Miss me yet คิดถึงฉันรึยัง :)

Miss me yet 07 หลอกถาม

(ลมเหนือ)

ผมมองเหตุการณ์ตรงหน้าอยู่สักพักแล้วก่อนจะทนไม่ไหวและตะโกนออกไปเพื่อหยุดการกระทำของไอ้สารเลวนั่นที่พยายามกระชากแขนของหมอก มันกล้าดียังไงมาทำแบบนั้นกับเธอวะ?!

"ยุ่งอะไรไม่ทราบครับ?" ไอ้นั่นมันหันมาถามผมด้วยสีหน้ากวนตีน ยัยนั่นตอนนี้ก็นั่งนิ่งไปแล้วผมได้ยิ่งเธอถามมันว่ามันวางยาเธอเหรอและมันก็ตอบว่าใช่

ไอ้เด็กบาร์โฮสนั่นมันกล้าวางยายัยนั่นเหรอวะตอนแรกก็ว่าจะเดินเข้ามาตั้งแต่ตอนนั้นแล้วแหละแต่อยากรู้ว่ายัยนั่นทำยังไงแต่ว่าหมอกก็คือหมอกด่ายับแม้ว่าเธอจะเปย์มันไปเยอะก็ตาม และก็จรงอย่างที่เธอว่าเธอให้มันไม่ได้แปลกว่าเธอยอมมันเธอก็แค่ให้เพราะว่าอยากให้เท่านั้นแหละ

"ก็ต้องยุ่งอะนะเพราะว่าคนที่มึงวางยาอะเมียกู!!" ปึก!! ผมวิ่งเข้าไปหามันและกระโดดถีบยอดอกของมันอย่างแรงจนกระเด็นไปกองกับพื้น

"อึก!! ไอ้สัสกล้าดียังไงมาถีบกูวะ?!" มันชี้หน้าผม ๆ เลยเดินเข้าไปเตะมือมันซ้ำอีกรอบ

ปักก!!

"อ๊ากกกกกก!!ไอ้เหี้ยยยย!!มือกู!!" มันร้องโวยวาย

"กูเหี้ยแต่ก็ไม่คิดว่าจะมีคนเหี้ยกว่ากูเหมือนกันเพราะว่ากูไม่เคยวางยาใคร?!!" ปึก!! ผมเหยียบอกของมันด้วยความโมโหสุดฤทธิ์!

"อะเอาตีนออกไป!!" ปึก!! ผมเอาออกและกระทืบซ้ำไปอีกรอบ

"ฮึกกก!!!"

"ลม..." เสียงของหมอกเรียกผมแผ่วเบา

"ยัยโง่ให้มันวางยาได้ยังไงวะ?" ผมหันไปด่าแม่งเลยเพราะแม่งทำตัวหน้าด่า มาเที่ยวแต่กลับโดนเด็กบาร์โฮสวางยาเนี่ยนะทำไมทำอะไรไม่ระวังตัวเลยวะ?!

"แล้วจะไปรู้ไหมว่ามันจะวางยาอะมันก็คิดว่าแค่มาชงเหล้า!" ยังมีจะหน้ามาเถียงอีก

"แล้วผู้หญิงแม่งมีตั้งเยอะทำไมไม่เอาวะ" หงุดหงิดยิ่งพูดยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิดที่มันสนใจไอหมอกที่ทั้งในร้านมีผู้หญิงเป็นร้อยเป็นพันคน!

"ฉันสวยมั้ง"

"เออ!! สวย!! สวยงาม!! จนงามไส้!!"

"เลิกด่าก่อนได้ไหม?!!" เธอตะคอกผม

"อะไร?"

"พะพาออกไปจากที่นี่หน่อยร้อน...ร้อนมากเลยลม....-////-" แม่งเอ๊ยยย!!!

"ไป!!ไปนั่งฝั่งนู้นเลยไป!!" หมับ! ผมดันตัวของหมอกให้ไปนั่งที่อีกฝั่งโดยผมจะเป็นคนขับรถเอง

"อื้อออ~~ ลมจะพาไปไหนเนี่ย?!" ผมกำลังขับรถของไอหมอกอยู่ ๆ คนข้าง ๆ ก็ทำเสียงแปลก ๆ และยังถามเสียงอ่อยอีกแม่งเอ๊ย!

"ไปไหนก็ได้ที่ทำให้เธอสงบลง"

"โรงแรมเหรอออออ?"

"อยากหรือไง?" ผมหันไปถามและมองว่าหมอกกำลังถอดเสื้อผ้าตัวเองแล้ว

"ร้อนนนนง่าาา~~~"

"เฮ้ย ๆ อย่าพึ่งถอดนะหมอกอย่า!!" ผมก็กำลังขับรถไงจะจับก็ไม่ได้มือเดียวก็ไม่ถนัดแถมยังเสี่ยงต่อการเกิดปอุบัติเหตุอีกมือไม้ยัยนี่ก็อย่างกับปลาหมึกพันเป็นอะไรเลยฉิบหายเอ๊ย!

"ก็มันร้อนฉันจะถอดอย่ามาห้าม!! ไม่ชอบคนออกคำสั่งปล่อยมือนะ!!" เธอพยายามแกะมือของผมที่จับชุดของเธอเอาไว้

"ไม่ปล่อย! ปล่อยเธอก็ถอดสิวะฉันยังไม่อยากเห็นอะไรที่มันอุจาดตาตอนนี้!" ผมพูดออกไป

"อื้อออ~~ ลม~~ ไม่ปล่อยจริง ๆ เหรอ~~" คาวนี้เปลี่ยนมาเป็นเสียงหวานแท้แถมยังส่งสายตาแปลก ๆ ให้ผมอีก ไอหมอก~ อย่ามาทำแบบนี้นะเว้ย! เธอเคยทำให้ผมเสียใจเพราะฉะนั้นผมจะไม่มีวันใจอ่อนเด็ดขาด! ผมจะไม่มีทางทำแบบนั้น

"ไม่ต้องมาอ้อน"

"แต่หมอกไม่ไหวแล้วนะจะใจร้ายใส่กันจริง ๆ เหรอ" เหมือนกับว่าตอนนี้สติของหมอกได้หายไปหมดแล้ว

"เออ!! ฉันก็ไม่ไหวแล้วเว้ย!"

เอี๊ยดดด!! ผมหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าโรงแรมม่านรูดที่เห็นอยู่ทันทีไม่ได้สนใจหรอกว่ามันจะเกรดอะไรแค่ตอนนี้หาที่พักก่อนแล้วกัน

ม่านรูดรู้ใจ...

"เชิญเลยครับพี่~~~~~~" พนักงานเปิดม่านให้และโบกรถ

"เท่าไหร่?"

"ค้างคืนชั่วคราวพี่?" พนักงานถามผมแต่ผมไม่ได้เลื่อนกระจกเยอะเพราะเดี๋ยวมันเห็นสภาพไอหมอกน่ะสิตอนนี้แทบไม่เหลืออะไรบนร่างกายแล้ว

"ค้างคืน" เพราะผมไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาเท่าไหร่ในการทำให้ไอหมอกหายเป็นปกติ

"250 ครัชพี่" กวนตีนซะด้วย

"เอาไปไม่ต้องทอนและจะไปไหนก็ไป"

"ขอบคุณมากค้าบบบบบ~~~" ผมยื่นแบงค์สีม่วงให้มันก่อนจะลงจากรถและอ้อมไปทางหมอกเพื่ออุ้มเธอเข้าห้องเมื่อพนักงานเดินไปแล้ว

"เชี้ยยย!!หมอก!!" และเมื่อผมเปิดประตูแล้วก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่อหมอกถอดเสื้อผ้าไม้เหลือสักชิ้น ผมมองภาพตรงหน้าตาโตและเผลอกลืนน้ำลายลงคอไป ก็รู้ว่าสวยหุ่นดีแต่นี้มันดีเกินไปไหมสาบานว่านี้คอหุ่นของคุณแม่ลูกหนึ่งน่ะมันจะน่า...

เพี๊ยะ!!

"ไอ้ลมตั้งสติ!!" ผมตบหน้าตัวเองเมื่อผมกำลังคิดอะไรแปลก ๆ แต่ว่าหมอกเป็นเมียผมนะถึงเธอจะบอกเลิกและหายไปแต่ผมไม่ได้ตกลงด้วยนิ

"ตบหน้าตัวเองทำไมเหรออออ~~~" หมับ! หมอกกระโจรเข้ามากอดคอของผมไว้ ผมต้องรีบรับตัวเธอเลยเพราะกลัวว่ามันจะมีกล้องผมไม่รอช้ารีบอุ้มไอหมอกเข้าห้องทันที

หมับ!!

ปัง!! ใจผมเต้นรัวไปตอนนี้เริ่มทำอะไรไม่ถูกเลยเมื่อเข้าห้องมาแล้วผมก็วางหมอกไว้ที่เตียงและเมื่อกำลังจะลุกขึ้นก็ต้องล้มลงไปอีกเพราะหมอกดึงตังของผมเอาไว้

พรึ่บ!!

"จะไปไหนลมไม่ช่วยหมอกเหรอ?" ถามผมด้วยสีหน้าอ่อยแบบสามร้อยเปอร์เซ็นต์ โดนยาก็เข้าใจแต่ว่าจะไม่ได้สติเลยหรือไง?

"ไม่ช่วยนอนซะจะได้ดีขึ้น" ผมบอกกับเธอใบหน้าของเราห่างกันเพียงนิดเดียวแต่ครั้งหนึ่งเราก็เคยใกล้ชิดกันมากกว่านี้มาแล้ว เราทั้งนอนด้วยกัน จับมือกัน จูบกัน หอมแก้ม และ...กัน ตอนนั้นมันดีมากเลยจนวันนี้ผมก็ยังโง่ไม่รู้เหตุผลที่เธอจากไปแถมกลับมาพร้อมลูกสาวหนึ่งคน

นั่นสินะ...เธอก็คงจะมีคนอื่นนั่นแหละเลยทิ้งผมไป ตอนนี้ก็มีโซ่คล้องใจอีกต่างหาก

"ป่านนี้ลูกสาวและสามีเธอคงรอแล้วรีบตั้งสติซะและกลับบ้าน"

"ใครสามี?" กึก! เธอทำหน้างงและนั่นทำให้ผมเริ่มสงสัยถ้าเธอไม่มีสามีแล้วจะมีเด็กโพล่งมาได้ยังไงแม่งเอ๊ย!! ไอหมอกเธอกำลังเล่นอะไรกับฉันกันแน่เนี่ย?

"พ่อของลูกเธอไง"

"อ่ออออออ~~~ ไม่เป็นไรหรอกแต่ตอนนี้ช่วยฉันเถอะนะลมฉันไม่ไหวแล้วมันร้อนไปหมดเหมือนกับว่าถ้าไม่ทำตอนนี้ฉันจะตายนะลม อื้ออออ~~ ช่วยหน่อยนะ" เธอนอนบิดร่างกายใต้ร่างของผมทำให้อะไร ๆ ของเธอมันถูกับผม

"จะไม่เป็นไรได้ยังไงวะเธอมีเขาแล้วนะ!!" เหอะ!! หรือว่าเธอนอกกายนอกใจจนชินเห็นเรื่องธรรมดาวะ?!

"ลมมม~~ช่วยหน่อย อ่าส์!! ไม่ไหวแล้ว งื้อออ" เธอบิดร่างกายใช้มือลูบไล้และขย้ำนมตัวเอง อึก!!

"ไม่ช่วย..."

"จริงเหรอใจร้ายจังฉันเป็นแฟนเก่านายนะลมเหนืออออ~~" สายตาที่ส่งมันเร่าร้อนชวนดึงดูดฉิบหายแต่ผมก็ไม่ชอบเอาผู้หญิงของคนอื่นไง

"ไปให้ผัวเธอช่วยเถอะ!!" ผมทำใจแข็ง

"ไม่มีสักหน่อย!! ลมถ้าไม่ช่วยฉันจะให้คนอื่นช่วย!!"

"....!!" แม่งเอ๊ยยยย!!!

หมับ!!

"อ๊ะ!!" ผมกระชากแขนของเธอให้ลุกขึ้นมา

"มานี่อยากนักเหรอวะโดนยาแค่นี้ทำเป็นร่าน! หรือว่านี้อาจจะผสมตัวตนของเธอฮะไอหมอก?!" ผมอุ้มเธอเข้ามาในห้องน้ำและเปิดน้ำให้ราดร่างกายของเธอ มันอาจจะลดความร้อนของเธอแต่กลายเป็นเพิ่มความร้อนให้กับผมแทนซะนี่ แม่งงงง!!

ซ่าาาาาา~~

"อ๊าาา~~หนาววว~" เธอร้องเสียงหลงเมื่อน้ำกระทบกับร่ายกายของเธอแต่ตอนนี้ผมก็เปียกไปด้วยไง

"ถ้าอยากให้ช่วยก็บอกมาว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกใคร?" กึก! ผมปิดน้ำเลิกราดตัวของเธอ ผมมองเธออย่างจับผิดในเมื่อไม่มีผัวเธอจะมีลูกได้ยังไงวะและเมื่อลองย้อนกลับไปแล้วครั้งนึงผมเคยทำสดกับเธอเพราะคิดว่าเดี๋ยวเธอก็ป้องกันเอง หลังจากไม่นานเธอก็หายไปเลยตอนนี้ผมเริ่มสงสัยแล้วว่าเด็กคนนั้นที่ชื่อไอร่าจะเป็นลูกของผมหรือเปล่า??