Yakap-yakap ko ang sarili na tinatawid ang direksyon papunta sa aking kuwarto. Medyo nahihirapan pa akong maglakad dahil sa panginginig ng mga tuhod. Hindi ko na pinansin ang tumutunog na telepono at eksaktong naputol naman iyon noong sinarhan ko ang pinto.
Nanghihinang napahiga ako sa kama habang nangingilid ang mga luha. I feel so guilty. Nahihiya ako kay Phoenix. Nahihiya ako sa sarili ko. Naiinis. Nagagalit. Halo-halong emosyon na ang tanging naging sagot ko na lang ay pag-iyak.
Ano na lang ang iniisip niya sa mga oras na ito? Na ganoon na lang ako kadaling makuha? Na ang bilis-bilis kong bumigay sa tukso?!
Nagagalit ako sa sarili ko dahil mahina ako. Muntik na naman akong makagawa ng kasalanan. What happened between us that night was a mistake. Yes, I consider it as one. Pero kung
