ชนัญธิดาเริ่มงงหนักเข้าไปอีก เธอมาทานข้าวพบลูกค้นคนไหนมันเกี่ยวกับอะไรกับผู้ชายตรงหน้าเธอ “ท่านประธานจะรู้ไปทำไม ว่าดิฉันมากับใคร เอาเป็นว่าเขาเป็นลูกค้าของบริษัท ท่านประธานนั่นแหละ”
“รู้แล้วว่าลูกค้าของบริษัท แต่มันเป็นใครล่ะ ฉันจะไปรู้ไหม”
“เอะ...”
“ไม่ต้องมาเอะ...เลย บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าลูกค้าที่มาทานข้าวนะมันเป็นใครผู้หญิงหรือผู้ชาย”
หญิงสาวถึงกับกำมือแน่น เริ่มเกลียดชายหนุ่มแล้ว เขามาวุ่นวายอะไรกับเธอนักหนาทำงานมาตั้งนานไม่เคยมีปัญหาแล้ววันนี้มันเกิดอะไรขึ้น ท่านประธานใหญ่ มานั่งเซ้าซี้ สอบถามอะไรที่ไร้สาระแบบนี้
“ว่าไงล่ะตอบมาได้ยัง”
“ได้” เสียงหวานปนเขียวตะโกนใส่หน้าอย่างโกรธจัด “ดิฉันมาทานข้าว ดื่มกาแฟกับผู้ชาย...พอใจยัง”
“อะไรนะ!” เขาตะคอกเสียงดังลั่น
“ก็บอกว่ามาทานข้าวกับผู้ชาย ก็ลูกค้าวันนี้มันเป็นผู้ชายไง แล้วคุณจะให้ดิฉันไปทานข้าวกับใครไหนลองบอกหน่อย” ชนัญธิดาแหวกขึ้นบ้า
