp üzerimi giyinmek için giyinme odasına geçtim çıktığımda ayaklandı

" hazırsan hastaneye gidiyoruz"

ona öylece baktım

" ben kendim gidebilirim gerek yok"

Desem de umursamadı cevap bile vermeden bileğimden tutup arabaya ilerledik bu sefer daha sakindi peşinden sürüklemesi arabaya geçince nereye hangi hastane sormasının ardından hastaneye doğru yol aldık oldukça sessizdi yoksa bana acıdımı.

BARAN

Dün gece onu sancılar içinde görmek içimde ağrıya sebep olmuştu doktoruyla konuştuktan sonra uykuya daldı aradığı numaranın kime ait olduğunu kısa zamanda öğrenmiştim hemen onu bulup yanına gittim bu kadar ağrıların sebebi neydi öğrenmek istiyordum. Eda bunu asla söylemezdi farkındaydım o yüzden o doktorla konuşmam gerek ve onunla konuşması sanki doktoru olmaktan başka arkadaşı gibi belki onun kim olduğunu bulabilirdim. Doktorla konuşmak için yanında gittiğimde tam da tahmin ettiğim gibi arkadaşı gerçekleri söylememek için direniyor biraz sıkıştırınca

" Eda'nın neyi var neden bu hale geliyor? bilmek istiyorum"

onun gibi inatçı kadın olmasa yere yapıştıracaktım nerdeyse sonunda söylemek zorunda kaldı

"geçen sene önce yaralandı ve yumurtalıklarının birini kaybetti diğer yumurtalığı zarar görmüştü onu da iyileştirmek için çaba harcıyoruz iki yumurtalıkların görevini tek biri üstlenince sancıları bu yüzden fazla analdın mı?"

ne diyeceğimi bilemiyorum

“ neden yaralandı? “

“ bunun cevabını ona sorsan iyi edersin benden sana başka cevap yok yeterince beni alı koydun şimdi polis çağırmadan defol git “

" sabrımı zorlama sorularıma cevap ver “

“ hadi ya bu yaptığını öğrendiğinde ne olacak sen onu düşün “

“ ya sabır tamam madem cevap vermiyorsun peki bu ağrıların geçmesi için çaresi yok mu?"

bana çok zekisin dercesine bakıyordu

" var ama Eda bunu kabul etmiyor"

neden dercesine ona baktım

" o tek yumurtalığını almam gerek ama alırsam anne olma ihtimali olmayacak bu yüzden o acılara mı katlanıyor “

anne olma isteği bana ne oldu dercesine bakıyordu

" bana bak öğrendin işte şimdi çık git senin yüzünden hastalarıma bakamadım ve bu yaptığını öğrendiğinde sana ne yapar kestiremiyorum beni resmen tehdit ettin"

ona göz dağı versem bile Eda gibi olduğu ama bir taraftan da çekindiğini anlayabiliyordum onun yanından ayrıldım.

.................

Eda ile hastaneye gelmiştik içeri istemese bile birlikte girdik ona kaşla göz arasında gece olanları anlatmış hastaneden çıktığımızda yüzündeki kızgınlığı belli oluyor

"derdin ne senin? Her şeyi öğrendin de ne oldu? söylesene"

ona cevap verecekken

"Baran hayatıma zorla girdiğin yetmedi bir de hayatıma burnunu sokma anladın mı?"

kolundan tuttum

" sana soracak değilim ne olursa olsun sana soyadımı verdim ne olduğunu bilmeye hayatına burnumu sokmaya hakkım var"

Bir hışımla kolunu çekti

" ben mi dedim sana soyadını ver? hayatımın içine et diye uzak dur benden hayatımdan uzak dur "

arabaya bindi sertçe kapıyı ardından kapattı tek kelime etmeden eve dönerken sessiz ama sinirli bir taraftan neden bu kadar onu önemsiyordum ki? canım yanıyordu. Onun bu istediğini kendi ellerimle aldım ona bu istediğini vereceğimi söylesem asla kabul etmez. Benim yüzümden ömrünün sonuna kadar anne olamayacak bu hikaye babasının yüzünden başladı bende son nokta koymak isterken kendi hayatımı ve onun hayatını alt üst ettim…