EP4 โหดร้าย
1157 Words
"เพราะงั้นรู้แล้วก็รู้นะว่าควรจะหลบหรือเปล่า" ผู้หญิงอีกคนพูดด้วยท่าทางมั่นอกมั่นใจ
"อ๋อ หรอคะระวังหน้าแตกขึ้นมานะ" เพชรพลอยเอ่ยก่อนจะเปิดบางอย่างในโทรศัพท์ที่เป็นภาพงานแต่งงานของเพื่อนสนิทเธอและฟรานซิสซึ่งวันทำให้สามคนนั้นอ้าปากเงียบไปเลย
"อุ๊ปส์ ฮ่าๆ นี่น้องก่อนจะแต่งภาพก็ควรดูดีๆ หน่อยนะคะพวกพี่ไม่ได้โง่ค่ะ" ทว่าไม่เป็นอย่างคิดเพราะสามสาวหัวเราะเยาะว่าเธอตัดต่อ
"พอเถอะเราไม่อยากมีเรื่อง ที่อื่นก็มีเยอะแยะ" มาวันแรกเธอไม่อยากให้มีเรื่องแล้วไปถึงหูฟรานซิส
"เหอะ รับความจริงไม่ได้ว่าตัดต่อ อย่างน้องเนี่ยนะจะเป็นเมียเขาฝันไปเหรอจ๊ะสาวน้อย เธอจะเทียบสาวสังคมเหมือนเพื่อนพี่ได้ยังไงเธอมันก็เป็นได้แค่เด็กมัธยมจะเทียบกับพวกพี่ที่มีแต่พวกไฮโซเข้าหาได้ยังไง" เพื่อนเธอจีบปากจีบคอพูดอย่างมั่นใจ
"พวกพี่นี่คงเป็นพวกเพ้อฝันสินะคะ" เพชรพลอยเอือมเพราะฟรานซิสนั้นเป็นคนที่พบเจอได้ยากนอกจากจะเป็นพวกนักธุรกิจหรือพวกมีเส้นพอสมควรถึงจะเจอได้ง่ายๆ
“เกิดอะไรขึ้นครับคุณพริ้ง” เดวิดเดินเข้ามาเมื่อเห็นว่าภรรยาเจ้านายเหมือนกำลังว่าจะมีเรื่องบางอย่างกับผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง
“ผู้หญิงกลุ่มนี้บอกว่าสามียัยพริ้งกำลังตามจีบเธออยู่ค่ะ และพวกเธอยังบอกว่ามีเส้นอีกด้วยถ้าพวกเราสองคนยังไปยุ่งอยู่เธอจะทำให้เราสองคนไม่ได้อยู่ที่นี่อีก” เพชรพลอยฟ้องเพราะเดวิดดูน่าพึงพาเป็นที่สุด ไม่ใช่ไรหรอกอยากให้ผู้ชายปกป้อง
"ฉันว่าฉันไม่เคยเห็นเธอเลยนะ เพราะงั้นเธอจะว่าเจ้านายฉันจีบเธอไม่ได้เพราะแม้แต่ชื่อเธอคุณฟรานเขารู้จักบ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้"
"ถ้าฉันเป็นคุณฟรานและถ้าให้เลือกระหว่างภรรยาที่เพียบพร้อมไปด้วยทุกอย่างและผู้หญิงที่เป็นได้แค่ดอกไม้ข้างทางฉันคงเลือกอยู่กับภรรยา" เดวิดเอ่ยและใช้สายตาจ้องมองผู้หญิงทั้งสามคนอย่างดูถูกรังแกคนอื่นได้แต่ไม่ใช่ผู้หญิงที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาของเจ้านายอย่างฟรานซิส
“นี่นายเป็นใคร อ่อ คงเป็นพวกเพ้อฝันเหมือนกันสินะ” ผู้หญิงคนนั้นพูดออกมาคนที่เพื่อนเธอบอกว่าสามีของฉันกำลังตามจีบเธอคนนั้นอยู่
“ไปค้นประวัติคนที่เธอกล่าวหาดูบางนะจะได้เบิกเนตรสักทีอย่างพวกเธอถ้าให้เดาคงเป็นได้แค่เด็กเสี่ยต่อให้บ้านรวยมากแค่ไหนเพราะถ้าสวยแค่เปลือกผู้ชายเขาก็ไม่เอาหรอกนอกจากจะเป็นได้แค่ของกินเล่นชั่วคราว” เดวิดกล่าวออกมาอย่างเจ็บแสบโดยไม่ไว้หน้าเพราะเจ้านายสั่งเอาไว้ว่าให้ดูแลภรรยาของเขาให้ดีที่สุด
“อร๊ายย กรี๊ดมันจะมากเกินไปแล้วนะ” ผู้หญิงคนนั้นกรีดร้องด้วยความจ็บใจที่โดนดูถูกทว่าจังหวะนั้นเธอหยิบชามก๋วยเตี๋ยวต้มยำมาราดใส่แต่ทว่าเดวิดมาบังเด็กสาวทั้งสองเอาไว้เสียก่อนทำให้ก๋วยเตี๋ยวต้มยำราดเต็มชุดสูทของเขาเต็มไปหมดเพราะมันสองชาม
“ดะเดวิด” พริ้งพราวเอ่ยก่อนจะต่อว่าผู้หญิงคนนั้นอย่างเหลืออดเพราะเธอกับกิริยาผู้หญิงสาวคนนี้ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
“คิดว่าทำคนอื่นเป็นแค่คนเดียวรึไง” เธอเอ่ยทว่าจังหวะที่ขอโทษแล้วหญิงแกงจืดร้อนๆ ของโต๊ะข้างๆ ขึ้นมาหมายจะราดผู้หญิงตรงหน้าแต่ทว่าเพื่อนสาวของเธอหยิบมาก่อน
“ผู้หญิงแสนดีอย่างแกไม่ควรทำแบบนี้หรอก เพราะมันต้องฉันมากกว่า” เพชรพลอยเอ่ยแล้วสาดแกงจืดร้อนๆ ใส่ผู้หญิงคนที่อ้างตัวเป็นผู้หญิงของสามีเพื่อนเธอ
ซ่า!!
“อร๊าย ร้อน ร้อน กรี๊ด อร๊าย อิเด็กเปรตนี่” เธอคนนั้นโวยวายแล้วเพื่อนๆ ของเธอหมายจะมุ่งเข้ามาตบเพชรพลอยแต่ทว่ากลับหยุดชะงักตัวสั่นเอ่ยเสียงสั่นแผ่วเบา
“ปืน…”
“ลองมึงทำเมียกูดูถ้าพวกมึงอยากตายเร็วๆ” น้ำเสียงดุดันน่าเกรงขามทำให้ทุกคนหันไปสนใจการมาของคนมาใหม่
“คะคุณฟราน” ผู้หญิงคนนั้นคนที่สาดแกงใส่เดวิดเอ่ยเสียงสั่นเพราะผู้ชายตรงหน้ามองเธออย่างเอาเรื่อง
“เป็นอะไรหรือเปล่า” เขาปรายตาใส่ผู้หหญิงคนนั้นอย่างเอาเรื่องแล้วเขามาดูภรรยาสาวด้วยความเป็นห่วงจนผู้หญิงสามคนนั้นอ้าปากค้างเพราะไม่คิดว่าพริ้งพราวจะเป็นภรรยาของฟรานซิสจริงๆ
“ผมขอโทษที่ดูแลคุณพริ้งไม่ดีครับ” เดวิดอ่ยเสียงราบเรียบทว่าจังหวะนั้นหมัดหนักๆ กระแทกหน้าจนทุกคนตรงใจ
ผั๊วะ
“กูให้ดูแลเมียกูดีๆ” เขาเอ่ยมว่าไม่ได้ต่อยแรงเพียงเพราะอย่างให้ผู้หญิงสามคนนั้นรู้ว่าเขาโหดร้ายมากแค่ไหน
“จับมันสามคนตามกูมา” เขาเอ่ยก่อนจะอุ้มภรรยาสาวแนบอกเดินออกไปหเองคนที่มันบอกว่าพ่อมันใหญ่แค่ไหน ไม่ต้องเรียนแล้วแม่ง
“อร๊าย ปล่อยฉันนะ ฉันไม่รู้เรื่อง ปล่อย กรี๊ด"
สามสาวโวยวายลั่นก่อนจะถูกโยนลงพื้นกลสางสนามบาสเพื่ออย่างประจานให้ทุกคนได้เห็นลูกสาวคนมีเส้น
“ไปเอาตัวพ่อมันมา” มาเฟียหนุ่มเอ่ยเสียงราบเรียบก่อนจะวางภรรยาสาวลงบนพื้นอย่างอ่อนโยน
“ครับนาย”
“นี่ครับแกงร้อนๆ” ลูกน้องสองคนเดินมาพร้อมหมอแกงที่ดูแล้วน่าจะร้อนมากเลยจนเธอเริ่มไม่เห็นด้วยกับเขาแต่ก็ไม่อยากไปขัดอะไรเพราะไม่อยากซวย
“นี่พวกนายเป็นใครพาฉันมาที่นี่ทำไม ปล่อยนะ” เสียงของครูใหญ่และผู้อำนวยการมหาวิทยาถูกหิ้วปลีกออกมาก่อนจะตกใจเมื่อเห็นสภาพสะบักสะบอมของลูกสาว
“พ่อ ช่วยหนูด้วยพวกมันทำร้ายหนู” เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือทว่าต้องกรีดร้องออกมาเพราะถูกแกงร้อนๆ ราดลงมาตรงๆ
“อร๊าย ฮือ กรี๊ด แสบ โอ้ย ฮือ พ่อช่วยหนูด้วย อร๊าย” เธอดีดดิ้นกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งเพราะความแสบร้อนจนเพื่อนอีกสองคนร้องไห้ขอโทษอ้อนวอนเธอยกใหญ่แต่ทว่าคุณฟรานโอบกอดเอาไว้ก่อน
“ขอโทษ ฮือ ฉันขอโทษ อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฮือ” เธอสองคนนั้นร้องไห้อ้อนวอนเพราะกลัวถูกแกงราดแม้แต่เะฮก็ยังแสบร้อนแทนเลย
“งั้นหรอ อยากรอดใช่มั้ยล่ะ” เขาเอ่ยและสองคนนั้นพยักหน้าน้ำตาไหลรัวๆ “ตบผู้หญฺิงคนนี้ให้ฉันดูสิแล้วฉันจะปล่อยเธอสองคนไป”
- Writer
