Miss me yet คิดถึงฉันรึยัง :)

Miss me yet 05 น่าเบื่อ

ผับผับ

"ไอหมอกกกกกกกกกกกกกก~~~" หมับ! ฉันเดินเข้ามาที่โต๊ะโบอาก็กระโดดกอดฉันทันที เกือบล้มแต่ดีนะที่ฉันตั้งหลักได้เพราะรู้ว่าต้องโดนกอดแน่แบบนี้ไงตอนที่เราเรียนด้วยกันคนถึงได้คิดเราเป็นแฟนกันอะ เฮ้ออออ

"กะกอดแน่นไปแล้วโบอา" ฉันบอกกับโบอา

"เออ!ปล่อยได้แล้วไอ้โบ"

"หวัดดีเพลง" ฉันทักเพื่อนอีกคนที่นั่งอยู่ฉันเพื่อนไม่เยอหรอกแค่นี้แหละสองคนขี้เกียจจำอะ

"อืม หายไปแล้วก็กลับมาแถมไม่บอกอะไรเลยสักคำเยี่ยมจริง ๆ เพื่อนฉัน" เพลงพูดประชด

"แหะ ๆ ขอโทษนะ"

"หายไปไหนเกิดอะไรขึ้นเล่าให้ฟังหน่อยได้ ผ่านมาเวลานานขนาดนี้แล้วน่าจะพูดกันได้แล้วนะ" โบอามองหน้าของฉัน

"ได้สิ นั่งกันก่อนเถอะแล้วสั่งเครื่องดื่มแล้วใช่ไหม?" ฉันถามเพื่อนพร้อมกับนั่งลง

"สั่งเรียบร้อยแล้วละ เล่ามาเถอะว่ามันเกิดอะไรขึ้น!" โบอานั่งมองหน้าของฉันอย่างกดดัน

"ฉันท้อง" ฉันบอกออกไปพร้อมกับเครื่องดื่มที่มาส่งพอดี

"ฮะ?!!"

"วะว่าไงนะ?!" ทั้งสองตกใจมากแม้ว่าเพลงในร้านจะดังมากแต่เสียงทั้งสองยังดังกว่าอีก

"ทะท้องกับใคร?" โบอาถาม

"ยัยโบถามออกมาเนี่ยคิดหรือยังฮะตอนนั้นหมอกมันคบกับใครละ ใช่ไหมหมอก?" เพลงหันมองถามฉัน

"อืม ฉันท้อง...กับลม" ฉันพูดและยกแก้วกระดกนานแล้วแหะที่ไม่ได้ดื่มเหล้าแบบนี้ ตั้งแต่มีไอร่าฉันก็นาน ๆ จะดื่มทีเวลาเครียดเท่านั้น

"แล้วมันรู้หรือเปล่า...ไม่สิ ๆ ขนาดพวกเรายังไม่รู้มันก็คงไม่รู้เหมือนกันสินะมันเกิดอะไรขึ้นทำไมแกไม่บอกใครเลย?" โบอาถามฉัน

"ฉันแค่รูความจริงว่าที่ลมเข้ามาจีบและคบกับฉัน...เขาแค่เล่นสนุกกับเพื่อนน่ะ..."

"คืออะไร?" โบอาทำหน้างง

"เขาแค่อยากโชว์เท่ว่าสามารถจีบฉันได้เท่านั้นเองแหละ อยากเอาฉันไปอวดเพื่อน ๆ ว่าเขาเก่งขนาดไหนถึงสามารถพิชิตใจฉันได้แค่นั้นเอง พอรู้เรื่องนั้นฉันก็รู้ทันทีว่าเขาคงไม่ได้รักฉันจริงเพราะงั้นฉันเลยตัดสินใจหนีไปดีกว่า"

"ไอ้เลวเอ๊ยยยย!!แบบนี้ต้องจัดการตบ ๆ ๆ ๆ ๆ" เพลงโมโหมากเมื่อฉันเล่าจบ

"เรื่องมันผ่านมาแล้วละตอนนี้ไอร่าก็กำลังเติบโตอย่างดี ^^" ฉันยิ้มให้

"ไอร่า...หลานพวกฉันเหรอไหน ๆ ขอดูรูปหน่อยสิ" โบอาบอก

"ได้สิ" แล้วฉันก็เปิดรูปในโทรศัทพ์ให้ดู

"น่ารักกกกกกกกกก *0*"

"หลานป้าาาาาาา~~~ น่ารักขนาดนี้ทำไมแกพึ่งมาบอกฮะ?!" ทั้งเพลงทั้งโบอาโดนไอร่าตกทันทีที่เห็นรูปถ่าย

"ขอโทษนะทุกคนที่หายไปไม่บอกแต่ตอนนั้นฉันทั้งตกใจและกลัวมากจริง ๆ การท้องในวัยเรียนมันไม่ง่ายเลยนะ ทั้งต้องตัดสินใจว่าจะเอาแค่อนาคตตัวเองหรือว่าให้เขาเกิดมา" ฉันพูดเมื่อนึกถึงช่วงเวลาอันเลวร้ายและทรมาน ช่วงเวลาแห่งการตัดสินใจว่าฉันจะเอายังไงต่อไป

"แต่แกก็เลือกที่จะเก็บเอาไว้นิ ตอนนี้แกมีลูกที่น่ารักมาก ๆ เลยนะ"

"อืม ฉันคิดว่าตัวเองคิดถูกแล้วละที่ให้ไอร่าเกิดมา" ส่วนหนึ่งเพราะฉันรู้ว่าสามารถเลี้ยงเขาได้ ครอบครัวพ่อแม่ฉันมีกำลังมากพอที่จะเลี้ยงเด็กสักคน เอาจริงถ้าฉันไม่ได้มีบ้านเพียบพร้อมฉันอาจจะตัดสินใจอีกอย่างเพราะฉันไม่อยากให้ไอร่าเกิดมาลำบาก โชคดีที่ฉันพอมีฐานะมากพอที่จะสามารถเลี้ยงไอร่าได้... โชคดีจริง ๆ

"ไอร่าน่ารักมากกกกกกฉันอยากไปเล่นกับหลานอะ" โบอาบอกกับฉัน

"ได้สิไว้พวกแกว่างเมื่อไหร่ก็ไปเล่นได้เลย"

"เย่~~~~"

"โบอาไว้เราไปซื้อของให้หลานกันนนน" ทั้งสองคุยกัน

"ได้สิเอาอะไรน้าาาาา~~~"

"นั่นสิ ๆ "

"แล้วลมรู้เรื่องหรือยังตอนนั้นเขาน่าจะเรียนอยู่ที่เดียวกับแกเจอกันหรือยัง?" โบอาถามฉัน

"อืม หลายรอบแล้วละ"

"ปะทะกันไปหลายรอบแล้วละสิ" เพลงพูดอย่างรู้ทัน

"ใช่ ฉันเหนื่อยจะเถียงด้วยแต่ก็รู้สึกสะใจดีเวลาเห็นเขาทำหน้าตาเอ๋อ ๆ และโมโหเมื่อมีอะไรไม่ได้ดั่งใจ" ฉันนึกถึงใบหน้าของเขาที่เวลาโดนด่ามันก็สนุกดีเหมือนกัน

"เหอะ! อย่ากลับไปตกหลุมอีกละ" กึก! ฉันชะงักไป

"อืม อย่ากลับไปอีก..." ฉันพูดออกไปสายตาก็ไปเห็นที่ชั้นสองของร้าน ลมเหนือก็อยู่ที่นี่ด้วย เฮ้อออ!! ร้านมีเป็นร้อยเป็นล้านทำไมต้องมาร้านเดียวกันด้วยนะ

"พอ ๆ ๆ เลิกพูดเรื่องไอ้ลมแร้งนั่นกันเถอะมาดื่มที่เราได้กลับมารวมตัวอีกครั้ง เอ้าา!!ชนนนนน!!" โบอาบอกฉันก็เลิกเขามองและชนแก้วกับทั้งสองคน

เคร้งงง!!

ยิ่งเริ่มดึกเพลงก็ยิ่งสนุกสีแสงสวยเปิดตามเสียงเพลงฉันโยกย้ายเต้นไปตามเพลงมันส์ ๆ ดื่มไปกี่แก้วแล้วก็ไม่รู้

"วู้ววววว~~ เพลงมันส์จังงงง" โบอาเองก็ไม่ยอมออกสเต็ปซะหนุ่ม ๆ มองกันเต็มเลย ส่วนหนึ่งอาจจะเพราะว่าโต๊ะมีแค่ผู้หญิงก็ได้เลยเป็นจุดสนใจเป็นพิเศษน่ะ

"เต้นกันนนน~~" หมับ! เพลงจับมือฉันเราทั้งเต้นทั้งดื่มทั้งร้องไปตามเสียงเพลง

"วันนี้ร้านของเรามีโชว์พิเศษ!!!หนุ่มหล่อ!!และสาวสวย!!น้องบาร์โฮสและน้องเอนเตอร์เทนนนนน!!!" เสียงดีเจเปิดเพลงประกาศจากนั้นก็มีทั้งผู้ชายหล่อ ๆ และสาวสวยขึ้นมาเต้นบนเวทีทำให้ลูกค้าต่างส่งเสียงพอใจกันใหญ่

วู้ววววววว~~~

กรี๊ดดดดดดดดด~~~~~

เฮ~~~~~~~

เสียงกรี๊ดกร๊าดแข่งกับเสียงเพลงคนบนเวทีก็เต้นไปตามเพลง ผู้ชายใส่เพียงกางเกงในและมีผ้าขนหนูบาง ๆ พันเอวเท่านั้น ส่วนผู้หญิงก็แต่งสไตร์เดียวกันทั้งหมดวันนี้ลูกค้าเยอะเพราะแบบนี้หรือเปล่านะ?

"คนนั้นหล่อแบบนี้ต้องให้ดริ๊งงงงง~~~~~น้องงงง~~~~" โบอาพูดแล้วเรียกเด็กเสริฟ์เพื่อซื้อดริ๊ง

"ครับ คุณลูกค้า?"

"ซื้อดริ๊งให้น้องเบอร์สองสิบดริ๊งงงง!!"

"ได้ครับลูกค้า"

"ว้าว ๆ ๆ ตอนนี้มีลูกค้าท่านแรกซื้อดริ๊งให้เบอร์สองสิบดริ๊งงงงงงงง!!ค้าบบบบบบ!!!สปอร์ตไลท์ส่องโต๊ะสิบหน่อยเร็ววววววว~~~~" และสปอร์ตไลท์ก็ส่องมาทางโต๊ะฉันทันทีโบอาก็โบกไม้โบกมือยกใหญ่เพราะเป็นคนซื้อส่วนฉันนั่งดื่มไปเรื่อยแต่ก็รับรู้ถึงสายตาบางอย่างฉันเลยเงยขึ้นไปก็พบว่าลมเหนือกำลังมองอยู่ ทั้งที่ข้าง ๆ มีผู้หญิงอยู่ด้วยแท้ ๆ เหอะ!!

"สนุกดีอะชอบบบบ >0"เดี๋ยวเราจะส่งน้อง ๆ ลงไปบริการนะค้าบบบบบบบ" เสียงดีเจบอกเด็ก ๆ บนเวทีก็ลงมาและแน่นอนว่าน้องเบอร์สองที่โบอาเปย์เอาไว้นั้นเดินมาหาโต๊ะเรา

"ขอบคุณมากนะครับสำหรับสิบดริ๊ง^^" น้องยิ้มให้อย่างมีเสน่ห์ก็ไม่แปลกหรอกที่โบอาจะถูกใจ

"แค่สิบดริ๊งเองถ้าบริการดีอ้อนน่ารัก ๆ เดี๋ยวให้อีก" โบอาบอก

"ขอบคุณครับเดี๋ยวผมรินเหล้าให้นะครับ พี่ ๆ สวยมากเลยชื่ออะไรกันเหรอครับ?" น้องเบอร์สองถามพร้อมกับรินเหล้าให้

"พี่ชื่อโบอา"

"เพลงจ้า!"

"หมอก" ฉันพูดสั้น ๆ เพราะไม่ได้สนใจเท่าไหร่อยู่แล้ว

"ครับ ผมชื่อเป็นหนึ่งนะครับยินดีที่ได้รู้จักพี่ ๆ คนสวยทุกคนเลยยยย ^-^" หึ! ถึงว่าทำไมบางคนชอบเปย์เด็กโฮสเพราะว่ามันน่ารักแบบนี้เอง

พรึ่บ!

"พี่หมอกจะไปไหนเหรอครับ" เป็นหนึ่งถามฉัน

"ไปห้องน้ำน่ะ...ฝากดูแลเพื่อนพี่ด้วยเดี๋ยวให้อีกสิบดริ๊ง" ฉันลูบไหล่ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำแต่ว่าหน้าทางเข้ามีคนกำลังยืนหน้าตึงอยู่น่ะสิ ฉันเลือกจะเดินผ่านเขาไปเพื่อเข้าห้องน้ำ

ห้องน้ำ

"อดยากผู้ชายถึงขนาดต้องซื้อแล้วเหรอ?" ฉันเดินออกมาลมก็ยังไม่ไปไหนแถมยังพูดจาจิกกัดอีกเป็นหมาหรือไง?

"พูดกับฉัน?" ฉันชี้หน้าตัวเอง

"ใช่ไง ผู้หญิงอย่างเธอมันชอบทำอะไรให้แปลกใจอยู่เรื่อยเลยนะ"

"แล้วนายจะสนใจทำไมละฉันไปซื้อญาตินายหรือเปล่าถึงมาเดือดร้อน"

"เปล๊า! ฉันแค่รู้สึกว่าเมื่อก่อนนี้ฉันชอบและคบคนอย่างเธอไปได้ยังไงทั้งที่มั่วขนาดนี้" เขาเดินเข้ามาใกล้ฉัน

"อ่อ ฉันเองก็รู้สึกเหมือนกันว่าตอนนั้นฉันตกลงคบกับนายได้ยังไงทั้งที่นิสัยทรามขนาดนี้"

"หมอก!"

"แต่ก็นั่นแหละฉันคงจะตาบอดเพราะรักนายเลยมองไม่เห็นสิ่งเลว ๆ ที่นายทำอยู่ เลยทำให้ฉันตกหลุดของนายไป แต่ตอนนี้ฉันตาสว่างแล้วฉันเลยไม่โง่ที่จะรักนายต่อ" ฉันบอกกับเขา

"ฉัน...ก็ไม่ได้รักเธอ"

"ก็ดีแล้วนิต่างคนต่างไม่รักกันก็ต่างคนต่างอยู่อย่ามายุ่งกันอีก"

"ฉันจะไปก็ต่อเมื่อเธอบอกมาก่อนว่าเด็กคนนั้นใช่ลูกของฉันหรือเปล่า?" เขามองหน้าของฉัน

"..."

"ว่าไงละถ้าไม่ใช่ฉันจะได้เลิกยุ่งกับเธอ"

"ไม่ใช่...ลูกของฉันไม่ใช่ลูกของนาย" ฉันตอบกลับไปทันที

"อ่อ ก็ดีตอนนี้ก็จะได้รู้สักทีว่าเธอมันร่านจนท้องกับคนอื่น!"

"ก็นายมันน่าเบื่อเองนิ...ถ้าไม่น่าเบื่อคงไม่เป็นแบบนี้หรอก เหอะ!!"

"ปัดโถ่เว้ย!!!!!" หมับ!!พรึ่บ!!! ปึก!!! เขาดันตัวฉันเข้ากำแพงก่อนจะต่อยมาที่กำแพงข้างฉัน