17
771 Words
Chapter Seventeen
"Nicholas." Excited na tumayo ako sa couch nang makitang papasok ito ng mansion. Pumunta ako sa bahay ng mga ito. As expected si Senior Sigfrid Monteleban ang humarap sa akin. Kanina pa ito kwento nang kwento ng mga fascinating stories about his teenage years.
Puro yabang, hindi man lang nito nabangit ang ginawa nito sa pamilya ko. Kung paano nito pinahirapan ang magulang ko at dalawang kapatid ko.
Agad na gumuhit ang pag-aalala sa mukha ni Nicholas nang makita n'ya ako. Tiyak namang alam nito ang ginawa ng Lolo nito sa pagkain ko noong nakaraan. Kaya siguro ganoon ang reaction nito sa akin.
"What are you doing here?" tanong nito. Hindi man lang ito nagpaalam sa lolo nito at basta na lang akong iginiya patungo sa kanilang garden.
"Binibisita ka, ayaw mo ba? S-sorry..." napayuko pa ako dahil doon.
Ngunit sinapo nito ang pisngi ko.
"Hindi sa ayaw. Pero hindi kasi ligtas sa mansion na ito." Ani nito sa akin. At least honest ito.
"Sorry, gusto lang naman kitang makita." Ani ko rito na hindi na magawa pang tumingin dito.
"Tumawag ka na lang sana para ako ang pumunta sa bahay mo. Doon na lang tayo." Ani nito sa akin na iginiya na ako patungo naman sa garage. Ngunit nandoon na ang Lolo nito.
"Ayaw mo bang manatili muna kayo rito? Kumain muna kayong dalawa." Ani ng matanda. Ngunit mabilis na tumangi si Nicholas.
"Aalis na kami, Lo." Ani nito saka pinagbuksan ako ng pinto. Nahihiyang ngumiti ako sa matanda saka sumakay na sa kotse nito.
Mabilis din itong umikot ng sasakyan at mabilis na pinaandar na iyon.
Parang sinisilihan ang pwet nito at ayaw na ayaw manatili kami sa mansion. Well, kung nagawa na ng matanda ang ganoong tricks sa akin noon, possible na gawin nito ulit iyon ngayon.
Pagdating namin sa bahay ay agad kaming pumasok sa loob.
Umupo agad ito sa couch kaya naman walang pag-aalinlangan na umupo naman ako sa lap nito. Wari pa itong na bigla. Pero dahil sa mahinhing kilos ko at ngiti ko ay naging komportable naman ito agad.
"Sorry." Mahinang ani ko rito. Kinabig naman nito ang aking bewang saka niyakap.
"Huwag ka nang babalik doon. Mas malayo sa bahay na iyon, mas ligtas ka." Ani nito.
"Opo." Ani ko na marahang minasahe ang batok nito. Saka pinaglandas ko ang isa pa sa leeg nito paakyat sa pisngi saka padausdos pababa.
"W-hat are you doing?" waring paos ang tinig na tanong nito.
"Minamasahe ka po?" mahina ang tinig ko. Inilapit pa iyon sa tenga nito saka marahan kong pinaglandas ang dila roon. Naramdaman ko ang tensyon sa katawan nito.
Napaayos din ito nang upo kaya naman sumunod din ang katawan ko sa paggalaw dahil nakaupo ako sa lap nito.
Ang kamay ni Nicholas ay naglandas na sa hita ko. Sunod ay naglandas na sa likuran ko.
Haplos pa lang nito ay nadadala na ako. Ramdam ko rin ang pagkagising ng p*********i nito na ngayon ay waring naiipit ko dahil nauupuan ko ito.
Napasinghap ako nang kabigin nito at mariing kuyumusin ng halik. Walang pag-aalinlangan na tinugon ko iyon.
Kung ano man ang pakay ko rito, tiyak akong walang mai-involve na feelings. Matagal na akong manhid sa ganyang bagay. Isa pa, iba rin ang tama ng katawan ko pagdating sa lalaking ito.
Ie-enjoy ko lang habang ginagawa ko ang misyon ko.
Napasinghap ako nang iangat na nito ang suot ko kasabay ng bra ko. Saka nito sinibasib ang dibdib kong waring nakawala dahil umalog-alog pa.
Mabilis na sinuso iyon na waring sanggol na uhaw na uhaw.
"Wala nang urungan ito." Bulong ni Nicholas na bigla na lang tumayo habang buhay ako saka pumanhik sa silid ko. Wish ko lang naka-off si Tori ngayon. Baka murahin ako no'n kapag bigla na lang makita ang live s*x video ko.
Pagkalapag nito sa kama ay mabilis na akong dinaganan at muling isinubsob sa aking dibdib ang kanyang bibig. Marahan na rin n'yang ibinabanga ang p*********i sa aking gitna. Hindi ko man lang napansin na natanggal na pala nito ang aking saplot.
Nang tumayo ito ay mabilis din naghubad saka pumatong sa akin.
No emotion involved. Init lang ng katawan para kay Nicholas at ako naman, init lang din ng katawan at ang aking misyon. Kailangan kong mapasok ang buhay ng mga ito sa pinakamadaling paraan. Iyon ay laruin sa aking kamay si Nicholas Monteleban. After all, ito lang ang tanging tagapagmana ng lahat ng ari-arian ng mga Monteleban. Hindi ko nga alam kung bakit, samantalang marami naman itong pinsan. Pero advantage ko na rin iyon. Magpapakasawa muna kami sa isa't isa. Enjoy lang ang lahat.
- Writer
