Miss me yet คิดถึงฉันรึยัง :)

Miss me yet 06 โดนยา

"จะเล่นแบบนี้ใช่ไหมหมอก?!" เขาถามฉัน

"เล่นอะไรไม่ทราบ ใครเขาเล่นอะไรกับนายกันฉันแค่พูดความจริงเท่านั้นแหละทำไมเหรอรับไม่ได้เหรอ?" ฉันเอียงถามเขา

"ก็ไม่ได้อะไรหรอกถ้าเด็กนั่นไม่ใช่ลูกของฉันก็ดีเพราะว่าฉันจะได้ไม่ต้องรับผิดชอบ!!" เหอะ!! ถ้าฉันต้องการความรับผิดจากเขาฉันคงบอกไปตั้งแต่เมื่อ 4 ปีก่อนไม่หนีหรอก

"ไม่ต้องมรับผิดชอบหรอกเพราะไอร่าไม่ใช่ลูกนาย ถอยไปวันนี้ฉันมามีความสุขไม่ได้อยากมีความทุกข์!!" พรึ่บ! ฉันผลักเขาให้กระเด็นออกไปและเดินออกมา จะรับผิดชอบเหอะ!! เขาไม่ได้รักฉันสักหน่อยต่อให้ฉันบอกกับเขาไปก็ไม่ว่ารู้จะได้รับคำตอบแบบไหนจะรับผิดชอบจริง ๆ อย่างที่ว่าหรือว่าจะไล่ไปทำอย่างอื่น ตอนนั้นฉันไม่กล้าบอกเขาก็เพราะว่ากลัวคำตอบที่จะได้รับนี่แหละเพราะงั้นฉันเลยเลือกที่จะไม่บอกแล้วรับผิดชอบทุกอย่างเองดีกว่า

"ไปไหนมาาาาาา~~" ฉันกลับมาที่โต๊ะพบว่าโบอากำลังเมาได้ที่เลยละ

"ห้องน้ำไงงงง!!" ฉันตะโกนเพราะตอนนี้เสียงเพลงดังขึ้นเรื่อย ๆ เพราะว่าเริ่มดึกแล้ว

"ไปนานจังงง!!"

"คนเยอะ!!!" คอจะแตกไหมเนี่ยฉัน ฉันนั่งลงและดื่มต่อน้องเป็นหนึ่งตอนนี้กำลังไปบริการโต๊ะอื่นอยู่

"ว่าจะไปสักหน่อยยย~~ ไม่ไปแล้วววว~~ เยี่ยวตรงนี้เลยแล้วกันนน~~"

"เฮ้ยยย!!โบอาไม่ได้!!" ฉันกับเพลงรีบช่วยกันห้ามทันทีเพราะมันกำลังถกกระโปรงขึ้นมาแล้ว ยัยเพื่อนเอ๊ย!!จะทำอะไรเนี่ย?! ถ้าคว้าไม่ทันได้ฉี่ตรงนี้แน่นอน

"ฉันพามันกลับก่อนนะหมอกท่าทางมันจะไม่ไหวแล้ววะ!" เพลงพูดกับฉัน

"เออ ๆ กลับเลยแล้วขับรถดี ๆ ละให้มันเยี่ยวมันทำอะไรให้เรียบร้อยก่อนละเดี๋ยวมันเยี่ยมใส่รถแก" ฉันกับเพลงเพราะเวลาโบอาเมาสามารถทำอะไรที่ไม่คาดคิดได้เสมอเลย

"โอเค ๆ แกก็กลับดี ๆ นะแล้วเจอกันใหม่"

"อืม" ฉันโบกมือลาก่อนจะมองเพลงประคองโบอาออกไป ส่วนฉันก็ยังคงนั่งอยู่และดื่มเรื่อย ๆ มองผู้คนที่กำลังเต้นไปตามเสียงเพลง

"พี่โบอากับพี่เพลงไปไหนแล้วละครับ?" ฉันกำลังนั่งเหม่อเป็นหนึ่งก็เข้ามาถาม

"กลับไปแล้วโบอาเมาหนักมาก" ฉันบอกก่อนจะรินเหล้าให้เขาด้วย

"ขอบคุณครับแต่หน้าที่นี้เป็นหน้าที่ของผมน้าาา~~ พี่หมอกอย่าแย่งสิถ้าเพื่อน ๆ กลับไปแล้วเดี๋ยวคืนนี้ผมอยู่เป็นเพื่อนเอง" เป็นรินเหล้าให้ฉัน

"ได้สิเดี๋ยวให้ดริ๊งเยอะ ๆ เลย"

"สำหรับพี่หมอกผมทำด้วยความเต็มใจครับไม่ต้องให้ดริ๊งก็ได้^^" เพราะแบบนี้พ่อยกแม่ยกเลยเยอะสินะคนที่ทำงานแบบนี้เอาจริงฉันว่ามันมีเสน่ห์และเก่งมากเลย นอกจากหล่อแล้วต้องรู้จักพูด รู้จักเอาใจ และชอบดูแลยิ่งเป็นแบบนั้นยิ่งมีคนต้องการ

"หึ" ฉันยิ้มมุมปากก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่ม

"อยากได้อะไรก็บอกผมได้นะครับ เดี๋ยวผมเอาให้"

"ได้สิ"

"แต่เดี๋ยวอีกสักพักผมต้องขึ้นโชว์ตัวแล้วและดีเจจะประกาศว่าใครได้ดริ๊งยกที่สุด ตอนนี้ผมยังไม่รู้เลยตัวเองได้เท่าไหร่คงจะน้อยน่าดูเพราะว่าลูกค้าสนใจแต่พี่กล้าเบอร์หนึ่ง" พูดแล้วทำหน้าเศร้ามันเป็นกลยุทธ์ละสิ

"เดี๋ยวฉันให้...แต่ไม่รู้ว่าจะเท่าไหร่พี่กล้าอะไรที่นายว่าหรือเปล่านะ" ฉันบอกและยกมือเรียกพนักงานเสริฟ์

"ครับคุณลูกค้า"

"ฉันจะซื้อดริ๊งให้เป็นหนึ่งหน่อย"

"เท่าไหร่ครับ?" พนักงานถามส่วนเป็นหนึ่งก็มองหน้าของฉันลุ้น ๆ ว่าจะได้เท่าไหร่

"%#%^" ฉันกระซิบที่ข้างหูของพนักงานไม่ได้เขาได้ยิน

"ได้ครับ"

"อะไรกันผมฟังด้วยไม่ได้เหรอครับ?" เขาทำหน้าตาอ้อน ๆ

"ก็ลุ้นเอาแล้วกันตอนดีเจประกาศ"

"ก็ได้ครับแต่ไม่ว่าได้เท่าไหร่แค่พี่หมอกให้ผมก็ดีใจแล้วครับ ^^" เขายิ้มให้ฉันเป็นรอยยิ้มที่...ถ้าใครใจไม่แข็งพอคงหมดตัวแน่นอน

"อืม"

"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับจะได้เวลาขึ้นโชว์ตัวแล้ว ขอบคุณมาก ๆ นะครับวันนี้เป็นวันที่ผมทำงานมีความสุขที่สุดเลยครับ^-^"

"อ่อ งั้นก็ดีแล้วละและก็ตั้งใจทำงานต่อไปแล้วกันเดี๋ยวอีกสักพักฉันก็กลับแล้วละ"

"อ้าวว~แล้วขับรถไหวไหมครับให้ผมไปส่งไหม?"

"ฉันไม่ได้เมาและไม่ได้ดื่มเยอะอะไรนายไปได้แล้วละเดี๋ยวจะช้าเอา"

"ครับ..." เขามองหน้าของฉันก่อนจะเดินจากไป

"ดีฮ่ะ!!ทุกท่านเดี๋ยวกระผมต้องขอขั้นเวลาความสนุกสักหน่อยเพื่อประกาศหนุ่มโฮสสุดฮอตของค่ำคืนนี้ใครจะได้เป็นที่ 1 และลูกค้าท่านใดเป็นคนซื้อดริ๊งนั้นนะไปชมประกาศกันนนนนน~~~"

วู้วววววววว!!!

กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!

"เริ่มจากอันดับสาม...ได้แก่น้องเบอร์สามมมมม!! น้องฮอนได้ไป 30 ดริ๊งงงงง"

วู้วววววววว!!!

กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!

"อันดับสอง...ได้แก่เบอร์หนึ่งน้องกล้าาาา!!รับไป 100 ดริ๊งงงงงง!!!!!!" โอ้โห้~~ เยอะนะนั่นแต่ว่าถ้าแค่นั้นเป็นหนึ่งได้เยอะกว่าอีก

วู้วววววววว!!!

กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!

เมื่อรู้ว่าที่สองได้เท่าไหร่ฉันก็เตรียมตัวจะลุกจากเก้าอี้ทันทีเพราะรู้ว่าที่ 1 เป็นใคร...

"อันดับหนึ่งตลอดกาล...ได้แก่เป็นหนึ่ง 250 ดริ๊งงงง!!!" กึก! ฉันชะงักไปนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ตกใจอะไรมากหรอกฉันก็ไม่คิดว่าจะมีคนให้เขาเยอะขนาดนั้นฉันให้เป็นหนึ่งไปแค่ 100 ดริ๊ง ส่วนโบอาให้ก่อนแล้ว 10 ดริ๊งนั่นเหมือนความว่ามีคนให้เยอะกว่า

"และคนที่ให้ดริ๊งเด็กในร้านมากที่สุดก็คือคุณไอหมอกจากโต๊ะสิบนั่นเองงงงงง!!!" และสปอร์ตไลน์ก็ฉายมาทางฉัน ฉันก็แค่ยิ้มและยกมือนิดหน่อยก่อนจะเช็กบิลแล้วเดินออกมา

ลานจอดรถ

ปึก!!

"อะไรกันเนี่ย @_@" ฉันเดินมาถึงรถฉันก็ทิ้งตัวพิงรถด้วยความเมาตอนแรกก็คิดว่าไม่ได้เมานะแต่ตอนนี้ทำไมมันมึนหัวแบบนี้นะแถมยังรู้สึกร้อน ๆ อีกต่างหาก ฉันพยายามจะหากุญแจในกระเป๋าแต่ว่ามันก็หยิบยากซะเหลือเกิน อยากจะบ้าทำไมอยู่ ๆ ถึงได้เมาได้ละเนี่ย

หมับ! ฉันโซเซไปมากำลังจะล้มแต่ก็คนมาประคองไว้ได้ทัน

"เป็นอะไรไหมครับพี่หมอก?" ฉันหันไปมองก็พบว่าเป็นเป็นหนึ่งนั่นเองเขาเข้ามารับฉันไหวเหรอแล้วทำไมฉันต้องรู้สึกแปลก ๆ ด้วยเนี่ยและเพราะความรู้สึกแปลก ๆ เลยทำให้ฉันต้องรีบผลักเขาออกไป

พรึ่บ!!

"อะออกไป!" ฉันผลักเขาออกไปเพราะเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัยเท่าไหร่

"เป็นอะไรหรือเปล่าครับให้ผมช่วยไหมพี่หมอกผมเป็นห่วงพี่นะครับ" เขาพยายามจะเข้ามาจับตัวของฉันแต่ฉันก็พยายามถอยหลังหนี ตลอดที่ฉันนั่งดื่มนั่งมีเพียงเขาที่แปลกหน้าเข้ามาดื่มแค่นี้ไม่น่าทำให้ฉันเมาหรอกได้ทำไมวันนี้มันเมาละ และนอกจากความเมาแล้วฉันยังรู้สึกบางอย่างแปลก ๆ อีก

"ไม่ได้เป็นอะไรแค่หากุญแจรถไม่เจอน่ะนายจะไปไหนก็ไปเถอะ" ฉันบอกกับเขาและเดินไปฝั่งคนขับ

"แต่ลักษณะท่าทางของพี่มันไม่ได้บ่งบอกอย่างนั้นนะครับ"

"ก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรไงพูดไม่รู้เรื่องเหรอ?!" ฉันเริ่มหงุดหงิด

"ขอโทษนะครับที่ทำให้พี่ไม่สบายใจแต่ผมแค่อยากจะช่วยพี่เท่านั้นเองถ้าเป็นไปได้ก็อยากขับรถไปส่ง ผมเป็นห่วงนะครับถ้าพี่กลับเองในสภาพแบบนี้"

"นายจะมาเป็นห่วงอะไรฉันไม่ทราบฮะ?"

"...."

"พึ่งจะเจอกันวันนี้แท้ ๆ มาบอกว่าเป็นห่วงคิดว่าฉันโง่หรือไงอย่าคิดว่าการที่ฉันให้ดริ๊งนายจะทำให้คิดว่าฉันโง่นะ ฉันแค่ให้ค่าชงเหล้าเท่านั้นแหละ จะไปไหนก็ไปฉันไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือ" หมับ! ฉันขึ้นรถกำลังจะปิดประตูแต่เป็นหนึ่งไม่ยอมให้ไปง่ายเขาจับประตูรถของฉันเอา

"เชื่อผมเถอะว่าพี่ไปไหนเองไม่ได้หรอก..."

"ทำไม?" ฉันถามอย่างสงสัย

"เพราะพี่จะร้อนลุ่มจนไม่สามารถขับรถต่อไปได้ ร่างกายพี่จะต้องการบางอย่างเพราะงั้นคนที่สามารถช่วยพี่นั่นก็คือผมเองครับพี่หมอกคนสวย^^"

"เหอะ!! นายวางยาฉันเหรอ?" ฉันถามออกไปตรง ๆ

"ครับ"

"อืม...อยากได้ฉันขนาดนั้นเลยสินะ"

"พี่น่าสนใจดีครับ"

"ขอโทษด้วยนะแต่ฉันไม่สนใจนายและต่อให้ฉันจะอยากเซ็กส์มาก ๆ ก็ไม่มีทางทำกับนายหรอก!!" ปึก! ฉันผลักเขาให้กระเด็นออกไป

"เหอะ!! ผมพูดดี ๆ แล้วพี่ไม่เข้าใจเหรอ?" หมับ!! เขาเข้ามากระชากแขนของฉันออกจากรถ

"ไม่ไปปล่อยนะ!!!ปล่อย!!!!"

"เฮ้ย!! ทำเหี้ยอะไรกันวะ?!"