ห้องพักคนไข้พิเศษ
ร่างผอมสูงภายใต้ชุดคลุมสีขาวก้าวเดินไปตามทางที่ทอดยาว บุรุษแปลกหน้าปะปนในรูปลักษณ์นายแพทย์หนุ่มปิดบังใบหน้าด้วยแมสสีขาวป้องกันเชื้อโรค กำลังก้าวเดินอย่างช้าๆ พร้อมสอดส่ายสายตาสำรวจผู้คนรอบข้างในชั้นคนไข้พิเศษไปตลอดทางเดินที่กำลังย่างก้าว ก่อนจะหยุดยืนหน้าห้องคนไข้พิเศษอันเป็นเป้าหมายที่มาในวันนี้
“นางดวงตา หิรัญญากร”เสียงทวนชื่อและนามสกุลของเป้าหมายที่ติดไว้ตรงป้ายหน้าห้อง ก่อนจะใช้มือจับลูกบิดพร้อมเปิดประตูแทรกกายเข้าไปในห้องโดยพลัน
ร่างหญิงชรายังคงหลับใหลมิรู้สึกตัว ทั่วเรือนกายเต็มไปด้วยสายระโยงระยางเพื่อให้ยาผ่านทางเส้นเลือดเต็มไปหมด เครื่องช่วยหายใจยังคงทำงานอยู่ตลอดเวลาเนื่องจากคนไข้อยู่ในภาวะไม่รู้สึกตัวและมีปัญหาเรื่องระบบหัวใจแทรกซ้อนอีกด้วย มือหนาล้วงเข้าไปในกระเป๋าของเสื้อคลุมก่อนจะหยิบเข็มฉีดยาบรรจุสารบางอย่างจนเต็มไซริงค์
“หลับให้สบายนะเดี๋ยวก็ไม่ทรมานแล
