EP3 ไร้อิสระ
1172 Words
วันต่อมา
"วันนี้เดวิดจะพากลับมันจะเฝ้าเธอที่นี่ เลิกเรียนแล้วโทรมาบอกฉันด้วย วันนี้ฉันติดประชุมคงมารับเธอไม่ได้เพราะงั้นวันนี้กลับกับเดวิดเข้าใจใช่มั้ย" ผู้เป็นสามีของเธอเอ่ยไม่วายยังบังคับอีก
"อย่าให้เห็นว่าคุยกับผู้ชายเดวิดจะเฝ้าเธออยู่ที่นี่และไม่ต้องห่วงว่าเธอจะรำคาญ"
"ค่ะ" แล้วเธอทำอะไรได้หล่ะนอกจากพยักหน้ารับอย่างเลี่ยงไม่ได้
"ดูแลนายหญิงให้ดีเข้าใจใช่มั้ย?"
"ครับนาย"
หญิงสาวเดินเข้าห้องเรียนด้วยความเบื่อหน่ายในความไร้อิสระของเธอ ดวงตากลมโตมองหาเพื่อนสนิทคนเดียวที่สนิทกันมากๆ ตั้งแต่เรียนมัธยมจึงตัดสินใจว่าจะมาเรียนด้วยกันที่นี่
"พริ้ง!" ทว่าเสียงหวานๆ ของเพื่อนสนิทเธอดังมาจากหน้าท้องซึ่งเธอก็หันไปมองเห็นว่า เพชรพลอย โบกมือให้เธออยู่หน้าห้องแล้ววิ่งมาหาเธอด้วยการเกาะแขนอย่างสนิทสนม
"รีบเข้าเรียนจึงเหลือตั้งอีกสามสิบนาทีเราไปหาอะไรกินดีกว่าหิวอ่ะมัวแต่ตื่นเต้นเลยไม่ได้ทานข้าวเช้ามา" เพชรพลอยยิ้มแหยๆ ทว่าจังหวะนั้นเธอก็ตกตะลึงราวกับถูกมนต์สะกดเพราะผู้ชายต่างชาติหน้าตาหล่อเหลาและผสมไปด้วยความหน้ากลัวเพราะการแต่งตัวของเขาสีดำทั้งชุดอย่างกับพวกมาเฟียในหนัง
"นายใหญ่ให้เขาตังค์มาให้ครับ" ทว่าไม่ได้มีแค่เงินเพราะในมือของเดวิดมีแบล็คการ์ดมาด้วย
"อืม ขอบคุณค่ะ" เธอเพิ่ง 19 แต่เดวิดยี่สิบกว่าๆ แล้ว
"ผมรออยู่แถวนี้นะครับ" ชายผู้มาใหม่ไม่ได้สนใจเด็กผู้หญิงที่เป็นเพื่อนนายหญิงของตัวเองที่ยืนมองตนด้วยใบหน้าคลั่งใคร้และไหนผู้หญิงคนอื่นๆ มองแทบจะกลืนกิน
"ค่ะ" เธอพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะจูงมือเพื่อนสาวเดินออกจากห้องไปโดยที่เพื่อนสาวของเธอไม่พูดไม่จาราวกับเจออะไรที่ทำให้ขวัญเสียดีฟ่อขนาดนั้น
"ใครอ่ะแกหล่อมากๆ" เพชรพลอยเอ่ยสายตาหบาดเยิ้มจนเธอส่ายหัวยิ้มๆ กับอาการคลั่งใคร้ผู้ชายหล่อของเพื่อน
"เขาชื่อเดวิดเป็นคนสนิทของคุณฟรานเขาน่ะ" เพชรพลอยรู้เรื่องที่เธอแต่งงานแล้วตอนแรกก็ตกใจแต่พอเธอเล่าปัญหาให้ฟังเพื่อนเธอก็เข้าใจและยังเป็นเพื่อนเจ้าสาวของเธอด้วย
"ไม่เคยเห็นอ่ะมาใหม่ใช่มั้ย" เพชรพลอยเองก็อยากรู้เรื่องของผู้ชายคนที่เธอสนใจอยู่เหมือนกัน
"อืมมาได้หลายวันแล้วเหตุว่าคุณฟรานเรียกมาตั้งแต่สเปนอ่ะ" อ๋อ ลืมไปบอกว่าสามีของเธอเขาไม่ใช่คนไทยหรอกเขาเป็นคนต่างชาติที่มาทำธุรกิจที่ไทยพ่อเป็นคนอังกฤษส่วนแม่เป็นคนสเปนเธอเคยเจอพวกท่านอยู่เหมือนกันตอนแรกก็ประหม่าเพราะกลัวว่าพวกท่านจะรังเกียจคุณหนูตกอับอย่างเธอแต่โชคดีที่พวกท่านใจดีและไม่รังเกียจเธอ ก็อย่างว่าแหละพวกท่านเริ่มอายุมากขึ้นอยู่แบบสงบๆ แบบธรรมดาสองคนไม่บ่งการชีวิตลูกชายอยู่อย่างกับคู่รักปกติเรื่องธุรกิจอะไรลูกชายก็เป็นคนสานต่อเองหมดทุกอย่าง
"อ๋อ อย่างงี้นี่เอง" เพชรพลอยพยักหน้าอย่างเข้าใจเพราะเธอเองก็ไม่ได้อยากรู้เรื่องอะไรมากมายเหมือนกันจนกว่าเธอจะเข้าหาผู้ชายที่ชื่อเดวิดได้เสียก่อน
"คนนี้แหละพ่อของลูกในอนาคต!" เพื่อนสาวเธอพูดอย่างมุ่งมั่นที่จะจีบเดวิดให้ได้
"จะจีบเขาป๊าม๊าแกหวงยิ่งกับอะไรคงจะให้มีแฟนแหละ อีกอย่างนะเดวิดเย็นชามากเย็นชาไม่ต่างจากเจ้านายสักนิดแต่ฉันก็ไม่เคยเห็นเขาควงผู้หญิงเลยนะส่วนมากก็เอาแต่ทำงานนอกซะจากจะไปหาเอาที่เลาจน์น่ะ" เธอเคยได้ธุรกิจใหญ่ของสามีที่สเปนอยู่เหมือนกัน รายนั้นทำสีเทา อ๋อ เรียกว่าสีดำเลยจะดีกว่า แต่เท่าที่เป็นเบื้องหน้าก็คือ คาสิโน เลาจน์ ผลับ บาร์ แต่ที่ผิดกฎหมายมากๆ ก็น่าจะเป็นพวกสีดำแต่ที่เธอคิดว่าซอฟที่สุดก็น่าจะเป็นบ่อนพนัน
ที่เขาให้เธอรู้สึกอย่างก็เพราะเขาบอกในคืนเข้าหอว่ายังไงเธอก็จะต้องอยู่กับเขาไปตลอดชีวิตจนกว่าความตายจะพรากฉันไปจากเขานั่นแหละ
"เอาอะไรดีแก" เพชรพลอยมองอาหารหลายอย่างด้วยความสนใจเพราะมีหลายอย่างน่าทานมาก
"แต่ฉันกินมาแล้วอ่ะงั้นฉันกินเป็นเพื่อนก็ได้ถ้างั้นเอาแค่ก๋วยเตี๋ยวต้มยำก็ได้" เธอเห็นว่าน่ากินอยู่งั้นลองดูก็ได้เพราะเธอเคยกินครั้งแรกเหมือนกันหน้าตาน่าทานเพราะงั้นลองทานก็ไม่น่าเสียหายอะไร
"ดีมากจ้ะเพื่อนรัก" เพชรพลอยคลี่ยิ้มแล้วหันไปสั่งเหมือนเธอเพราะมีเวลาทานข้าวไม่นานแล้วก็เอาแต่คุยกันนั่นแหละ
"ขอโทษนะจ๊ะนี่โต๊ะประจำพวกพี่จ้ะขยับไปนั่งตรงอื่นได้หรือเปล่า" รุ่นพี่สามคนเอ่ยใบหน้ายิ้มแย้มทว่าดวงตาไม่เป็นมิตรเอาเสียเลยเพราะเท่าที่ดูแล้วคงน่าจะเรียนปีสุดท้ายแล้ว
"หนูนั่งแล้วค่ะเชิญพวกพี่ไปนั่งที่อื่นได้หรือเปล่าคะพอดีว่าเป็นโต๊ะทานข้าวน่ะค่ะไม่ได้มีไว้ให้พี่ๆ หรือใครๆ มาจับจองเป็นเจ้าของ" เธอกำลังจะตอบทว่าเพื่อนสาวเอ่ยแทรกไปก่อนใบหน้าของเพชรพลอยตอบยิ้มๆ แต่แววตาไม่เป็นมิตรเหมือนกันตามประสาคุณหนูสายห้าว
"ปากเก่งจังเลยนะคะ ปากเก่งแบบนี้ระวังจะอยู่ได้ไม่นานนะ" รุ่นพี่คนหนึ่งเอ่ยทว่าพอสังเกตการแต่งตัวก็คงพอจะเดาได้ว่าเปรี้ยวหน้าดู ชุดนักศึกษารัดอกแน่นกระดุมแทบหลุด กระโปรงทรงเอรัดแน่นอวดเรียวขาสวยชวนมองและสั้นกว่าสิบหกนิ้ว
"อ๋อหมายถึงพี่ใช่มั้ยคะที่จะอยู่ไม่นานเพราะใกล้จบแล้วนี่" เพชรพลอยเอ่ยอีกครั้ง
"พลอย พอแล้ว" มาวันแรกเธอไม่อยากมีเรื่องเหมือนกันและไม่อยากให้เรื่องไปถึงหูสามีเพราะถ้าเป็นแบบนี้มีหวังถูกห้ามคบกับเพชรพลอยแน่ๆ
"ก็ไม่อะไรหรอกค่ะเพราะพี่และเพื่อนพี่มีเส้นสายเพราะงั้นถ้าไม่อยากเดือดร้อนก็ลุกออกไปดีๆ เพราะเพื่อนพี่รู้จักอธิการบดีของที่นี่รู้จักใช่มั้ยจ๊ะคุณฟรานซิสน่ะตอนนี้เขากำลังจีบเพื่อนพี่อยู่"
เธอไม่รู้จะตกใจอะไรก่อนดีระหว่างมีเส้นและสามีเธอกำลังจะจีบผู้หญิงคนนี้อยู่
- Writer
