Miss me yet 06 โดนยา

1602 Words
"จะเล่นแบบนี้ใช่ไหมหมอก?!" เขาถามฉัน "เล่นอะไรไม่ทราบ ใครเขาเล่นอะไรกับนายกันฉันแค่พูดความจริงเท่านั้นแหละทำไมเหรอรับไม่ได้เหรอ?" ฉันเอียงถามเขา "ก็ไม่ได้อะไรหรอกถ้าเด็กนั่นไม่ใช่ลูกของฉันก็ดีเพราะว่าฉันจะได้ไม่ต้องรับผิดชอบ!!" เหอะ!! ถ้าฉันต้องการความรับผิดจากเขาฉันคงบอกไปตั้งแต่เมื่อ 4 ปีก่อนไม่หนีหรอก "ไม่ต้องมรับผิดชอบหรอกเพราะไอร่าไม่ใช่ลูกนาย ถอยไปวันนี้ฉันมามีความสุขไม่ได้อยากมีความทุกข์!!" พรึ่บ! ฉันผลักเขาให้กระเด็นออกไปและเดินออกมา จะรับผิดชอบเหอะ!! เขาไม่ได้รักฉันสักหน่อยต่อให้ฉันบอกกับเขาไปก็ไม่ว่ารู้จะได้รับคำตอบแบบไหนจะรับผิดชอบจริง ๆ อย่างที่ว่าหรือว่าจะไล่ไปทำอย่างอื่น ตอนนั้นฉันไม่กล้าบอกเขาก็เพราะว่ากลัวคำตอบที่จะได้รับนี่แหละเพราะงั้นฉันเลยเลือกที่จะไม่บอกแล้วรับผิดชอบทุกอย่างเองดีกว่า "ไปไหนมาาาาาา~~" ฉันกลับมาที่โต๊ะพบว่าโบอากำลังเมาได้ที่เลยละ "ห้องน้ำไงงงง!!" ฉันตะโกนเพราะตอนนี้เสียงเพลงดังขึ้นเรื่อย ๆ เพราะว่าเริ่มดึกแล้ว "ไปนานจังงง!!" "คนเยอะ!!!" คอจะแตกไหมเนี่ยฉัน ฉันนั่งลงและดื่มต่อน้องเป็นหนึ่งตอนนี้กำลังไปบริการโต๊ะอื่นอยู่ "ว่าจะไปสักหน่อยยย~~ ไม่ไปแล้วววว~~ เยี่ยวตรงนี้เลยแล้วกันนน~~" "เฮ้ยยย!!โบอาไม่ได้!!" ฉันกับเพลงรีบช่วยกันห้ามทันทีเพราะมันกำลังถกกระโปรงขึ้นมาแล้ว ยัยเพื่อนเอ๊ย!!จะทำอะไรเนี่ย?! ถ้าคว้าไม่ทันได้ฉี่ตรงนี้แน่นอน "ฉันพามันกลับก่อนนะหมอกท่าทางมันจะไม่ไหวแล้ววะ!" เพลงพูดกับฉัน "เออ ๆ กลับเลยแล้วขับรถดี ๆ ละให้มันเยี่ยวมันทำอะไรให้เรียบร้อยก่อนละเดี๋ยวมันเยี่ยมใส่รถแก" ฉันกับเพลงเพราะเวลาโบอาเมาสามารถทำอะไรที่ไม่คาดคิดได้เสมอเลย "โอเค ๆ แกก็กลับดี ๆ นะแล้วเจอกันใหม่" "อืม" ฉันโบกมือลาก่อนจะมองเพลงประคองโบอาออกไป ส่วนฉันก็ยังคงนั่งอยู่และดื่มเรื่อย ๆ มองผู้คนที่กำลังเต้นไปตามเสียงเพลง "พี่โบอากับพี่เพลงไปไหนแล้วละครับ?" ฉันกำลังนั่งเหม่อเป็นหนึ่งก็เข้ามาถาม "กลับไปแล้วโบอาเมาหนักมาก" ฉันบอกก่อนจะรินเหล้าให้เขาด้วย "ขอบคุณครับแต่หน้าที่นี้เป็นหน้าที่ของผมน้าาา~~ พี่หมอกอย่าแย่งสิถ้าเพื่อน ๆ กลับไปแล้วเดี๋ยวคืนนี้ผมอยู่เป็นเพื่อนเอง" เป็นรินเหล้าให้ฉัน "ได้สิเดี๋ยวให้ดริ๊งเยอะ ๆ เลย" "สำหรับพี่หมอกผมทำด้วยความเต็มใจครับไม่ต้องให้ดริ๊งก็ได้^^" เพราะแบบนี้พ่อยกแม่ยกเลยเยอะสินะคนที่ทำงานแบบนี้เอาจริงฉันว่ามันมีเสน่ห์และเก่งมากเลย นอกจากหล่อแล้วต้องรู้จักพูด รู้จักเอาใจ และชอบดูแลยิ่งเป็นแบบนั้นยิ่งมีคนต้องการ "หึ" ฉันยิ้มมุมปากก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่ม "อยากได้อะไรก็บอกผมได้นะครับ เดี๋ยวผมเอาให้" "ได้สิ" "แต่เดี๋ยวอีกสักพักผมต้องขึ้นโชว์ตัวแล้วและดีเจจะประกาศว่าใครได้ดริ๊งยกที่สุด ตอนนี้ผมยังไม่รู้เลยตัวเองได้เท่าไหร่คงจะน้อยน่าดูเพราะว่าลูกค้าสนใจแต่พี่กล้าเบอร์หนึ่ง" พูดแล้วทำหน้าเศร้ามันเป็นกลยุทธ์ละสิ "เดี๋ยวฉันให้...แต่ไม่รู้ว่าจะเท่าไหร่พี่กล้าอะไรที่นายว่าหรือเปล่านะ" ฉันบอกและยกมือเรียกพนักงานเสริฟ์ "ครับคุณลูกค้า" "ฉันจะซื้อดริ๊งให้เป็นหนึ่งหน่อย" "เท่าไหร่ครับ?" พนักงานถามส่วนเป็นหนึ่งก็มองหน้าของฉันลุ้น ๆ ว่าจะได้เท่าไหร่ "%#%^" ฉันกระซิบที่ข้างหูของพนักงานไม่ได้เขาได้ยิน "ได้ครับ" "อะไรกันผมฟังด้วยไม่ได้เหรอครับ?" เขาทำหน้าตาอ้อน ๆ "ก็ลุ้นเอาแล้วกันตอนดีเจประกาศ" "ก็ได้ครับแต่ไม่ว่าได้เท่าไหร่แค่พี่หมอกให้ผมก็ดีใจแล้วครับ ^^" เขายิ้มให้ฉันเป็นรอยยิ้มที่...ถ้าใครใจไม่แข็งพอคงหมดตัวแน่นอน "อืม" "งั้นผมขอตัวก่อนนะครับจะได้เวลาขึ้นโชว์ตัวแล้ว ขอบคุณมาก ๆ นะครับวันนี้เป็นวันที่ผมทำงานมีความสุขที่สุดเลยครับ^-^" "อ่อ งั้นก็ดีแล้วละและก็ตั้งใจทำงานต่อไปแล้วกันเดี๋ยวอีกสักพักฉันก็กลับแล้วละ" "อ้าวว~แล้วขับรถไหวไหมครับให้ผมไปส่งไหม?" "ฉันไม่ได้เมาและไม่ได้ดื่มเยอะอะไรนายไปได้แล้วละเดี๋ยวจะช้าเอา" "ครับ..." เขามองหน้าของฉันก่อนจะเดินจากไป "ดีฮ่ะ!!ทุกท่านเดี๋ยวกระผมต้องขอขั้นเวลาความสนุกสักหน่อยเพื่อประกาศหนุ่มโฮสสุดฮอตของค่ำคืนนี้ใครจะได้เป็นที่ 1 และลูกค้าท่านใดเป็นคนซื้อดริ๊งนั้นนะไปชมประกาศกันนนนนน~~~" วู้วววววววว!!! กรี๊ดดดดดดดดดดด!!! "เริ่มจากอันดับสาม...ได้แก่น้องเบอร์สามมมมม!! น้องฮอนได้ไป 30 ดริ๊งงงงง" วู้วววววววว!!! กรี๊ดดดดดดดดดดด!!! "อันดับสอง...ได้แก่เบอร์หนึ่งน้องกล้าาาา!!รับไป 100 ดริ๊งงงงงง!!!!!!" โอ้โห้~~ เยอะนะนั่นแต่ว่าถ้าแค่นั้นเป็นหนึ่งได้เยอะกว่าอีก วู้วววววววว!!! กรี๊ดดดดดดดดดดด!!! เมื่อรู้ว่าที่สองได้เท่าไหร่ฉันก็เตรียมตัวจะลุกจากเก้าอี้ทันทีเพราะรู้ว่าที่ 1 เป็นใคร... "อันดับหนึ่งตลอดกาล...ได้แก่เป็นหนึ่ง 250 ดริ๊งงงง!!!" กึก! ฉันชะงักไปนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ตกใจอะไรมากหรอกฉันก็ไม่คิดว่าจะมีคนให้เขาเยอะขนาดนั้นฉันให้เป็นหนึ่งไปแค่ 100 ดริ๊ง ส่วนโบอาให้ก่อนแล้ว 10 ดริ๊งนั่นเหมือนความว่ามีคนให้เยอะกว่า "และคนที่ให้ดริ๊งเด็กในร้านมากที่สุดก็คือคุณไอหมอกจากโต๊ะสิบนั่นเองงงงงง!!!" และสปอร์ตไลน์ก็ฉายมาทางฉัน ฉันก็แค่ยิ้มและยกมือนิดหน่อยก่อนจะเช็กบิลแล้วเดินออกมา ลานจอดรถ ปึก!! "อะไรกันเนี่ย @_@" ฉันเดินมาถึงรถฉันก็ทิ้งตัวพิงรถด้วยความเมาตอนแรกก็คิดว่าไม่ได้เมานะแต่ตอนนี้ทำไมมันมึนหัวแบบนี้นะแถมยังรู้สึกร้อน ๆ อีกต่างหาก ฉันพยายามจะหากุญแจในกระเป๋าแต่ว่ามันก็หยิบยากซะเหลือเกิน อยากจะบ้าทำไมอยู่ ๆ ถึงได้เมาได้ละเนี่ย หมับ! ฉันโซเซไปมากำลังจะล้มแต่ก็คนมาประคองไว้ได้ทัน "เป็นอะไรไหมครับพี่หมอก?" ฉันหันไปมองก็พบว่าเป็นเป็นหนึ่งนั่นเองเขาเข้ามารับฉันไหวเหรอแล้วทำไมฉันต้องรู้สึกแปลก ๆ ด้วยเนี่ยและเพราะความรู้สึกแปลก ๆ เลยทำให้ฉันต้องรีบผลักเขาออกไป พรึ่บ!! "อะออกไป!" ฉันผลักเขาออกไปเพราะเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัยเท่าไหร่ "เป็นอะไรหรือเปล่าครับให้ผมช่วยไหมพี่หมอกผมเป็นห่วงพี่นะครับ" เขาพยายามจะเข้ามาจับตัวของฉันแต่ฉันก็พยายามถอยหลังหนี ตลอดที่ฉันนั่งดื่มนั่งมีเพียงเขาที่แปลกหน้าเข้ามาดื่มแค่นี้ไม่น่าทำให้ฉันเมาหรอกได้ทำไมวันนี้มันเมาละ และนอกจากความเมาแล้วฉันยังรู้สึกบางอย่างแปลก ๆ อีก "ไม่ได้เป็นอะไรแค่หากุญแจรถไม่เจอน่ะนายจะไปไหนก็ไปเถอะ" ฉันบอกกับเขาและเดินไปฝั่งคนขับ "แต่ลักษณะท่าทางของพี่มันไม่ได้บ่งบอกอย่างนั้นนะครับ" "ก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรไงพูดไม่รู้เรื่องเหรอ?!" ฉันเริ่มหงุดหงิด "ขอโทษนะครับที่ทำให้พี่ไม่สบายใจแต่ผมแค่อยากจะช่วยพี่เท่านั้นเองถ้าเป็นไปได้ก็อยากขับรถไปส่ง ผมเป็นห่วงนะครับถ้าพี่กลับเองในสภาพแบบนี้" "นายจะมาเป็นห่วงอะไรฉันไม่ทราบฮะ?" "...." "พึ่งจะเจอกันวันนี้แท้ ๆ มาบอกว่าเป็นห่วงคิดว่าฉันโง่หรือไงอย่าคิดว่าการที่ฉันให้ดริ๊งนายจะทำให้คิดว่าฉันโง่นะ ฉันแค่ให้ค่าชงเหล้าเท่านั้นแหละ จะไปไหนก็ไปฉันไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือ" หมับ! ฉันขึ้นรถกำลังจะปิดประตูแต่เป็นหนึ่งไม่ยอมให้ไปง่ายเขาจับประตูรถของฉันเอา "เชื่อผมเถอะว่าพี่ไปไหนเองไม่ได้หรอก..." "ทำไม?" ฉันถามอย่างสงสัย "เพราะพี่จะร้อนลุ่มจนไม่สามารถขับรถต่อไปได้ ร่างกายพี่จะต้องการบางอย่างเพราะงั้นคนที่สามารถช่วยพี่นั่นก็คือผมเองครับพี่หมอกคนสวย^^" "เหอะ!! นายวางยาฉันเหรอ?" ฉันถามออกไปตรง ๆ "ครับ" "อืม...อยากได้ฉันขนาดนั้นเลยสินะ" "พี่น่าสนใจดีครับ" "ขอโทษด้วยนะแต่ฉันไม่สนใจนายและต่อให้ฉันจะอยากเซ็กส์มาก ๆ ก็ไม่มีทางทำกับนายหรอก!!" ปึก! ฉันผลักเขาให้กระเด็นออกไป "เหอะ!! ผมพูดดี ๆ แล้วพี่ไม่เข้าใจเหรอ?" หมับ!! เขาเข้ามากระชากแขนของฉันออกจากรถ "ไม่ไปปล่อยนะ!!!ปล่อย!!!!" "เฮ้ย!! ทำเหี้ยอะไรกันวะ?!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD