When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
"Puro na lang tayo korol-korol. Kung tumakas na lang kaya tayo. Puntahan natin si Lola Paula sa mansion?" dinig kong suggestion ng aking anak kay Elio. Nasa silong sila, nakadapa sa papag na gawa ni Tata Simo para sa kanilang dalawa. May baon talaga kaming crayons at coloring book na ilang linggo na pero hindi pa rin tapos kulayan ng dalawa. "Masama iyan, Tem-tem kambal. Gusto mo bang mag-alala si Mama Anais? Pagod na nga siya sa pagtratrabaho. Tapos gusto mo pa siyang mag-alala?" "Hindi naman. Tatakas lang naman tayo." "Eh 'di mag-aalala pa rin siya kasi tatakas ka." "Magpaalam tayo." "Ha? Ano sabi mo?" "Sasabihin natin Kay mama, 'Ma, tatakas po kami ni Elio. Huwag kang mag-alala.'" Napabungisngis ako kahit tagaktak ang pawis at labis na init na init na sa pwesto ko ay parang