His Villain Wife (SSPG)

CHAPTER 3

DENIZ P.O.V

Dumating ang gabi, at habang nag-iisip ako ng susunod na hakbang, napatingin ako sa relo—alas sais na ng gabi. Tamang-tama, naisipan kong mag-bar para naman mag-celebrate. After all, nasira ko ang pinaka-iingatan ni Annabelle na imahe niya sa buong social media. This is a night worth celebrating.

Nagpunta ako sa walk-in closet ko at pumili ng damit na swak sa mood ko ngayong gabi. Gusto ko ng something sexy, something that screams power. Pagkatapos ng ilang minutong pagpili, nahanap ko ang perfect dress. It's a deep red, body-hugging dress na may daring slit sa gilid, revealing just enough skin to make heads turn. It's the kind of dress that commands attention. Sinamahan ko pa ito ng killer heels na mas nagpapahaba ng legs ko.

Pagharap ko sa salamin, hindi ko mapigilang humanga sa sarili ko. The dress clung to my curves perfectly, emphasizing my waist and hips. Para akong isang reyna na handang pumasok sa digmaan, pero imbes na espada, ang aking sandata ay ang aking hitsura. Nakikita ko na sa mata ng bawat lalaki ang pagtitig nila sa akin. Hindi sila makakatanggi—kahit sinong lalaki ay titigasan sa akin ngayong gabi. I look irresistible, and I know it.

Inayos ko ang buhok ko, letting it cascade down my shoulders in loose waves. Nilagyan ko ng konting highlighter ang cheekbones ko para magmukhang glowing at naglagay ako ng pulang lipstick, matching the color of my dress. The look was complete, and it was nothing short of seductive.

Habang binabagtas ko ang daan papunta sa bar, ramdam na ramdam ko ang mga mata ng mga tao sa paligid. Every head turned as I walked by, and I could feel the intensity of their stares. Alam kong iniisip nila kung sino ako, anong kwento ko, at bakit ganito ako ka-confident. Pero sa totoo lang, wala akong pakialam. This night is about me.

Pagdating ko sa bar, pumasok ako na parang pagmamay-ari ko ang lugar. The lights were dim, and the music was pulsing through the air, pero mas malakas ang dating ko. Lahat ng mga mata, sa akin nakatutok. As I walked towards the counter, I could see men straightening up, trying to catch my attention. But I ignored them. Tonight, I was in control.

Umupo ako sa barstool at ngumiti sa bartender. "One martini, please," sabi ko, sabay bigay ng charming smile. Agad namang gumalaw ang bartender para ipaghanda ako ng inumin. Habang hinihintay ko ang drink ko, napansin ko ang ilang kalalakihan sa paligid. They were obviously checking me out, pero hindi ko sila pinansin.

Gusto ko silang pasabikin. Hinintay ko ang tamang oras para makipaglaro. Alam ko namang lalapit at lalapit sila, trying to get a piece of me.

Maya-maya pa'y dumating ang drink ko, at ininom ko ito habang patingin-tingin sa paligid. The bar was filled with people, pero parang ako lang ang napapansin. Nararamdaman ko ang mga bulungan at tingin ng mga tao. Lahat sila intrigued, lahat sila curious. Hindi nila alam na ang babaeng tinitingnan nila ngayon ang mismong dahilan ng gulo sa social media.

A few men started to gather the courage to approach me. Nagpakilala sila, nagtanong kung anong ginagawa ko rito mag-isa. Sinagot ko sila ng mga simpleng salita, playing along, pero hindi ko ibinibigay lahat. I wanted them to work for it, to feel like they have to earn my attention. "Just celebrating," sabi ko, sabay kindat. Alam kong maguguluhan sila sa sagot ko, pero sapat na iyon para lalong mag-igting ang interes nila sa akin.

"Celebrating what?" tanong ng isa, habang tinitigan ako mula ulo hanggang paa. I could see the desire in his eyes, pero pinili kong ngumiti lang. "Something big," I replied, before taking another sip of my drink.

Habang tumatagal ang gabi, nararamdaman kong lalong umiinit ang atmosphere sa bar. Nagdesisyon akong maglakad-lakad, dala ang inumin ko. Hinayaan kong masilayan ng lahat ang katawan ko habang dumadaan ako. Sa bawat hakbang ko, lalo pang humuhugot ng atensyon ang suot ko. Alam kong lahat sila ay nag-iisip kung paano nila ako malalapitan. And that’s the fun part—watching them squirm, watching them try.

There was one guy, taller than the rest, who seemed to gather his courage. Lumapit siya sa akin at tinanong kung puwede siyang sumayaw kasama ko. Tumingin ako sa kanya, pinagmasdan siya mula ulo hanggang paa. He was handsome, yes, pero hindi sapat iyon para mapasagot ako agad.

"You think you can handle me?" tanong ko sa kanya, with a playful smirk on my lips. Nagulat siya sa tanong ko, pero hindi siya umatras. "I think I can," sagot niya, with a confident smile. I liked his confidence, so I decided to give him a chance. "Let’s see then," sabi ko, sabay tango papunta sa dance floor.

Nagsimula kaming sumayaw, and I could feel the eyes of the people around us. They were watching us, watching me, actually. My movements were fluid, seductive, and every sway of my hips was like a magnet, pulling everyone’s attention towards me. Alam kong nadadala siya sa bawat galaw ko, and I was enjoying every second of it.

Naramdaman ko ang kanyang kamay sa balakang ko, pero hindi ako nagpatalo. I took control, leading the dance in a way that left him breathless. "You’re good," bulong niya sa akin habang magkalapit ang aming mga katawan. "But I’m better," I whispered back, before spinning away from him.

Ngumiti ako ng mapang-akit bago siya iniwan sa dance floor. Hinayaan kong maglaho ako sa gitna ng mga tao, leaving him wanting more. Alam kong hindi niya ako makakalimutan, pero hindi ako para mag-stay sa kanya. There were too many options tonight, and I wasn’t about to settle for just one.

Bumalik ako sa bar, naupo ulit at nag-order ng panibagong drink. This night is just beginning, and I’m going to enjoy every moment of it. Habang nagmumuni-muni ako, napansin kong dumadami ang mga lalaking gustong lumapit sa akin. They were drawn to me like moths to a flame, pero ako lang ang may hawak ng kandila. At kahit anong pilit nila, ako pa rin ang magdedesisyon kung sino ang papayagan kong makalapit.

In the end, I knew this was more than just a night out. This was my declaration of freedom, of power. I was no longer the woman who waited at home, hoping her husband would be faithful. I was the woman who took control, who made the rules. And tonight, I was untouchable.

The night went on, and I enjoyed every minute of it. Lahat ng lumapit sa akin, lahat ng nagpakilala, they were all just pawns in my game. And the game was far from over. Sa bawat oras na lumilipas, sa bawat pag-ikot ng kamay ng orasan, mas lalong tumitibay ang desisyon ko. Hindi na ako ang babaeng iniiyakan lang ang pangyayari. I was the woman who fought back, and tonight, I was victorious.

Ngumiti ako habang tinatapos ang aking inumin. The world may have fallen apart for Annabelle and Oliver, but for me, this was just the beginning of a new chapter. And I’m going to make sure that this chapter is one they’ll never forget.