Chapter Sixteen
Naisakay ko s'ya ng walang kahirap-hirap sa wheelchair. Walang makapapansin sa ginagawa ko dahil ipinasok ko ang sasakyan at dito na s'ya sa garage sinimulang ibaba.
Mamaya lang tiyak na wala na ang bisa ng gamot kaya naman mabilis ko s'yang ipinasok sa daan patungo sa underground room ng bahay.
Saka ko isinara ang lahat ng pinto.
Kahit pa mahilig pumasok si Cristo ng basta na lang ay malabo itong makapasok ngayon.
Itinali ko ito sa silyang bakal. Pagkatapos makatiyak na mahigpit na at malabo itong makatakas ay umupo ako sa couch. Hinintay na mawala ang bisa ng gamot.
Hindi naman ako nag-aalala na baka magkalat ako ngayon gabi rito. Dahil mahilig din naman akong maglinis.
"Kasong rape and murder ang tinakbuhan mo." Bahagya itong umiling. Mukhang pwede na akong magsimula.
"Hindi? Sigurado ka?" ani ko rito. Kanina'y punong-puno ng pagnanasa ang makikita sa mukha nito. Pero ngayon ay kakaibang takot na at mukhang maiihi pa sa kanyang salawal.
Sinong hindi matatakot? Ang silid na kinaroroonan namin ay pinalilibutan ng mga paborito kong gamit.
Tiyak na alam na ng lalaki ang magiging kapalaran n'ya sa aking kamay.
"H---indi..." hirap na ani ng lalaki. Inip na lumapit ako sa table saka kinuha ang mahigit 100 pcs. na karayom na nakatusok sa foam. Inilapag ko sa paanan nito ang mga karayom saka ako muling tumayo upang kunin ang gloves.
"Bata pa raw 'yong ni-rape mo. Tapos ka-edad din ng batang iyon ang pinatay mo. Anong klaseng tao ka?"
"Hindi ko s'ya pinatay." Hiyaw ng lalaki.
"Hindi? Pero nagtatago ka." Ani ko rito. Sinimulang tusukin ang mga ugat sa kamay nito na kitang-kita naman. Hindi lang basta tusok, kung 'di ay ibinaon ko iyon.
Alam talaga ni Lady A na bored na ako rito sa Santa Estrella.
Kaya naman binigyan n'ya ako ng laruan.
Parehong kamay ang tinusok ko. Nakikita ko na sa expression ng mukha nito ang discomfort kaya naman sinimulan ko nang gupitin ang suot nito. Hangang sa maiwan itong hubothubad sa harap ko.
"Hindi naman kalakitahan ang t**i mo. Kaya siguro walang pumapatol sa 'yo. Kaya pati inosenteng bata ay hindi mo pinalampas. Natuli ka na ba?" tanong ko rito. Ni-recline ko ang upuan upang makapwesto nang maayos.
Wari na itong nakahiga dahil very techy ang upuang gamit nito ngayon.
Pwedeng maging higaan at pwedeng maging upuan.
Hinawakan ko ang p*********i nito at sinuri.
"Mukha namang malinis ang iyong ari. Dinumihan mo lang dahil sa kasalanan mo." Ani ko rito habang marahang minamasahe iyon.
Napabuntongisngis ako dahil mabilis ding tumigas iyon.
"Masyado ka namang handa. Dahil d'yan, simulan na natin." Ani ko rito. Saka muling pinulot ang lagayan ng karayom.
Na-gets ata nito ang balak ko kaya naman pilit itong nagpapasag. Ngunit dahil mahigpit ang tali ko ay wala itong magawa.
Sinimulan kong tusukin iyon na waring emery bag lang iyon.
Sigaw ito nang sigaw ngunit pakanta-kanta pa ako habang ginagawa ko iyon.
"Louder, please..." malambing na ani ko rito. Saka ko kinuha ang sinulid. Tatahiin ko muna ang bibig nito para mas dama n'ya ang pagsigaw n'ya mamaya.
Kahit magpapasag ito ay wala namang naitulong para rito iyon.
Waring musika ang pagsigaw n'ya. Waring high notes ang tinatamaan sa bawat tusok ng karayom at pilit n'yang ibubuka ang bibig n'ya. Pero dahil halos sealed na iyon itinikom na nito ang bibig dahil mas lalo ko lang hinihigpitan kapag lumuluwag ang sinulid.
May umaagos ng luha pero pinunasan ko lang iyon ng tissue saka ngiting-ngiti na pinagmasdan ang naging resulta.
Pagkatapos ay kinuha ko naman ang scalpel at pinagtuunan ng pansin ang t'yan nito.
Ilang oras ang binuno ko roon hangang sa mapagod ako.
"Done?" tanong ni Tori ng tinap ko ang hikaw ko pagkatapos kong tanggalin ang gloves na suot ko.
"Yeah, pero may request sana ako."
"Go."
"Pwede bang ipadala n'yo ito sa bahay ng mga Monteleban?" tanong ko rito.
"Pero hindi parte ng misyon mo d'yan ang lalaking 'yan." Ani ni Tori.
"Alam ko. Pero sa tingin mo ba makakapagtago ang lalaking ito rito ng walang tumulong? Gusto ko lang ding bigyan ng babala ang mga Monteleban sa pagdating ko."
"Ikaw ang bahala. Gusto mo bang masaksihan ang mangyayari?"
"Yes, please..." ngiting-ngiti na ani ko rito.
Saka ko sinimulang iayos ang lalaki sa cadaver pouch.
Pagkatapos kong maiayos ay hinintay ko na lang ang magpi-pick up ng bag.
Saka ako nagtungo sa bahay ko mismo na waring walang nangyari. Hindi rin ako nag-aalala na baka magtaka si Nicholas kung pinanonood man n'ya ako.
I already asked Tori na gawan muna n'ya ng paraan. Pero dahil narito na ako, ako naman na ang bahala.
Nanunuksong hinubad ko ang suot ko. Kasalukuyan na akong narito sa silid, kung nanonood man s'ya ngayon tiyak na mauulol na naman ang lalaki.
Kaya naman pinagbuti ko ang pang-aakit.
Hindi ko rin pinigilan ang sarili ko nang salatin ang p********e at marahang paglaruan iyon.