ขณะที่พราวฟ้ากำลังร้องไห้เพราะน้อยใจบิดาอยู่นั้น ทางด้านม่านมุกเองก็ถูกป้ามีโทรศัพท์มาตามให้รีบกลับบ้านด่วน
“ทำไมต้องรีบด้วยล่ะแม่ มุกพึ่งสอบเสร็จวันนี้เอง วันอาทิตย์หน้าไม่ได้หรือคะ เหนื่อยนะเนี่ย”
เด็กสาวบ่นอุบ แต่แล้วก็ต้องตาโตเท่าไข่ห่าน อ้าปากค้าง เมื่อมารดาบอกว่ารณนต้องการให้หล่อนไปทำงานด้วย
“อะไรนะแม่!... คุณณนเนี่ยนะ อยากให้มุกไปทำงานด้วย ไม่อยากเชื่อเลย เห็นเมื่อก่อนทำท่าทำทางรำคาญมุกจะตาย”
พอได้ยินชื่อของคนตัวโตที่พึ่งจะมอบประสบการณ์แปลกใหม่ให้เมื่อคืน ม่านมุกก็หน้าแดงก่ำ เนื้อตัวรุ่มร้อนแปลกประหลาด แต่ก็ยังฝืนทำเสียงปกติออกไป
“เหรอจ๊ะ ให้เป็นเลขาด้วย... มุกฝันไปหรือเปล่านี่ เอ่อ... แม่จ๊ะ มุกถามอะไรหน่อยสิ คุณณนเธอแต่งงานกับแม่แพรวดาวหรือยัง หรือแบบหมั้นกันอะไรยังนี้นะ”
ม่านมุกทำใจแข็งถามมารดาออกไป รู้ดีว่าแม่ไม่ชอบให้หล่อนพูดถึงรณนนัก เพราะกลัวหล่อนจะเผลอใจ แต่ความอยาก
