แบงก์ชาติ ภายในห้องทำงานของนเรศ ตู๊ด!ตู๊ด!ตู๊ด! เสียงโทรศัพท์มือถือสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นอยู่บนโต๊ะทำงานของคนโฉด ดวงตาดำยาวรีหรี่ตามองหมายเลขที่เรียกเข้าบนหน้าจอมือถือว่าเป็นใครกันเล่าที่โทรเข้ามาหาเขา ก่อนจะกดรับสายเมื่อเบอร์ดังกล่าวเป็นของคู่หมั้นของเขานั้นเอง “ว่าไงดวงใจเธอมีข่าวมาบอกฉันแล้วอย่างนั้นรึ” “ใช่!”ปลายสายตอบกลับเสียงห้วน จุ๊!จุ๊!จุ๊! เขาทำเสียงเล็กเสียงน้อยตอบกลับไปเป็นเชิงปรามอีกฝ่าย “จะพูดอะไรหัดทำเสียงและตอบให้มันระรื่นหูหน่อยดวงใจ ลืมไปแล้วอย่างนั้นเหรอว่าเธอเป็นใครและฉันเป็นใครนางตัวดี”คนโฉดพูดดั่งเช่นคนถือไพ่เหนือกว่า “แกอยากจะฟังข่าวจากฉันไหมหรือถ้ายังอยากเจ้าเจ้ายศเจ้าอย่างอีกต่อไป ก็เชิญตามสบายนะ เพราะฉันไม่เดือดร้อนอะไรอยู่แล้ว”เสียงของอีกฝ่ายตอบกลับมาอย่างไม่ยี่หระ และนั้นทำให้เจ้าคนโฉดหน้าตึงขึ้นมาทันที “มีอะไรก็ว่ามานางดวงใจไม่ต้องเล่นลิ้น!”มันตะคอกต