THE MAFIA BOSS SÊX SLÂVÊ-SPG

CHAPTER 9

Wala na akong nagawa kung hindi ang tanggapin ang halik ni Mr Pervert Sunglasses. Lasing na lasing na ako at kahit manlaban ako sa kanya ay wala na rin akong magagawa.

Oh, I'm dead.

Huminto siya sa panghahalik sa akin saka niyakap ako ng mahigpit.

"You're safe now."

I'm not safe.

Pagkatapos naramdaman ko na parang susuka ako. Ilalayo ko sana ang mukha ko ngunit ayaw akong bitawan kaya sumuka ako sa damit niya.

"s**t!"

"I'm sorry, Mr Pervert." Tuluyan na akong nawalan ng malay.

Masakit ang ulo nang magising ako sa tunog ng cellphone ko. Kinapa ko ang phone para sagutin ang tumatawag.

"Hello."

"Steffie, mabuti naman at sinagot mo ang tawag ko. Kumusta na ka na may hangover ka ba?"

"Hangover?"

"Lasing ka pa rin ba at hindi mo alam na sumama ka sa kaibigan mo sa discobar?"

Biglang bumalik sa mga alaala ko ang nangyari kagabi. Inikot ko ang tingin ko sa loob ng kuwarto.

Nasa loob naman ako ng kuwarto ko.

Lumabas ako ng kuwarto para makasigurado akong nasa loob ako ng sarili kong bahay at hindi ako nanaginip.

"Steffie, bakit hindi ka na nagsasalita?"

"Tita Solen, mamaya na lang tayo mag-usap."

"Okay, bye!"

Umupo ako sa sofa at sinubsob ko ang ulo ko sa tuhod ko. "Anong ginawa sa akin ni Mr Pervert kagabi?" Pilit kong inaalala ang nangyari ngunit wala akong ibang maalala bukod sa sinukahan ko siya. Naligo ako para i-eksamin ang sarili ko ngunit wala naman akong nararamdaman na ginalaw ang katawan ko. Nang matapos akong maligo ay naisip kong i-review ang cctv ng camera ng labas at loob ng bahay ko.

Umiinom ako ng kape habang pinapanood ko ang cctv camera. Huminto ang sasakyan ni Mr Pervert sa harap ng bahay ko at kinarga niya ako at binuksan niya ang pinto gamit ang susi sa loob ng bag ko.

Nakatitig ako sa mukha niya. Nagbabakasakali ako kung aalisin niya ang sunglasses niya. Ngunit hindi talaga niya inalis hanggang ipasok niya ako sa kuwarto. Inalis niya ang suot kong sapatos at nilagyan ng kumot saka hinalikan sa labi bago siya tuluyang umalis.

Nakahinga ako ng malalim dahil hindi niya ako pinagsamantalahan habang tulog ako.

"Mabuti naman at hindi niya ako pinagsamantalahan."

Nang makasigurado akong walang nangyaring masama sa akin ay nagluto ako ng pagkain pagkatapos ay tinawagan ko si Allana. Siguradong nag-aabang siya ng tawag mula sa akin.

"Kagabi ko pa hinintay ang tawag mo."

"Sorry, kung hindi agad ako nakatawag sa iyo."

"Natakot nga ako dahil 'yung lalaking naging partner mo kinulong."

Bigla akong kinabahan.

"Bakit nakakulong?"

"Sobrang kalasingan niya ayun muntik ng manggahasa ng babae mabuti at nakita ng boyfriend. Ayun binugbog at kinulong.

Unang pumasok sa isip ko si Mr Pervert sunglasses.

Hindi kaya siya ang nagpakulong sa lalaki?

"Steffie, nandiyan ka pa ba?"

Tumango ako. "Oo, nandito pa ako."

"Sige na baka may gagawin ka pa."

"Thank you." Sabay putol ko ng tawag.

Nang matapos kaming mag-usap ni Allana ay naglinis ako ng bahay at naglaba. Nagpaka-busy ako para tuluyang mawala ang hangover ko. Ngayon ko na lang ito ulit ginawa sa dahil sa dami ng trabaho ko.

Nang matapos akong maglinis at maglaba ay pumunta naman ako sa grocery at namili na rin ako ng mga chocolate na dadalhin ko sa Pilipinas. Hindi naman mahilig magpabili si Sevie sa akin kaya madalas chocolate, pabango at konting damit ang pasalubong ko sa kanya. Nawili ako sa pamimili kaya hindi ko namalayan na hapon na pala. Bago ako umalis ay dumaan ako sa fast food para kumain.

"Excuse me."

Tumingala ako. "Ikaw na naman!"

Ngumiti siya pagkatapos ay inilagay niya sa lamesa ang pagkain niyang dala.

"It's good that you don't have a hangover anymore."

"Just because you helped me doesn't mean I'll forget what you did to me."

"I didn't help you. I don't want to touch a woman who is just for me."

"You don't own me, so you have no right over me."

He burst out laughing. "Didn't you see the mark I left on you?"

I frowned. "What do you mean?"

"You spilled on my expensive suit last night, so I put a kiss mark on your neck. It won't be visible when your hair is down."

I took the mirror from my bag and looked at the kiss mark he was referring to. It wasn't very visible since it was behind me.

"You're so rude!" I whispered to him.

"My dear Steffie, why don't you just admit that you also want my kisses?"

"I don't like your kisses, so don't expect me to like you!" I was about to stand up, but he suddenly spoke again.

"Be careful of the people you trust."

I faced him. "That's why I don't trust you." I turned around and left for good.

"You can give me your burger and fries!" He called after me.

Halos nakakaisang kagat pa lang ako sa burger ko kanina. Hindi ko na kinuha para kainin.

Hays! Bakit lagi na lang siyang nakabuntot sa akin?

Sumakay ako sa kotse at tuluyang umalis.

Nang umuwi ako ng bahay ay nag-aabang naman si Tita Solen sa harap ng pinto.

"Kanina ka pa?"

"Oo, kanina pa ako dito."

Napansin niya ang mga pinamili ko.

"Wow! Mabuti naman at naisipan mong mag-grocery ngayon."

"Nahihiya ako sa 'yo kaya nag-grocery na ako."

"Mabuti naman at hindi na ako mahihirapan mag-isip ng lulutuin kapag late ka nagigising."

"Bakit ka pala nandito."

"Dahil dito." Inabot niya sa akin ang puting envelop.

"Anong laman nito?"

Ngumiti siya. "Buksan mo."

"Binuksan ko ang laman ng puting envelop at nakita ko ang plane ticket ko papunta sa Pilipinas.

Lumapad ang ngiti ko. "Akala ko next week pa?"

Ngumiti siya. "Mas maganda kung mas maaga para marami kayong oras na magkapatid."

"Salamat."

"Mag-enjoy ka sa Pilipinas dalhan mo ako ng danggit at tuyo."

Tumango ako. "Oo naman!"

Tumingin ako sa plane ticket ko. Hindi ko inaasahan na bukas na ang flight ko pabalik ng Manila. Noong isang araw ko lang sa kanya sinabi na babalik ako ng Pilipinas may ticket na agad ako.

Kinagabihan ay nag-ayos na ako ng mga gamit ko na dadalhin ko sa Pilipinas. Konting damit lang ang dala ko dahil may mga damit naman akong iniwan sa Pilipinas. Hindi na rin ako magpapahatid kay Tita Solen bukas sa airport para hindi na siya mapagod.

KINABUKASAN ay maaga akong umalis ng condo ko. Sumakay ako ng taxi papunta sa airport.

"Are you going to go back to the Philippines?"

When I heard his voice, I turned around.

"You're really following me, you pervert?" I asked, annoyed.

He burst out laughing. "You've seen that I work here, so why would I follow you?"

I gave him a sidelong glance. "Is this your job in America?"

"Why are you asking? Please don't tell me you're interested in me."

"You don't have to answer my question," I said as I rolled my eyes at him.

"I'm a taxi driver in the morning and a macho dancer at night."

I grimaced when I remembered how he kissed me, and I became even more repulsed. I couldn't help but wonder how many other ladies he had kissed before me.

He burst out laughing. "I'm just kidding."

"Don't explain yourself. Don't be ashamed of your job if that's how you make a living."

Nagkibit-balikat siya."Okay."

Umiwas ako ng tingin sa kanya saka pinikit ko ang mga mata ko. Gusto kong umidlip habang nasa biyahe.

"Take care, and see you soon," saad niya.

Hindi ko siya pinag-aksayahan na lingunin o kausapin. Dire-diretso akong pumasok sa loob ng airport. Tulad ng dati ay business class ang eroplano ko. Kampante na akong nakaupo habang nanonood nang umupo ang katabi kong upuan.

"Excuse me."

Lumingon ako. "Yes?"

Isang magandang babae ang katabi kong upuan. Pasalamat na rin ako at babae ang katabi ko ngayon.

"Miss, do you have a hair tie? I forgot mine."

I nodded. "Here, I'll give it to you."

"Thank you! By the way, my name is Marga."

"Steffie," I answered.

I focused my gaze back on what I was watching.

"That's a good movie you're watching.

I nodded. "I just started watching because I don't usually have much time due to work."

"Hmm... maybe you have a good job in America."

I nodded and refocused on what I was watching.

"Sorry, this might offend you, but the kiss mark on your neck is quite noticeable."

"Sorry if you saw my kiss mark. I didn't realize that my boyfriend had put it there."

Mas nakakahiya naman kung sabihin kong hindi ko kilala ang naglagay sa akin ng kiss mark sa batok.

He laughed. "It's okay! That's just how our boyfriends sometimes tease us."

Ngumiti ako bilang pangsang ayon sa sinabi niya. Hindi na ako nakipag-usap sa kanya dahil nakatutok ako sa pinapanood ko. Nang matapos ko ang pinapanood ko ay natulog naman ako.

Hindi ko na nakita ang babae na katabi ko kanina nang bumaba ako ng eroplano. Hinanap ko ang sasakyan ni Sevie. Nagpasundo ako sa kanya dahil may dala akong pasalubong sa kanila.

"Ate Steffie!"

Narinig ko ang boses ni Sevie kaya hinanap ko ang boses niya. Nakita ko siyang kumakaway sa akin kaya lumapit ako sa kanya.

"Hello, Sevie!" Sabay yakap ko sa kanya ng mahigpit.

"I miss you, Ate Steffie," sagot niya.

Tinulungan niya akong ipasok sa loob ng compartment ng sasakyan ang mga gamit ko.

"Where's Rebeca?"

"Hindi nakasama si Ate Rebeca, may kaso siyang pinaglalaban ngayon."

Tumango ako. "Ang sipag n'yo talaga."

"Ate Steffie, dumiretso na tayo sa restaurant ko. Gusto kong makita mo ang bunga ng paghihirap ko."

Kahit pagod ako sa naging flight ko ay pinagbigyan ko pa rin siya.

"Ate Seffie, kumusta ka na may boyfriend ka ba?"

Bigla akong natahimik sa tanong niya.

"Bakit hindi ka makasagot sa tanong ko may boyfriend ka na ba?"

"Wala akong boyfriend."

"Subukan mong magkaroon ng boyfriend para naman mahati ang atensyon mo huwag puro trabaho."

"Yes, boss." Sabay tawa ko.

"Hmm.. ikaw nga ang boss ko."

Ginulo ko ang buhok ni Sevie. "Ang laki mo na talaga. Nakaka-proud ang achievent na meron ka ngayon."

Ngumiti si Sevie. "Thank you, Ate."

Nagkwentuhan pa kami habang nasa biyahe. Hindi ko namalayan na nasa tapat na kami ng restaurant ni Sevie.

"Ito ang bago kong restaurant."

Pinagmasdan ko ang labas at loob ng paligid ng restaurant niya.

"Wow! Ang ganda!"

"Kapag naging successful ito hindi ka babalik sa Amerika para magtrabaho."

"Next year ay dito na ako titira sa Pilipinas kaya 'wag ka ng mag-isip ng kung ano-ano."

"Sige, ikaw ang bahala."

Lahat ng mga pagkain sa sa menu list ay in-order namin. Gusto niyang bigyan ko ng opinyon ang mga pagkain sa restaurant niya.

"Hmm… lahat masasarap at pasok sa budget."

"Thank you."

Paglingon ko sa kabilang table ay nakita ko si Orly na may kasamang babae. Hindi na ako nagtaka nandito siya sa Pilipinas dahil may halong pilipino si Orly.

Nagpanggap akong hindi ko siya nakita pero napansin niya ako.

"Steffie!" tawag niya.

Nakakahiya ang daming nakatingin sa amin.

"Ate Steffie, mukhang ikaw ang tinatawag," wika ni Sevie.

"Hindi ako ang tinatawag niya."

"Sigurado ka ba?"

Hindi nakontento si Orly at lumapit sa akin.

Son of a b***h!

"Steffie, nandito ka rin pala sa pilipinas ngayon?"

"Kilala mo ang Ate ko?" tanong ni Sevie

"Kapatid pala ni Steffie ang may ari ang restaurant na ito? Congrats! Ang sasarap ng mga pagkain n'yo rito.

"Thank you, sagot ni Sevie.

Binaling ni Orly sa akin ang tingin. "Hoy, bakit ayaw mo akong kausapin?"

Matalim ko siyang tinitigan. "Bakit ba?"

"Ang sungit mo na naman."

"Pasensya ka na sa Ate Seffie ko, masungit talaga siya kahit noon pa.

Pinanlakihan ko ng tingin si Sevie ngunit hindi umobra sa kanya ang talim ng tingin ko.

"Sanay na ako sa kanya isa rin akong modelo at kami ang partner dalawa."

"Bakit ang daldal mo?" Inis kong sagot.

"Sinasabi ko lang sa kapatid mo na magkatrabaho tayong dalawa."

"Hindi mo na kailangan sabihin sa kanya kung magkatrabaho tayo o hindi. Balikan mo na ang girlfriend sa table n'yo."

"Chat ka sa akin kapag may gala ka," sabi niya bago umalis.

"Ate, bawasan mo ang pagiging masungit mo para may manligaw sa 'yo."

"Huwag mo ng problemahin ang ugali ko." Inubos ko ang mga pagkain sa lamesa para makauwi na kami ni Sevie sa bahay.

"Okay, sorry!"

Lumabas ako ng restaurant kasama sina Sevie at sumakay sa kotse. Sa pagod ko ay hinihila na ako ng antok. Ngunit bago pa ako tuluyan makatulog ay nagulat naman ako sa tunog ng phone ko. Sinagot ko ito para hindi maistorbo si Sevie sa pagda-drive.

"Hello, my dear Steffie."

Pinatay ko ang tawag dahil ayokong marinig ni Sevie ang sasabihin ko. Siguradong sasabihin niyang nakikipag-away na naman ako sa telepono.

Kinagabihan ay may tumawag na naman ibang numero sa akin at sinagot ko ito.

"Hello."

"Why aren't you talking to me?"

"I'm already here in the Philippines, do you really want to bother me?"

"I miss you so much."

I got nervous with what he said.

"Don't you miss me? I miss your kisses."

Pinatay ko ang tawag niya. Hindi ko na kasi alam kung anong sasabihin ko sa kanya dahil ang bilis ng kabog ng dibdib ko.

Fuck! Bakit ganito ang naramdaman ko?