Kim :: ไม่ได้กำลังเสียใจอยู่ใช่ไหม?
คิมส่งข้อความกลับมาอีกครั้งในหนึ่งนาทีให้หลัง อาจสงสัยว่าทำไมเราถึงติดต่อกันได้ทั้งที่แอลเป็นคนบล็อกเบอร์และช่องทางการติดต่อทั้งหมดแล้ว คำตอบคือคิมใช้เบอร์ใหม่ไง
ไม่ว่าแอลจะบล็อกยังไง คิมก็หาช่องทางติดต่อฉันได้อยู่ดี
Me :: เปล่านี่นา
ฉันกดตอบทันทีอย่างไม่ลังเล
Kim :: ดีแล้ว
ใช่ ดีแล้ว
หลังจากนั้นเราสองคนก็คุยกันต่ออีกนิดหน่อยก่อนจะแยกย้ายกันไป
ฉันบอกพ่อกับแม่ว่าต้องกลับไปทำรายงานที่หอ ทั้งที่ความจริงตัวฉันเองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะทำยังไงต่อไปดี
โน้ตบุ๊กอยู่ที่คอนโดฯ แอล การจะเอามันมาทำงานต่อได้มีทางเดียวคือต้องไปที่นั่น แต่... ฉันไม่อยากไป
ถึงไม่รู้ว่าตอนนี้แอลเป็นยังไงบ้างก็เถอะ ฉันก็ยังยืนยันคำเดิมว่าไม่อยากไปที่นั่นอยู่ดี
ฉันตัดสินใจแล้ว
ระหว่างครุ่นคิด ฉันก้าวเท้าเดินเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงป้ายรถเมล์ ตอนนี้เวลาเกือบๆ หนึ่งทุ่มแล้ว ปกตินี่เป็น
