ÖMÜR’DEN…
Begüm ile birlikte oturdum sohbet ettim. Çay bile içtim. Bir ara kızlar geldi gitti. Her biri düzeleceğine dair bir sürü şey söyledi. Atlatması için zaman vermemi istedi. Onlar konuştu ben zihnimde şekillendirdim. Sonra kapı çaldı Süreyya Hanım geldi.
“Hoş geldin Süreyya Teyze gel içeri” kapıyı açan Begüm’ün sesi ile ayaklandım.
“Ömür yavrum”
“Hoş geldiniz lütfen içeri gelin” dedim. Çekinerek girdi. Lakin uzandı ellerimi tuttu.
“Güzel kızım nasılsın?”
“Arslan?” diye sordum. Bir umut belki bir şey der diye. Bakışlarını kaçırdı.
“Anladım oturmaz mısınız?”
“Kızım hazmetmesi için biraz zaman ver lütfen. Arslan çok sarsıldı”
Anne tabi oğlunun sarsılmasına kıyamıyor.
“Bu senin sarsılmalarının yanında belki çok dillendirilmemeli. Lakin bir anne olarak oğlumu tanıyorum. Yüzüne
